در بخشهایی از یادداشت محمد رضا عارف می خوانیم: در حالی به استقبال روز معلم و روز کارگر می رویم که معلمان و کارگران عزیز کشورمان، با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می کنند. مشکلاتی که در نتیجه ضعف مدیریت است. در دهه پنجم از نظام و ساختاری بر آمده از انقلاب شکوهمند اسلامی که در آن معلمان و کارگران، نقشی بنیادین داشتند، قرار داریم. اکثر تحلیل گران ، پیروزی این انقلاب را مرهون پیوستن دو قشر کارگر و معلم می دانند اما اکنون وضعیت زندگی و معیشت آنها با مشکلات عدیده ای مواجه است.
باید به این پرسش مهم پاسخ داد که طی تقریبا دو دهه گذشته چه سیاست هایی اعمال شده است که کارگران و معلمان به عنوان دو بازوی قوی انقلاب اسلامی، در این وضعیت قرار گرفته اند؟
باید پرسید که چه اصراری بر استمرار بیراهه رویههای خسارتبار است؟
چرا به هشدار و انذارهای نخبگانِ جامعه و دانشگاهیان در سطوح مختلف بیتوجهی میشود؟
مصلحت امروز ملت ، کشور و نظام ما، در یک راستا و آن هم اتحاد و اجماع بر پیشرفت کشور و رهایی از مصائب، مشکلات و بحرانهای محتمل است. بدیهی است که وصول به این مهم ، نیازمند مشارکت همه ایرانیان و بهرهگیری از اصول حکمرانی خوب و دستاوردهای بشری است.
ضمن تبریک روز های کارگر و معلم به این دو قشر پیشتاز در مسیر پیشرفت و اعتلای ایران عزیز، و گرامی داشت یاد و خاطره شهید بزرگوار استاد مرتضی مطهری ،از مسئولین می خواهم از ملت عذرخواهی کرده و مسیر درست در پیش بگیرند.
امیدوارم که نظام تدبیر ما، به درک درستی از اوضاع دست یابد ، که مقدمه درمان، تشخیص درست درد و مبانی شکل گیری درد است. چه بسا که تجویزهای نادرست در پیشروی مشکلات و از دست رفتن فرصت طلایی درمان، سهمی اساسی دارند. همچنان معتقدم که راه عبور از مشکلات، از مسیر گفت و گوی ملی در سطوح مختلف می گذرد.
امیدوارم با برافروختن شمع گفت و گو در محفل بزرگ ملت-کشور بزرگ ایران ، مصالح ملی بعنوان کانون سیاست ورزی و خط و مشی همگان قرار گیرد.