دعایی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، در داخل و خارج ایران فعالیت سیاسی داشت و به اروپا و تعدادی از کشورهای خاورمیانه سفر کرده بود. او یکی از همراهان امام خمینی(ره) در دوران اقامت در شهر نجف و طی سالهای ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۸ سفیر ایران در عراق بود. دعایی همچنین از اعضای مجمع روحانیون مبارز بود و در شش دوره مجلس شورای اسلامی نیز نمایندگی مردم را بر عهده داشت.