پانزدهم رجب، سالروز شهادت
زینب کبری
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: زینب کبرى، دختر حضرت امیر المؤمنین على علیه السلام و فاطمه زهرا علیها السلام است.
فضیلتهاى بانو زینب علیها السلام مشهور‌تر از آن است که نیازى به ذکر آن باشد. نام مبارکش به وسیله جبرئیل علیه السلام بر رسول خدا صلى الله علیه و آله عرضه شد و پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «حاضران و غایبان را وصیت مىکنم که حرمت این دختر را پاس دارید، که او مانند خدیجه کبرى علیها السلام است».
تمام فصحا و بلغا به فصاحت و بلاغت این بانو اعتراف دارند. هرگاه لب به سخن مىگشود گویا على علیه السلام سخن مىگفت. امام سجاد علیه السلام به ایشان مىفرمود: «یا عمه انت بحمد الله عالمة غیر معلمة فهمة غیر مفهمة».
محبت و علاقه زینب نسبت به برادر عزیزش امام حسین علیه السلام، چنان بود که روزى را بدون دیدار آن حضرت سر نمى کرد. در ایمان و فداکارى در راه دین و جهاد چنان شوقى داشت که با تمام وجود در کنار امام و پیشوایش بود و پسرانش را در راه دین اهدا نمود.
در عبادت، زهد، تقوا، جود و سخاوت سر آمد زنان زمان خویش بود. از مال و زینت و آسایش منزل همسرش چشم پوشید و براى انجام وظیفه، به همراه برادر رهسپار شد.
سخنان زینب علیها السلام پس از شهادت سالار شهیدان، و خطبههاى آن حضرت در بازار کوفه و در پیش ابن زیاد و دربار یزید، چنان قوى و تکان‌دهنده بود که همگان را به حیرت واداشت و مسلمانان را از خواب غفلت بیدارى کرد. وى رسالت خویش را که زنده کردن دین جدش بود ـ به نیکى انجام داد.
زینب علیها السلام در خضوع، خشوع، عبادت و بندگى، وارث مادر گرامى و پدر بزرگوارش بود . اکثر شبها را به تهجد صبح مىکرد و دائما قرآن تلاوت مىفرمود، حتى شب یازدهم محرم با آن همه فرسودگى و خستگى و دیدن مصیبتها، به عبادت مشغول شد، چنانکه حضرت سجاد علیه السلام مىفرماید: «در آن شب دیدم عمه ام در جامه نماز، نشسته مشغول عبادت است».
ابن اثیر نیز نام زینب علیه السلام را در زمره اصحاب رسول الله صلى الله علیه و آله ذکر کرده، مى نویسد: «کانت زینب امرأة عاقلة لبیبة جزلة».
آیت الله خویى مىفرماید: «زینب شریک و همراه برادرش حسین علیه السلام در دفاع از اسلام و جهاد در راه خدا و دفاع از دین (شریعت) جدش، سید المرسلین صلى الله علیه و آله بود. در فصاحت چنان بود که گویا از زبان پدرش سخن مىگوید. در ثبات و پایدارى چون پدرش بود. نزد ظالمان و جائران خضوع نمى کرد و از کسى جز خداى سبحان نمىترسید. حق مىگفت و راستگو بود».
در حیات پیامبر صلى الله علیه و آله به دنیا آمد. کنیه اش، ام کلثوم، ام عبد الله و ام الحسن است، براى او کنیههاى مخصوصى مانند «ام المصائب»، «ام الرزایا»، «ام النوائب» و. . . ذکر کردهاند.
پدر گرامى اش او را به ازدواج برادرزاده خویش عبد الله بن جعفر در آورد که على، عون، اکبر، عباس، محمد و ام کلثوم ثمره این پیوند مبارک‌اند.
منبع کتاب: بانوان عالمه و آثار آنها، ص 1
معاونت پژوهش مرکز حوزه هاى علمیه خواهران
آفتاب: زینب کبرى، دختر حضرت امیر المؤمنین على علیه السلام و فاطمه زهرا علیها السلام است. فضیلتهاى بانو زینب علیها السلام مشهور‌تر از آن است که نیازى به ذکر آن باشد. نام مبارکش به وسیله جبرئیل علیه السلام بر رسول خدا صلى الله علیه و آله عرضه شد و پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «حاضران و غایبان را وصیت مىکنم که حرمت این دختر را پاس دارید، که او مانند خدیجه کبرى علیها السلام است».
تمام فصحا و بلغا به فصاحت و بلاغت این بانو اعتراف دارند. هرگاه لب به سخن مىگشود گویا على علیه السلام سخن مىگفت. امام سجاد علیه السلام به ایشان مىفرمود: «یا عمه انت بحمد الله عالمة غیر معلمة فهمة غیر مفهمة».
محبت و علاقه زینب نسبت به برادر عزیزش امام حسین علیه السلام، چنان بود که روزى را بدون دیدار آن حضرت سر نمى کرد. در ایمان و فداکارى در راه دین و جهاد چنان شوقى داشت که با تمام وجود در کنار امام و پیشوایش بود و پسرانش را در راه دین اهدا نمود.
در عبادت، زهد، تقوا، جود و سخاوت سر آمد زنان زمان خویش بود. از مال و زینت و آسایش منزل همسرش چشم پوشید و براى انجام وظیفه، به همراه برادر رهسپار شد.
سخنان زینب علیها السلام پس از شهادت سالار شهیدان، و خطبههاى آن حضرت در بازار کوفه و در پیش ابن زیاد و دربار یزید، چنان قوى و تکان‌دهنده بود که همگان را به حیرت واداشت و مسلمانان را از خواب غفلت بیدارى کرد. وى رسالت خویش را که زنده کردن دین جدش بود ـ به نیکى انجام داد.
زینب علیها السلام در خضوع، خشوع، عبادت و بندگى، وارث مادر گرامى و پدر بزرگوارش بود . اکثر شبها را به تهجد صبح مىکرد و دائما قرآن تلاوت مىفرمود، حتى شب یازدهم محرم با آن همه فرسودگى و خستگى و دیدن مصیبتها، به عبادت مشغول شد، چنانکه حضرت سجاد علیه السلام مىفرماید: «در آن شب دیدم عمه ام در جامه نماز، نشسته مشغول عبادت است».
ابن اثیر نیز نام زینب علیه السلام را در زمره اصحاب رسول الله صلى الله علیه و آله ذکر کرده، مى نویسد: «کانت زینب امرأة عاقلة لبیبة جزلة».
آیت الله خویى مىفرماید: «زینب شریک و همراه برادرش حسین علیه السلام در دفاع از اسلام و جهاد در راه خدا و دفاع از دین (شریعت) جدش، سید المرسلین صلى الله علیه و آله بود. در فصاحت چنان بود که گویا از زبان پدرش سخن مىگوید. در ثبات و پایدارى چون پدرش بود. نزد ظالمان و جائران خضوع نمى کرد و از کسى جز خداى سبحان نمىترسید. حق مىگفت و راستگو بود».
در حیات پیامبر صلى الله علیه و آله به دنیا آمد. کنیه اش، ام کلثوم، ام عبد الله و ام الحسن است، براى او کنیههاى مخصوصى مانند «ام المصائب»، «ام الرزایا»، «ام النوائب» و. . . ذکر کردهاند.
پدر گرامى اش او را به ازدواج برادرزاده خویش عبد الله بن جعفر در آورد که على، عون، اکبر، عباس، محمد و ام کلثوم ثمره این پیوند مبارک‌اند.
منبع کتاب: بانوان عالمه و آثار آنها، ص 1
معاونت پژوهش مرکز حوزه هاى علمیه خواهران
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید