در سالهای اخیر افزایش نرخ رسوبگذاری، کاهش دبی آب ورودی به رودها به دلیل احداث سد در بالادست رودها و افزایش جمعیت باعث ایجاد مشکلاتی برای این اکوسیستم شده است ، آشوراده تنها جزیرهٔ ایرانی دریای خزر است که در سدههای گذشته در پی عملکرد و فعالیت گروههای انسانی با حفر کانال از توده اصلی خشکی خود (شبه جزیره میانکاله) جدا افتاده است، شرایط کاهش تراز وعمق آب در خلیج گرگان بسیار بغرنج است تا جاییکه در برخی مناطق عمق به ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر رسیده است که تعلل در لایروبی مخاطره های بسیار بزرگ را منجر خواهد شد .
برخی کارشناسان معتقدند که مشکل خلیج با لایروبی برطرف نخواهد شد و این گونه نیست که با لایروبی آب خلیج گرگان افزایش یابد. لایروبی کانال "خوزینی و آشوراده" نیز می تواند مشکلات جدیدتری را برای این منطقه ایجاد کند چرا که در حال حاضر تبادل میان آب دریای خزر و خلیج گرگان از آبراهه بسیار باریکی که باقیمانده است، صورت می گیرد.
جزیره آشوراده از شمال به دریاچه خزر، از شرق به تنگهای باریک موسوم به «تنگه چپقاوغلی» و از غرب به کانال خُزینی و ادامه شبه جزیره میانکاله و از جنوب به خلیج گرگان منتهی میشود.