اشتباه عجیب اکبر گنجی درخصوص "طلوع ماه"
ابراهیم اسکافی- اکبر گنجی فعال سیاسی خارج از کشور اخیراً در صفحهٔ شخصی توئیتر خودش کلیپی ساختگی را در خصوص طلوع ماه منتشر کرد که باعث حیرت همگان گردید. در شرح این کلیپ ادعا شده بود که «شکوه ظهور ماه در چند ثانیه. اینجا داخل دایره قطب شمال، درست بین مرزهای کانادا، آلاسکا و روسیه است. فقط چند ثانیه طول می کشد، اما برای دیدن منظره تماشایی ارزش پیمایش را دارد.این پدیده فقط یک بار در سال به مدت ۳۶ ثانیه قابل مشاهده است.ماه با تمام شکوه ظاهر می شود و سپس ناپدید می شود.»
تشخیص اینکه این کلیپ ساختگی و جلوه‌های ویژهٔ سینمایی است چندان دشوار نبود فارغ از آن هم اطلاعات اولیه در خصوص وضعیت ماه و زمین و خورشید با این ادعا سازگار نبود. همین موضوع باعث حیرت کاربران توئیتر شد و بسیاری از آنان با کنایه و و طنز او را به تمسخر گرفته و برخی نیز سوابق وی را نیز زیر سؤال بردند. پس از گذشت چند روز اکبر گنجی همچنان از برداشتن این کلیپ خودداری کرده است اما در مطلبی جداگانه بابت این اشتباه بدین وسیله عذرخواهی کرده است: «من برای پست ویدئوی فیک طلوع ماه اشتباه کردم و عذرخواهی می‌کنم.» شرحی نیز در ادامه در خصوص آن کلیپ داده است.
نکتهٔ جالب توجه در حساب کاربری گنجی آن است که با وجود چندین هزار دنبال‌کننده، خودش صفحهٔ هیچ‌کسی را دنبال نمی‌کند. اکبر گنجی از کادرهای اولیهٔ سپاه پاسداران در سال‌های اولیهٔ پس از انقلاب بود. پس از آزادی خرمشهر با فرماندهان وقت سپاه پاسداران دچار اختلاف شد. در دوران اصلاحات به روشنفکران دینی نزدیک شد و به مناسبت قتل‌های زنجیره‌ای حملات شدیدی را علیه هاشمی رفسنجانی در مطبوعات دامن زد و به وی لقب عالیجناب سرخپوش را داد. در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ زمانی که مرحوم هاشمی رفسنجانی نامزد انتخابات شد از موضع تند قبلی خود عقب‌نشینی کرد و خواستار حمایت مردم از وی شد که البته در آن انتخابات آیت‌الله هاشمی رفسنجانی تأیید صلاحیت نشد. در این انتخابات حسن روحانی نامزد شد و با حمایت اصلاح‌طلبان به ریاست‌جمهوری رسید.
با توجه به اشتباه فاحش اخیر وی به‌نظر می‌رسد که وی بیش از حد عملگرا بوده است و در هیچ دوره‌ای علاقه‌ای به پیگیری مطالب علمی نداشته است. البته او در مقالات سیاسی که می‌نوشت تلاش داشت ظاهری علمی و پژوهشی به مطالبش بدهد و گاهی از شیوهٔ ارجاع‌نویسی دانشگاهی استفاده می‌کرد. به‌نظر می‌رسد که این‌گونه کنشگران اجتماعی و مدنی که سابقهٔ دانشگاهی ندارند بهتر باشد به موضوعات علمی نپردازند یا پیش از آنکه در این حوزه‌ها وارد شوند مطالعات مختصری داشته باشند.
