جشنواره فیلم کوتاه تهران، با استقبال و حضور هنرمندان و فیلمسازان جشنواره برگزار شد. جشنوارهای که با توجه به تنوع ژانر در سینما فراخوان داد و مسیر تازه خود را آغاز کرد. این موضوع مورد توجه رسول صدرعاملی کارگردان کشور که برای برگزاری کارگاهی با موضوع ژانر در سینما حضور داشت قرار گرفت. او در کلاس خود به این موضوع اشاره کرده بود که با قصد و نیت خودم در این جشنواره حاضر شدم نباید فعالیت و کارهای هنری بهخاطر مسائل دیگر اجتماعی و سیاسی تعطیل شود. مانند کار پزشک و پرستار که نباید تعطیل شود. برخی هم به من گفتند که به جشنواره نرو، اما آمدم.
کارگردان فیلمهای گلهای داوودی و من، سال دوم دانشکده من، دختری با کفشهای کتانی، هر شب تنهایی و شب در ادامه صحبتهایش گفت که باید صحبتهای جوانان و نوجوانان را که به مسائلی انتقاد دارند را شنید و بغضها و ناراحتیهای آنها را درک کرد با آنها گفتگو کرد. سینما و هنر باید با این مسائل و موضوعات ارتباط داشته باشد.
او گفت که جشنواره فیلم کوتاه تهران در ادامه مسیر سینما تأثیر خیلی مهمی داشته است. حیف است در جشنواره نباشیم. نمیدانم با چه منطقی برخی نخواستند در جشنواره باشند. اما منطق و دانش من میگوید که نباید جشنواره تعطیل شود و باید دیده شود و در آن حضور داشت. باید ضمن اینکه بین مردمی هستیم که با آنها زندگی میکنیم، حواسمان باشد که سینما حرفه سختی است که آن را انتخاب کردیم.
اما مهدی آذرپندار دبیر جشنواره در توضیحاتی درباره جشنواره گفت: امسال ۹۹ فیلم در بخش سینمای ایران جشنواره نمایش داده میشود. ۶۵ فیلم هم در بین الملل آن که در این میان ۵ فیلم مشترک وجود دارد. من این قول را میدهم که مردم امسال فیلمهای متفاوتی در جشنواره فیلم کوتاه تهران خواهند دید که با فیلمهای سالهای گذشته تفاوت دارد. تنوع بیشتری وجود دارد که اگر هر ناظر منصفی آنها را ببیند خواهد گفت که فیلمهای امسال فضای متفاوت و متنوعی داشته است.
او بیان کرد که در روز اول جشنواره مردم و فیلمسازان زیادی به جشنواره آمدند و فضای آن را پرشور کردند و امیدواریم در روزهای بعدی نیز که تعطیلات آخر هفته است هنرمندان و علاقهمندان فیلم کوتاه نیز حضور پرشورتری داشته باشند.
دبیر جشنواره فیلم کوتاه تهران درباره خانواده بزرگ فیلمسازان کوتاه گفت که این خانواده از بخشها و قشرهای گوناگون جامعه نماینده دارد. یکی از نکات مهم این است که فیلمسازن کوتاه از میان رزمندهها و خانوادههای شهدا نیز عضو دارد. دو شهید از خانواده فیلمسازان کوتاه هستند که امسال برای اولین بار معرفی شدهاند.
او بیان کرد: باید فیلمسازان و هنرمندان تنها از مسیر صفحات شخصیشان در فضای مجازی حرفهایشان را نزنند. باید با یکدیگر گفتگو کنیم و همدیگر را ببینیم تا درباره مسائل و موضوعات روز جامعه صحبت کنیم. اینگونه بهتر میتوان مسائل و چالشها را حل کرد. یکی از دلایل مهمی که گفتیم باید جشنواره برگزار شود همین است که جشنواره جایی است برای دیدن و صحبت کردن. اگر این فضا را از سینمای ایران بگیریم تنها چیزی که باقی میماند چند پست و استوری ناراحتکننده است که شاید دو ماه دیگر اصلا دوست نداشته باشیم آنها را بخوانیم.
مجتبی امینی دبیر جشنواره فیلم فجر که به سینما ملت آمده بود نیز با اشاره به اینکه جشنواره فیلم فجر ماحصل تلاشهای خانواده بزرگ سینمای ایران است گفت که بررسی اولیه فیلمهای طراز کوتاه جشنواره فیلم فجر در جشنواره فیلم کوتاه تهران خواهد بود. ما بایک بسته ویژه از فیلم کوتاه در جشنواره فجر روبرو خواهیم بود. این جشنواره بستر بسیار خوبی برای رشد و پیشرفت فیلمسازان و کشف استعدادهای جوانان جامعه است.
دبیر جشنواره فیلم فجر گفت آینده سینمای کشور در حوزه فیلم کوتاه رقم میخورد و فضای جشنواره باعث میشود تا برای فیلمسازان کوتاه ما که مستعد هستند، سرمایهگذاری ویژهای در بخش دولتی و خصوصی رقم بخورد و این استعدادها فرصت داشته باشند تا درجشنواره فیلم فجر دیده بشوند و وارد صنعت تولید حرفهای سینمای ایران شوند.
تمام کشورهای دنیا مشکلات مختلف و اختلاف سلایق گوناگون دارند و مطالبهگریهای گوناگونی رخ میدهد. دنیا در طول سال با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم میکند، اما اگر قرار باشد که مشکلات کشور حوزههای دیگر را تحتالشعاع قرار دهد پیشرفت در حوزههای مختلف کشور دچار نقصان میشود. اگر فضای اقتصادی دچار مشکلاتی باشد و بخواهد دیگر فضاها را درگیر خود کند، خواهیم دید که فضای فرهنگی کشور تحت الشعاع آن قرار خواهد گرفت. اتفاقاً فضای فرهنگی میتواند برای حل مشکلات و ارائه روش کمک کند و راهکار ارائه بدهد.
او گفت که خانواده بزرگ سینما در تمام حوزههای آن چه مستند و یا کوتاه یا سینمایی، نگاه دلسوزانه به سینما دارند و میدانم که میتوانند با همین رویکرد به حل و فصل مسائل و چالشهای کشور کمک کنند. گرههای جامعه ما به کمک نخبگان کشور خصوصا در عرصه فرهنگ و هنر میتواند حل شود.
نخبههای ما میتوانند نگاه دقیقتر، جامعتر و درستتری را به مردم و جامعه و همینطور به تصمیمسازان و تصمیمگیران منتقل کنند. قهر و خستگی و ناامیدی دردی را از کشور حل نمیکند. خواهشم از نخبههای فرهنگ و هنر این است که دست به دست هم برای حل مشکلات کشور کمک کنند و جریانات احساسی نگذارد که راه درست و اصلی حل مشکلات مردم را فراموش کنیم و باعث دلسری مردم و کشور بشویم.