کارشناسان سازمان ملل متحد ضمن اعلام این موضوع، آنرا نشان دهنده «نطقه عطف مهمی در توسعه انسانی» میدانند که یادآور «مسئولیت مشترک جمعی برای محافظت از سیاره زمین» همزمان با برپای کنفرانس آب و هوایی «کوپ۲۷» است.
سازمان ملل همچنین با یادآوری این نکته که جمعیت جهان در سال ۱۹۵۰ تنها ۲ و نیم میلیارد نفر بود، «این رشد بیسابقه» را نتیجه «افزایش تدریجی طول عمر به لطف پیشرفتهای به دست آمده در زمینه سلامت، تغذیه، بهداشت شخصی و پزشکی» میداند.
با این حال کارشناسان معتقدند که رشد جمعیت همچنین چالشهای بزرگی را برای کشورهای فقیر در جهان رقم میزند.
از سوی دیگر، در حالی که زمین تا سال ۱۸۰۰ کمتر از یک میلیارد نفر جمعیت داشت، تنها دوازده سال طول کشید تا جمعیت جهان از ۷ به ۸ میلیارد نفر افزایش یابد.
در این گزارش همچنین به نشانههایی دال بر کندی رشد جمعیت در حال حاضر اشاره شده و آمده است که برای رسیدن جمعیت جهان به ۹میلیارد نفر، حدود پانزده سال زمان نیاز خواهد بود.
سازمان ملل متحد ضمن اشاره به رکودی قابل پیش بینی تا پایان قرن جاری از یک نقطه اوج در دهه ۲۰۸۰ خبر میدهد که طی آن جمعیت جهان به ۱۰.۴ میلیارد نفر خواهد رسید.
جمعیت جهان در حالی همزمان با برپایی کنفرانس آب و هوایی سازمان ملل متحد در شرمالشیخ از مرز ۸ میلیارد نفر عبور میکند که کارشناسان و فعالان اقلیمی همواره بر نقش کشورهای ثروتمند در به خطرانداختن «سیاره ما» بواسطه سهم غیرقابل انکار این کشورها در انتشار گازهای گلخانهای و گرمایش زمین تاکید کردهاند.
کارشناسان سازمان ملل متحد در «کوپ۲۷» بار دیگر دشواریهای پیش رو برای به تفاهم رسیدن کشورهای ثروتمند با کشورهای فقیر در راستای انجام اقدامات بلندپروازانه در جهت کاهش چشمگیر گازهای گلخانهای ناشی از فعالجدی مییتهای انسانی را یادآور شدند.
این در حالیست که کشورهای فقیر برای مشارکت موثر در این تلاش جمعی خواهان دریافت کمکهای مالی جهت مقابله با گرمایش زمین و تبعات تغییرات آب و هوایی شدهاند.
به اعتقاد کارشناسان سازمان ملل «اگر چه رشد جمعیت، تبعات زیستمحیطی توسعه اقتصادی را تقویت میکند» اما «مصرف منابع مادی و انتشار گازهای گلخانهای به ازای هر نفر عموما در کشورهایی بالاتر است که درآمد سرانه در آنها بیشتر است و نه کشورهایی که جمعیت آنها به سرعت در حال افزایش است.»
جنیفر اسکیوبا، محقق اندیشکده «ویلسون سنتر» در گفتگو با خبرگزاری فرانسه نکته یادآوری شده در بالا را اینگونه خلاصه میکند: «رفتار ما بسیار بیشتر از تعداد ما بر کره زمین تاثیر میگذراند.»
طبق تخمینهای کارشناسان سازمان ملل متحد، بیش از نیمی از رشد جمعیت تا سال ۲۰۵۰ تنها در ۸ کشور جمهوری دموکراتیک کنگو، مصر، اتیوپی، هند، نیجریه، پاکستان، فیلیپین و تانزانیا رقم خواهد خورد.
بر این اساس گفته میشود که تا پایان قرن، سه شهر پرجمعیت جهان آفریقایی خواهند بود: لاگوس در نیجریه، کینشاسا در جمهوری دموکراتیک کنگو و دارالسلام در تانزانیا.