ناسا میگوید که سه مورد از چهار پیشران کاوشگر ماه به درستی کار نمیکنند و جدیدترین کاوشگر کوچک ناسا در راه رسیدن به ماه در حال مبارزه با یک نقص فنی در پیشرانها است.
به گزارش اسپیس، این فضاپیما که چراغ قوه ماه نام گرفته است، ماه گذشته به فضا پرتاب شد تا به جستجوی یخ در ماه بپردازد. ناسا روز پنجشنبه (۱۲ ژانویه) اعلام کرد که انتظار میرفت این کاوشگر یک پیشران جدید «سبز» را در طول سفر چهار ماهه خود به ماه آزمایش کند، اما پیشرانهای آن در حال حاضر مشکل دارند.
ناسا نوشت: در حالی که این ماهواره کوچک تا حد زیادی سالم است و با شبکه فضایی عمیق ناسا ارتباط برقرار کرده است، اما تیم عملیات ماموریت متوجه شده که سه مورد از چهار پیشران آن ضعیف عمل میکنند. براساس آزمایشهای زمینی، آنها فکر میکنند که عملکرد ضعیف ممکن است ناشی از انسداد در خطوط سوخترسانی باشد که ممکن است جریان سوخت را به پیشرانهها محدود کند.
یک موشک فالکون ۹ اسپیسایکس، کاوشگر چراغ قوه ماه را در روز ۱۱ دسامبر همراه با یک ماهنشین ژاپنی که حامل یک ماهنورد ساخته شده توسط امارات متحده عربی بود به سمت ماه پرتاب کرد. تاسواره کوچک ناسا برای جستجوی یخ در قطب جنوبی ماه طراحی شده مکانی که ناسا امیدوار است تا چند سال آینده فضانوردان را به آن جا بفرستد.
مقامات ناسا گفتند، کنترلکنندههای پرواز این کاوشگر قمری، سه روز پس از پرتاب و زمانی که مشخص شد این تاسواره تحت قدرت پیشران کمتری حرکت میکند، متوجه وجود مشکل در سیستم محرکه کاوشگر شدند. اکنون، مهندسان ماموریت در حال طراحی برنامههای جدیدی هستند تا پیشرانها را برای تکمیل سفر این ماهواره به کار بگیرند.
ناسا در ادامه نوشت: محققان قصد دارند به زودی پیشرانها برای مدت طولانیتری به کار بیاندازند به این امید که هرگونه انسداد بالقوه در خط سوخت پیشرانها حین انجام مانورهای تصحیح مسیری که این ماهواره کوچک را در مسیر رسیدن به مدار برنامهریزی شده خود به دور ماه نگه میدارد، برطرف شود. در صورتی که سیستم پیشران نتواند به عملکرد کامل بازگردد، تیم ماموریت برنامههای جایگزینی برای انجام این مانورها در نظر میگیرند.
ناسا نوشت: این فضاپیما برای رسیدن به مدار ماه طی چهار ماه آینده، باید مانورهای اصلاح مسیر روزانه را از اوایل ماه فوریه آغاز کند. این فضاپیما پیشرانهای خود را در بازههای زمانی کوتاهی روشن میکند که هر کدام چند ثانیه طول میکشد.
چراغ قوه ماه تنها کاوشگر ماه ناسا نیست که بلافاصله پس از پرتاب دچار مشکل شده است.
تاسواره کپستون (CAPSTONE) نیز دچار مشکلات خاص خود شد و مدت کوتاهی پس از جدا شدن از پیشران الکترون راکتلب در ماه ژوئیه، ارتباط خود را با زمین از دست داد. این کاوشگر همچنین پس از روشن کردن موتور در ماه سپتامبر در فضا شروع به چرخیدن به دور خود کرد. تیم عملیات ماموریت توانستند هر دو مشکل را حل کند و کپستون در ماه نوامبر به مدار نهایی خود رسید.