آفتابنیوز :
آفتاب: حبیبالله عسکر اولادی در پاسخ به نامه محسن رضایی درباره دولت ائتلافی خطاب به وی نوشت: «اکنون در بدنه دولت کسانی حضور دارند که صددرصد با رئیس جمهور همراه نیستند و این حکایت از سعه نظر رئیس جمهور در بکارگیری نیروها دارد».
به گزارش سرویس سیاسی آفتاب، در نامه حبیبالله عسگراولادی آمده است: «نامه سرگشاده جنابعالی را از طریق سایتهای خبری و رسانهها ملاحظه کردم. ضمن تشکر از دلسوزی جنابعالی نکاتی را از باب آنچه حضرتعالی «قضاوت عجولانه» در خصوص دولت وحدت ملی یا دولت ائتلافی نامیدید تقدیم میدارم».
١- نظریه پردازی در مورد نوع مدل رقابت و رفاقت سیاسی در جمهوری اسلامی چه در عرصه ملی و چه در عرصه جناحی امری میمون و مبارک است. اگر این نظریه پردازی معطوف به کارآمدی نظام و رعایت حقوق سیاسی ملت باشد باید به دید خریداری به آن نگاه کرد و اعتنایی جدی به آن نمود.
٢- اینکه «دولت ائتلافی کارآمد و متعهد» با «دولت وحدت ملی» چه تفاوتهایی دارند و جنابعالی مرزهای این دو دولت را چگونه توصیف مینمایید مهم است. همانطور که در نامه خود تصریح فرمودید: «کشور در شرایطی نیست که دولت وحدت ملی پیگیری شود» لذا جنابعالی با بنده و آقایان باهنر و حبیبی در نفی آن در شرایط کنونی هم عقیدهاید لذا به نظر میرسد «قضاوت عجولانهای» در نفی آن صورت نگرفته است. ما اکنون در شرایط عادی به سر میبریم، بحرانی در کار نیست تا نیاز به تشکیل دولت وحدت ملی باشد».
٣- اگر نمودار رقابت در انتخابات ریاست جمهوری را طی سه دهه گذشته درست ترسیم کنیم میبینیم که بعد از انتخابات دوره اول ریاست جمهوری از یک رقابت یک ضلعی به دو ضلعی و از آنجا به یک رقابت چند ضلعی رهنمون شدیم. انتخابات دور نهم رقابتیترین انتخابات بود که به شکل چند ضلعی برگزار شد. مردم نیز در یک مشارکت وسیع نهایتا رای خود را در مورد یکی از نامزدهای مطرح اعلام کردند.
سخن از «وحدت» و «ائتلاف» در خصوص نوع چینش اعضای هیئت دولت بعد از انتخابات به نظر میرسد نادیده گرفتن حقوق سیاسی فردی است که انتخاب شده و مورد اعتماد مردم قرار گرفته است.
همچنین سخن از «وحدت» و «ائتلاف» چه درون جناح و چه بیرون از آن قبل از برگزاری انتخابات نیز اگر مقدور یا مطلوب بود حتما به نتیجه میرسید و نیازی به بگومگوهای سیاسی و چالشهای برنامهای یا غیربرنامهای نبود. خرد جمعی در درون جناح یا بیرون جناح به یک فرد میرسید و انتخابات تقریبا به صورت رفراندوم برگزار میشد.
به نظر میرسد وقتی انتخابات ریاست جمهوری در یک فرد یا دو فرد متعین نیست انتخابات به طور طبیعی از حالت یک ضلعی و دو ضلعی خارج میشود و لذا ناظر یک انتخابات پرشور چند ضلعی با حضور علائق و سلایق گوناگونی که هر کدام دغدغه کارآمدی نظام و پیشرفت کشور را دارند خواهیم بود.
در چنین شرایطی عقلانیت سیاسی حکم میکند به منتخب مردم احترام بگذاریم و رقابتها را در درون جناح و برون جناح پایان یافته تلقی کنیم و دوره رفاقت و همکاری را آغاز کنیم نه اینکه با رویکرد سهم خواهی خود را آماده حضوری مجدد در میدان قدرت نماییم.
البته اگر رئیس دولت بر اساس یک عقلانیت سیاسی و سعه صدر و بلندنظری همان رقبا را دعوت به همکاری کرد امری مطلوب است اما اگر نکرد نمیتوانیم او را متهم به برهم زدن "وحدت ملی" یا "ائتلاف ملی و جناحی" کنیم.
همچنین اگر او دعوت به همکاری کرد نباید به گونهای برخورد شود که یک دولت با چند رئیسجمهور داشته باشیم. قطعا با چنین رویکردی نه تنها وحدت و ائتلافی صورت نمیگیرد بلکه برعکس شاهد ناکارآمدی هم خواهیم بود.
٤- ما دولت نهم را خالی از اشکال و انتقاد نمیدانیم. ما رئیس محترم دولت نهم را معصوم نمیدانیم. اما شهادت میدهیم او در شکلگیری کابینه خود به اندازه فهمی که از وحدت ملی و ائتلاف داشت از همه نیروها استفاده کرد. اما بعضی از نیروهایی که به کار گرفته شدند آزمون خوبی در همگرایی و همکاری با رئیسجمهور از خود نشان ندادند. هر چند ممکن است رئیس جمهور نیز در مدیریت و همکاری با آنها خطاهایی داشته باشد. اکنون در درون کابینه نهم و نیز در بدنه اجرایی دولت کسانی حضور دارند که صد درصد با رئیسجمهور همراه نیستند و این حکایت از سعه نظر رئیسجمهور در به کارگیری نیروها دارد.
به نظر میرسد نقد تلویحی جنابعالی به رئیسجمهور در خصوص "عدم جمعگرایی"، "خودمحوری"، "تکروی"، "عدم استفاده از همه ظرفیتها و نخبگان" خالی از اشکال نباشد. آنچه به بنده و آقایان باهنر و حبیبی نسبت داده شده بود این بود که [ما معتقدیم "کشور نه با این رئیس جمهور و سیاستهای آن قابل اداره کردن است و نه احمدینژاد قابل اصلاح!" و با همین اعتقاد به روحانیت مبارز رفتیم برای شکلگیری دولت وحدت ملی!] .
خوب این گزاره صددرصد خلاف واقع و یک جفا به ما و رئیسجمهور منتخب مردم است. ما به طور جد اعتقاد داریم خدمات و کارآمدی دولت اگر از دولتهای پیشین بیشتر نباشد قطعا کمتر نیست.
ما معتقدیم دولت اکنون گفتمان امام و انقلاب را مدیریت میکند و رئیس دولت از اینکه از ارزشهای انقلاب و امام دفاع کند جدی است و خجالت نمیکشد. ما معتقدیم دولت کنونی در خدمت به مردم رکوردهای جدیدی را به ویژه در حوزه پیشرفت علمی و اقتصادی به جای گذاشته که بیسابقه است، لذا نادیده گرفتن خدمات دولت نوعی جفا به انقلاب و مردم است.
٥- صورت مسئله رقابت در انتخابات ریاست جمهوری دهم باید مورد بازخوانی دقیق قرار گیرد. به نظر میرسد با صورت مسئله رقابت در انتخابات ریاست جمهوری نهم در درون اصولگرایان و بیرون اصولگرایان متفاوت است.
برخی با القاء این مطلب که دولت نهم هیچ دستاوردی نداشته است با سیاهپردازی درصدد اثبات عدم کارآمدی اصولگرایان در مدیریت قوه مجریه هستند تا در داخل این شکاف، تنور انتخابات را گرم کنند و نان رای خود را بپزند. آنها با تئوری دل فریب «دولت وحدت ملی» یا «دولت اسلامی کارآمد و متعهد» به میدان آمدند و با سربازگیری از خودیها درصدد بازسازی آرایی هستند که در چند انتخابات آن را از دست دادند.
هیچ عقل سلیمی با وحدت ملی و ائتلاف و کارآمدی و تعهد مخالف نیست اما باید دید جغرافیای طرح این بحث چیست و زیر عناوین زیبای این چنین، چه اتفاقی میافتد. کسانی که این تئوریپردازیها را باب کردهاند، «ائتلاف» و «وحدت» سهم همه را در قدرت میبینند الا سهم دکتر محمود احمدینژاد و آراء میلیونی که مردم به او دادهاند! احمدینژاد اکنون به عنوان یک رجل سیاسی و مذهبی در سپهر سیاست انقلاب و ایران یک واقعیت انکارناپذیر است. آیا به عقیده شما این جفا به مردم نیست با طرح دولت ائتلافی و یا وحدت ملی حضور او را در صحنه تخفیف دهند یا به کلی حذف کنند. به نظر میرسد ما دولت وحدت ملی را باید در سرانگشت هدایت رای مردم جستجو کنیم و دولت ائتلافی کارآمد و متعهد را در همکاری و همیاری با رئیس جمهور منتخب و تدبیر صحیح امور ببینیم.
لذا باید تن به یک رقابت اخلاقی و جدی و در عین حال چند ضلعی داد تا مردم با آرا خود در تولید و توزیع قدرت نقش اول را ایفا کنند. این نقش را نمی توان از مردم گرفت و به تکنوکراتها و بروکراتها و نخبگانی سپرد که هر کدام بر حسب منافع خود در یک یا چند ستاد انتخاباتی سازماندهی شدهاند.
٦- از خداوند متعال برای جنابعالی توفیق خدمت به اسلام و مسلمین آرزومندم و برای خودم و دوستانم در حزب موتلفه اسلامی و جبهه پیروان خط امام و رهبری توفیق عمل به وظیفه مسئلت دارم.