صبح صادق ندمد تا شب یلدا نرود
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: یلدا واژه‌ای سریانی و به معنای ولادت است، ولادت خورشید (مهر ومیترا) - بنابر باور پیشینیان در پایان این شب دراز تاریکی شکست می‌خورد، روشنایی پیروز و خورشید زاده میشود و روزها رو به بلندی می‌نهند چرا که از این شب به بعد بر ساعات روز افزوده شده و رفته رفته از بلندی شب‌ها کاسته میشود.
داستان کهنه و دوست داشتنی شب‌های دوری است که همه اهالی یک فامیل، آن را به نشانه عشق و صداقت نهفته در دل‌های بی ریا، در جمع ساده و مهربان خود نقل می‌‌کردند سوغات آن روزهای دور، یادگاری از همه آیینهای فراموش شده‌ای است که امروز در کم رنگ‌ترین وجه خودنمایی می‌کند.
ایرانیان قدیم شادی و نشاط را از موهبت‌ها‌ی خدایی و غم و اندوه و تیره دلی را از پدیده‌های اهریمنی می‌پنداشتند.
در سراسر ایران زمین جایی نیست که خوردن هندوانه در شب یلدا جزو آداب و رسوم نباشد، هندوانه میوه‌ای است که هیچ گاه از قلم نمی‌افتد، زیرا عده زیادی از مردم معتقدند که اگر مقداری هندوانه در شب چله بخورند، در سراسر چله بزرگ و کوچک در زمستان پیش رو سرما و بیماری بر آنها غلبه نخواهد کرد.
برگزاری این شب در جای جای ایران از تنوع برخوردار است، یکی از مراسم مشترک بردن هدیه شب چله از سوی خانواده داماد برای تازه عروسان است که به نشانه پایبندی و علاقه خانواده داماد به وصلت انجام شده است.
به این ترتیب یکی، دو روز قبل از فرارسیدن شب چله مردهای جوان خنچه‌های آراسته به میوه رابه خانه نامزدهای خود می‌فرستند و خود به مهمانی خانه عروس می روند، خانواده دختر هم لباس و پارچه نبریده به داماد هدیه می‌دهند.
در گذشته گرد آمدن شب چله دور کرسی با نقل خاطرات شیرین و خواندن کتابهای داستانی تا نزدیک صبح ادامه می‌یافت. یکی دیگر از آیینهای شب یلدا در ایران، تفال با دیوان حافظ است، مردم دیوان اشعار "لسان‌الغیب" را با نیت بهورزی و شادکامی باز میکنند و فال دل خویش را از او طلب میکنند.
در برخی دیگر از مناطق ایران «شاهنامه خوانی» رواج دارد، نقل خاطرات و قصه گویی پدربزرگها و مادربزرگها نیز یکی از مواردی است که یلدا را برای خانواده ایرانی دلپذیرتر می‌کند.
در فرهنگ کهن ایرانی، اینها همه ترفندهایی است که خانواده‌ها گرد هم جمع شوند و بلندترین شب سال را با شادی سحر کنند.
برگزاری مراسم شب چله با همه حقایق و داستانهای همراه با خود، هنوز در میان ایرانیان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
شب یلدا یا «شب چله» شب اول زمستان و درازترین شب سال است و فردای آن با دمیدن خورشید، روزها بلندتر شده و تابش نور ایزدی افزونی می‌یابد.
این بود که ایرانیان باستان ، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می‌‌خواندند و برای آن جشن بزرگی بر پا می‌‌کردند.
آفتاب: یلدا واژه‌ای سریانی و به معنای ولادت است، ولادت خورشید (مهر ومیترا) - بنابر باور پیشینیان در پایان این شب دراز تاریکی شکست می‌خورد، روشنایی پیروز و خورشید زاده میشود و روزها رو به بلندی می‌نهند چرا که از این شب به بعد بر ساعات روز افزوده شده و رفته رفته از بلندی شب‌ها کاسته میشود. داستان کهنه و دوست داشتنی شب‌های دوری است که همه اهالی یک فامیل، آن را به نشانه عشق و صداقت نهفته در دل‌های بی ریا، در جمع ساده و مهربان خود نقل می‌‌کردند سوغات آن روزهای دور، یادگاری از همه آیینهای فراموش شده‌ای است که امروز در کم رنگ‌ترین وجه خودنمایی می‌کند.
ایرانیان قدیم شادی و نشاط را از موهبت‌ها‌ی خدایی و غم و اندوه و تیره دلی را از پدیده‌های اهریمنی می‌پنداشتند.
در سراسر ایران زمین جایی نیست که خوردن هندوانه در شب یلدا جزو آداب و رسوم نباشد، هندوانه میوه‌ای است که هیچ گاه از قلم نمی‌افتد، زیرا عده زیادی از مردم معتقدند که اگر مقداری هندوانه در شب چله بخورند، در سراسر چله بزرگ و کوچک در زمستان پیش رو سرما و بیماری بر آنها غلبه نخواهد کرد.
برگزاری این شب در جای جای ایران از تنوع برخوردار است، یکی از مراسم مشترک بردن هدیه شب چله از سوی خانواده داماد برای تازه عروسان است که به نشانه پایبندی و علاقه خانواده داماد به وصلت انجام شده است.
به این ترتیب یکی، دو روز قبل از فرارسیدن شب چله مردهای جوان خنچه‌های آراسته به میوه رابه خانه نامزدهای خود می‌فرستند و خود به مهمانی خانه عروس می روند، خانواده دختر هم لباس و پارچه نبریده به داماد هدیه می‌دهند.
در گذشته گرد آمدن شب چله دور کرسی با نقل خاطرات شیرین و خواندن کتابهای داستانی تا نزدیک صبح ادامه می‌یافت. یکی دیگر از آیینهای شب یلدا در ایران، تفال با دیوان حافظ است، مردم دیوان اشعار "لسان‌الغیب" را با نیت بهورزی و شادکامی باز میکنند و فال دل خویش را از او طلب میکنند.
در برخی دیگر از مناطق ایران «شاهنامه خوانی» رواج دارد، نقل خاطرات و قصه گویی پدربزرگها و مادربزرگها نیز یکی از مواردی است که یلدا را برای خانواده ایرانی دلپذیرتر می‌کند.
در فرهنگ کهن ایرانی، اینها همه ترفندهایی است که خانواده‌ها گرد هم جمع شوند و بلندترین شب سال را با شادی سحر کنند.
برگزاری مراسم شب چله با همه حقایق و داستانهای همراه با خود، هنوز در میان ایرانیان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
شب یلدا یا «شب چله» شب اول زمستان و درازترین شب سال است و فردای آن با دمیدن خورشید، روزها بلندتر شده و تابش نور ایزدی افزونی می‌یابد.
این بود که ایرانیان باستان ، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می‌‌خواندند و برای آن جشن بزرگی بر پا می‌‌کردند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید