اگر عنصری مفلوک مانند گلشیفته فراهانی در پیش چشم اجنبی، به دین اسلام و متدینین و به ایران و ایرانی و سنتهای والای جامعه مان اهانت میکند، جای شگفتی ندارد.
کسی که حیا را وا مینهد، در برابر دوربین ابتذال ذهن و باور خود را نمایش میدهد، بیگمان دچار فلجاندیشگی است. محکوم به بیبصیرتی و نافهمی نسبت به دور و بر و احوالات خود و جهان پیرامونی خود است. او به همان میزان کوته نگری و ناتوانی در ادراک گرفتار آمده است که رسانهها و شبه رسانههای معاند فارسی زبان گرفتاراند.
شبه رسانهها و رسانههایی که سخنان مضحک و متعفن فراهانی را با هیجان احمقانه منتشر میکنند و آن را حجتی بر باطل بودن جمهوری اسلامی قرار میدهند. شوربختی معاندان را ملاحظه میکنید؟! به هر روی، سخنان اخیر فراهانی از یک سو بن بست فکری و انحطاط نگاه وی را اثبات میکند و از سویی غایت ابتلا به فساد اخلاقی را نمایش میدهد.