آفتابنیوز :
آفتاب: اوباما؛ فرصت یا تهدید؟ این پرسشی است که تحلیلگر روزنامه اعتماد ملی سعی کرده به آن پاسخ دهد.
به گزارش سرویس سیاسی آفتاب، «عباس عبدی» در یادداشتی که در شماره روز چهارشنبه روزنامه اعتماد ملی منتشر شده است، با طرح این پرسشها که "انتخاب اوباما چه تأثیری بر نحوه برخورد ایران با ایالات متحده میتواند داشته باشد؟ آیا در سیاستهای آمریكا تغییرات جدی و اساسی را شاهد خواهیم بود، یا تغییرات جزئیتر از آن است كه دولت ایران را راغب به تغییر رویه كند؟" مینویسد: «به نظر میرسد تغییرات بنیادی را باید فراموش كرد، چرا كه نه شعارهای انتخاباتی اوباما و نه واقعیت آنچه كه در انتخابات آمریكا گذشت، مجوز داشتن چنین انتظاری را صادر نمیكند. این امر هم طبیعی است، زیرا نه منافع ملی آمریكا تغییرات اساسی كرده و نه ساختار داخلی آنجا یا محیط بینالمللی دچار تغییرات چشمگیری شده تا بتوان برحسب این تغییرات نتیجه گرفت كه سیاست ایالات متحده لزوما دچار تحولات اساسی شده است».
عبدی در عین حال ادامه میدهد: «وضعیت به وجود آمده فعلی در روابط دو كشور طی 30 سال گذشته بسیار بینظیر است، زیرا در طرف آمریكا، آمدن اوباما با شعار تغییر و دیدگاههایی كه درباره ایران و منطقه اعلان كرده زمینه را برای ورود به گفتوگوها از موضعی مناسبتر فراهم كرده است و در سوی ایران هم وضعیت بسیار مناسب است، زیرا جناح حاكم برای گام برداشتن در این راه نهتنها مخالفت منتقدان حكومت را پیشرو ندارد، بلكه آنان از اقدامات سیاسی موثر و مفید برای كاهش تشنج دفاع هم میكنند و از اینكه نان این اقدام را جناح حاكم بخورد، هیچ نگرانیای ندارند، زیرا به خوبی میدانند كه خلاص شدن از یك رابطه تشنجآمیز و بحرانی با نظام جهانی، تا چه حد میتواند به تعادل بخشیدن در روابط داخلی جامعه كمک كند».
به اعتقاد عبدی "مشكلی كه برای حكومت ایران میتواند وجود داشته باشد" این است كه «به لحاظ بینالمللی و سیاسی پذیرفتنی نیست كه گامهای اوباما برای گفتوگو بیپاسخ گذاشته شود، هرچند كه یقین داشته باشیم این گامها به سرانجامی نمیرسد، همان طور كه به لحاظ سیاسی، رفتارهای نخوتآمیز بوش و شرط و شروط گذاشتنهای وی برای سایر كشورها پذیرفتنی نبود».
این تحلیلگر سیاسی در بخش دیگری از یادداشت خود آورده است: «آمدن اوباما در كاخسفید و اقداماتی كه تاكنون نموده است، خواهناخواه حداقل در كوتاهمدت موجب بازسازی میراث بوش یعنی وجهه تخریبشده آمریكا خواهد شد و اگر دولت ایران در این موقعیت اقدامات متناسبی را اتخاذ نكند، نوعی انفعال و بیسیاستی از خود بروز داده است و حتی برای دوستان و طرفدارانش در سطح بینالمللی پذیرفتنی نخواهد بود و اگر سیاستهای اوباما با موفقیت ادامه یابد، دیر اقدام كردن ایران، از منافع اقدامات محتمل بعدی خواهد كاست، ضمن اینكه نباید كاری كرد كه مسوولیت عدم موفقیتهای احتمالی برنامههای اوباما بر دوش ایران یا دیگران بیفتد».
عباس عبدی مینویسد: «معتقد نیستم كه به طور قطع میتوان روابط دو دولت را حتی در میانمدت بهبود بخشید، بلكه برعكس تصور میكنم افزایش تنشها میان دو طرف محتملتر است، با این حال نمیتوان پیشگویی فعال كرد، به عبارت دیگر چون معتقدیم روابط بدتر میشود پس به نحوی رفتار كنیم كه آن را بدتر كنیم، بلكه برعكس باید كوشید كه به نحو دیگر عمل كرد تا در مسیر كاهش تشنج حركت كرد تا حتی اگر طرف مقابل مسیر تشنجزدایی را ادامه ندهد، مسوولیت وضع پیشآمده برعهده آن طرف باشد».