داریوش ارجمند، با ما درباره فریماه فرجامی سخن گفته است.
خدا صبرتان دهد جناب ارجمند؛ سینمای ایران بزرگ دیگری را از دست داد... میخواهم قدری از تجربه کاریتان با فریماه فرجامی برایمنا بگویید. ایشان را چگونه هنرمند و چگونه انسانی به جای آوردید؟
بانویی بسیار زیبا و هنرمند بودند. از سجایای اخلاقی ایشان و آنچه به هوش بازیگریشان مربوط میشود باید بگویم که بسیار تیز فهم بود و آیکیو بالایی داشت. ایشان تحصیلکرده و با کرامات بود. بازیگر بسیار کارآمدی بود. به گمانم با توجه به اینکه بازیهایش را مردم دیدهاند، باید مردم درباره نحوه بازیگری او نظر بدهند. مردم بیتردید میدانند او چه بازیگر قویای، کاردان و هنرشناسی بود.
کار کردن در کنار ایشان چگونه بود؟
واقعاً از صمیم قلبم باید بگویم که لحظه به لحظه از کار کردن در کنار ایشان لذت میبردم.
جایگاه ایشان در بازیگری کجای بازیگری ایران است؟ او کجای بازیگری ایران ایستاده بود؟
ایشان به هر حال بانوی جوانی بود که در سینما و تئاتر ایران رشد کرد. نمیتوان از بازیهای او در تئاتر به سادگی گذشت. انسانی مهربان و حقشناس بود. به گمانم جایگاهی که او دارد با بازی هیچ زنی در ایران پرنخواهد شد.
در کل طول مدتی که کنار ایشان بودم، هیچ چیز از ایشان ندیدم که دیگران یا مرا آزار دهد. او همچنین فوقالعاده مهربان بود. خداوند او را رحمت کند. در عین حال بسیار با استعداد و خوش صورت بود. همچنین بر تکنیک بازیگری تسلط کافی و لازم را داشت. در بازیگری همتا نداشت. خیلی حیف شد که او را زود از دست دادیم و از میان ما رخت بربست. اجازه میخواهم به همه جامعه سینمایی ایران تسلیت بگویم. متأسفانه همه بزرگانمان را یکی پس از دیگری از دست میدهیم. من یک فیلم بیشتر با ایشان بازی نکردم، اما در همان مدت کوتاه، با درک خودم ایشان را شناختم و به جای آوردم. اگر بخواهم در یک کلام قدری از نحو بازیگری ایشان را بازگو کنم، باید بگویم که بسیار چیز فهم و در عین حال حرف شنو بودند. خوش استایل و خوش استیل بودند. خوش بیان بود.
فیلم «پرده آخر» او بازی حیرت انگیزی داشت که جایزه جشنواره فیلم فجر را هم برد و واقعاً شایستگی دریافت آن جایزه هم بود. انشاالله خداوند او را مورد رحمت خودش قرار دهد و با علو درجات در جنت با نیکان محشور شود.