یک سال از زمامداری مدودوف گذشت
چه کسی روسیه را رهبری می‌کند؟ پوتین یا مدودوف؟
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب- سرویس بین‌الملل: در حالی که یک سال از به قدرت رسیدن دمیتری مدودف به مقام ریاست جمهوری روسیه می‌گذرد، پرسش‌هایی که درباره تفاوت دیدگاه کلی وی با ولادیمیر پوتین، نخست‌وزیر، وجود دارد به قوت خود باقی است.
مدودف در دوم مارس سال 2008، در یک شب سرد در حالی که کتی چرمی بر تن داشت در میدان سرخ مسکو در کنار پوتین ایستاد و پیروزی خود را در انتخابات ریاست جمهوری جشن گرفت. وی با شادی زائد‌الوصفی که کمی هم غیرعادی بود، گفت: «ما در کنار هم می‌توانیم راهی را که ولادیمیر پوتین شروع کرده است، ادامه دهیم. در کنار هم برنده خواهیم شد. هورا»!
روسیه در زمان دوره هشت ساله ریاست جمهوری پوتین توانست خود را از آثار بحران اقتصادی سال 1998 رها سازد با این حال در همین دوره کشورهای غربی انتقادهای زیادی را در زمینه حقوق بشر و نیز سیاست خارجی جسورانه این کشور، مطرح کردند.
موقعی که مدودف به عنوان یک وکیل چهل و سه ساله در هفتم ماه مه سال قبل، زمام امور را در روسیه در دست گرفت، بسیاری از صاحب‌نظران غربی امیدوار بودند وی نسبت به سلف خود، پوتین، رویکرد نرم‌تری را در پیش خواهد گرفت.
وی در زمان تبلیغات انتخاباتی خود ضمن اشاره به این مطلب که «داشتن ازادی بهتر از نداشتن آن است» خواستار پایان یافتن روند «پوچگرایی حقوقی» در نظام قضائی این کشور شده بود.
ولی زمانی که وی قدرت را در دست گرفت، ولادیمیر پوتین را به عنوان قدرت‌مندترین نخست‌وزیر تاریخ روسیه در دوره بعد از دوره کمونیسم منصوب کرد و با افزایش دادن دوره ریاست جمهوری از چهار سال به شش سال، تعجب همگان را بر انگیخت.
در ماه اوت سال 2008، مدودف در یک نطق تلویزیونی اعلام کرد روسیه دو جمهوری جدایی طلب آبخازی و اوستیای جنوبی گرجستان را به رسمیت می‌شناسد. با این اقدام، روابط روسیه با غرب به پایینترین حد آن در دوره بعد از جنگ سرد رسید.
«کنستانتین رمچوکف»، سردبیر نشریه «لیبرال نزاویسمیا»ی روسیه معتقد است: «دمیتری مدودف ظاهرا از رئیس‌جمهور پیشین روسیه ضعیف‌تر است. به نظر می‌رسد وی کنترل چندانی بر روی جریانات و اتفاقات روسیه ندارد».
وی در سرمقاله‌ای که روز چهارشنبه نوشت این‌گونه آورد: «به جز افزایش دوره ریاست‌جمهوری از چهار سال به شش سال و به رسمیت شناختن آبخازی و اوستیای جنوبی، در این یکسال اخیر هیچ تصمیم جدی دیگری گرفته نشده است».
تازه ترین نظر سنجی مرکز لوادا (Levada) نیز نشان می‌دهد تنها 12 درصد از مردم روسیه معتقدند مدودف قدرت اصلی را در این کشور در اختیار دارد. 34 درصد مردم معتقدند قدرت اصلی در دست پوتین قرار دارد و 50 درصد نیز معتقدند قدرت بین این دو نفر تقسیم شده است.
«اندری ریابوف»، از مرکز کارنگی مسکو نیز می‌گوید «انتظارات بسیار پایین است. عادلانه نیست که بگوییم مدودف مردم را ناامید کرده است ولی انتظارات مردم بسیار پایین آمده است».
با این حال نشانه‌هایی از پیدایش یک رئیس‌جمهور که اندکی متفاوت است در کرملین دیده می‌شود.
در ماه ژانویه سال 2008، مدودف با یکی از مسئولان روزنامه ضد دولتی «نووایا گازتا» و «میخائیل گورباچف»، آخرین رهبر شوروی سابق، که از صاحبان این روزنامه است، دیدار کرد. این دیدار بعد از آن صورت گرفت که یکی از روزنامه‌نگاران این نشریه در مرکز مسکو کشته شده بود.
کرملین خبر این دیدار را تنها در قالب یک جمله در پایگاه اینترنتی خود منتشر کرد ولی همین یک جمله کافی بود تا این گمان ایجاد شود که مدودف رویکرد متفاوتی را نسبت به پوتین در پیش گرفته است.
مدودف روز یکشنبه در مصاحبه‌ای مهم با روزنامه نگاران اسپانیایی که ظاهرا تا حدی دیدگاه وی را نشان می‌داد، گفت: «در روسیه حقوق اولیه بشر وجود ندارد».
تصور اینکه در گذشته چنین جمله ای را از دهان پوتین بشنویم بسیار بعید به نظر می‌رسید.
«ریابوف» معتقد است بحران اقتصادی روسیه که بدترین مشکل اقتصادی این کشور از سال 1998 است، ممکن است فرصتی را به مدودف بدهد تا نقش خود را برجسته‌تر سازد. وی گفت «سال اول دوره ریاست جمهوری وی به دلیل جنگ ماه اوت با گرجستان و نیز شروع بحران (مالی) سال آسان و راحتی نبود ولی وی به دنبال این است که بخشی از عقاید شخصی خود را به اثبات برساند».
مدودف تا کنون تلاش کرده است نشان دهد وی نسخه مشابه پوتین نیست ولی در عین حال از هر گونه اظهار نظری نیز که نشان از اختلاف نظر با شخص پوتین باشد، اجتناب کرده است.
مدودف سال قبل در مصاحبه با تلویزیون دولتی هند گفت: «کار هر رئیس‌جمهور و هر رهبر کشوری همواره از رهبر پیشین خود متفاوت است».
این گونه اظهارات بیش از اینکه به سئوالات موجود جواب دهد، سئوالات بیشتری را ایجاد کرده است.
آفتاب- سرویس بین‌الملل: در حالی که یک سال از به قدرت رسیدن دمیتری مدودف به مقام ریاست جمهوری روسیه می‌گذرد، پرسش‌هایی که درباره تفاوت دیدگاه کلی وی با ولادیمیر پوتین، نخست‌وزیر، وجود دارد به قوت خود باقی است. مدودف در دوم مارس سال 2008، در یک شب سرد در حالی که کتی چرمی بر تن داشت در میدان سرخ مسکو در کنار پوتین ایستاد و پیروزی خود را در انتخابات ریاست جمهوری جشن گرفت. وی با شادی زائد‌الوصفی که کمی هم غیرعادی بود، گفت: «ما در کنار هم می‌توانیم راهی را که ولادیمیر پوتین شروع کرده است، ادامه دهیم. در کنار هم برنده خواهیم شد. هورا»!
روسیه در زمان دوره هشت ساله ریاست جمهوری پوتین توانست خود را از آثار بحران اقتصادی سال 1998 رها سازد با این حال در همین دوره کشورهای غربی انتقادهای زیادی را در زمینه حقوق بشر و نیز سیاست خارجی جسورانه این کشور، مطرح کردند.
موقعی که مدودف به عنوان یک وکیل چهل و سه ساله در هفتم ماه مه سال قبل، زمام امور را در روسیه در دست گرفت، بسیاری از صاحب‌نظران غربی امیدوار بودند وی نسبت به سلف خود، پوتین، رویکرد نرم‌تری را در پیش خواهد گرفت.
وی در زمان تبلیغات انتخاباتی خود ضمن اشاره به این مطلب که «داشتن ازادی بهتر از نداشتن آن است» خواستار پایان یافتن روند «پوچگرایی حقوقی» در نظام قضائی این کشور شده بود.
ولی زمانی که وی قدرت را در دست گرفت، ولادیمیر پوتین را به عنوان قدرت‌مندترین نخست‌وزیر تاریخ روسیه در دوره بعد از دوره کمونیسم منصوب کرد و با افزایش دادن دوره ریاست جمهوری از چهار سال به شش سال، تعجب همگان را بر انگیخت.
در ماه اوت سال 2008، مدودف در یک نطق تلویزیونی اعلام کرد روسیه دو جمهوری جدایی طلب آبخازی و اوستیای جنوبی گرجستان را به رسمیت می‌شناسد. با این اقدام، روابط روسیه با غرب به پایینترین حد آن در دوره بعد از جنگ سرد رسید.
«کنستانتین رمچوکف»، سردبیر نشریه «لیبرال نزاویسمیا»ی روسیه معتقد است: «دمیتری مدودف ظاهرا از رئیس‌جمهور پیشین روسیه ضعیف‌تر است. به نظر می‌رسد وی کنترل چندانی بر روی جریانات و اتفاقات روسیه ندارد».
وی در سرمقاله‌ای که روز چهارشنبه نوشت این‌گونه آورد: «به جز افزایش دوره ریاست‌جمهوری از چهار سال به شش سال و به رسمیت شناختن آبخازی و اوستیای جنوبی، در این یکسال اخیر هیچ تصمیم جدی دیگری گرفته نشده است».
تازه ترین نظر سنجی مرکز لوادا (Levada) نیز نشان می‌دهد تنها 12 درصد از مردم روسیه معتقدند مدودف قدرت اصلی را در این کشور در اختیار دارد. 34 درصد مردم معتقدند قدرت اصلی در دست پوتین قرار دارد و 50 درصد نیز معتقدند قدرت بین این دو نفر تقسیم شده است.
«اندری ریابوف»، از مرکز کارنگی مسکو نیز می‌گوید «انتظارات بسیار پایین است. عادلانه نیست که بگوییم مدودف مردم را ناامید کرده است ولی انتظارات مردم بسیار پایین آمده است».
با این حال نشانه‌هایی از پیدایش یک رئیس‌جمهور که اندکی متفاوت است در کرملین دیده می‌شود.
در ماه ژانویه سال 2008، مدودف با یکی از مسئولان روزنامه ضد دولتی «نووایا گازتا» و «میخائیل گورباچف»، آخرین رهبر شوروی سابق، که از صاحبان این روزنامه است، دیدار کرد. این دیدار بعد از آن صورت گرفت که یکی از روزنامه‌نگاران این نشریه در مرکز مسکو کشته شده بود.
کرملین خبر این دیدار را تنها در قالب یک جمله در پایگاه اینترنتی خود منتشر کرد ولی همین یک جمله کافی بود تا این گمان ایجاد شود که مدودف رویکرد متفاوتی را نسبت به پوتین در پیش گرفته است.
مدودف روز یکشنبه در مصاحبه‌ای مهم با روزنامه نگاران اسپانیایی که ظاهرا تا حدی دیدگاه وی را نشان می‌داد، گفت: «در روسیه حقوق اولیه بشر وجود ندارد».
تصور اینکه در گذشته چنین جمله ای را از دهان پوتین بشنویم بسیار بعید به نظر می‌رسید.
«ریابوف» معتقد است بحران اقتصادی روسیه که بدترین مشکل اقتصادی این کشور از سال 1998 است، ممکن است فرصتی را به مدودف بدهد تا نقش خود را برجسته‌تر سازد. وی گفت «سال اول دوره ریاست جمهوری وی به دلیل جنگ ماه اوت با گرجستان و نیز شروع بحران (مالی) سال آسان و راحتی نبود ولی وی به دنبال این است که بخشی از عقاید شخصی خود را به اثبات برساند».
مدودف تا کنون تلاش کرده است نشان دهد وی نسخه مشابه پوتین نیست ولی در عین حال از هر گونه اظهار نظری نیز که نشان از اختلاف نظر با شخص پوتین باشد، اجتناب کرده است.
مدودف سال قبل در مصاحبه با تلویزیون دولتی هند گفت: «کار هر رئیس‌جمهور و هر رهبر کشوری همواره از رهبر پیشین خود متفاوت است».
این گونه اظهارات بیش از اینکه به سئوالات موجود جواب دهد، سئوالات بیشتری را ایجاد کرده است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید