حرفهای بازیگر نقش گلی در سریال سروش صحت
آناهیتا افشار فیلمنامه سریال مگه تموم عمر چند تا بهاره؟ را بسیار درخشان و بی‌نظیر می‌داند و معتقد است یکی از جذابیت‌های این اثر فضای سوررئال و ابزورد آن است و یقینا از قسمت‌های بعدی رفته رفته بر تعداد مخاطبان این سریال افزوده خواهد شد و مردم آن را دوست خواهند داشت. این بازیگر نقش گلی را از میان همه نقش‌های دیگر انتخاب کرده که از نظر او کارکتری بامزه و کمی دیوانه است! به بهانه پخش این سریال از شبکه نمایش خانگی با آناهیتا افشار گفت‌وگویی کرده‌ایم که می‌خوانید:
برای سریال مگه تموم عمر چند تا بهاره چطور انتخاب شدید و به این مجموعه اضافه شدید؟
آقای صحت از من خواستند که در این سریال بازی کنم و خب مگر می‌شود بازی در کار آقای صحت را رد کرد!
درباره سریال مگه تموم عمر چند تا بهاره بگویید که به نظرتان فیلمنامه چگونه است و چه تفاوتی با سایر سریال‌های کمدی دارد؟
فیلمنامه به نظرم بسیار درخشان است. من روز اول که فیلمنامه را خواندم این حجم از ابزورد بودن ماجرا و عجیب بودنش برایم جالب بود. فضای سوررئال قصه این فیلمنامه بسیار جذاب، بی‌نظیر و فوق‌العاده است و شبیه هیچ فیلمنامه دیگری نیست و نظیر آن را در طول بیست و اندی سال که کار بازیگری می‌کنم نه جایی خوانده و نه دیده بودم.
گلی از نظر شما چگونه شخصیتی است و چه ویژگی جذابی داشت که آن را بازی کردید؟
گلی دختر بامزه و در عین حال خل و دیوانه‌ای است که شبیه آن بسیار زیاد هست و همه شخصیت‌های شبیه به او را دیده‌اند. خیلی شخصیت عجیب و غریبی نیست و من هم کار ویژه‌ای نکردم فقط سعی کردم که این نقش را به نحو احسن بازی کنم.
از همان ابتدا شما برای این نقش انتخاب شدید و آن را پذیرفتید یا امکان انتخاب میان نقش‌های دیگر را هم داشتید؟
آقای سروش صحت فیلمنامه را که به من داد از من خواست هر نقشی را که دوست دارم بازی کنم و من هم از بین همه نقش‌هایی که بود گلی را انتخاب کردم.
پیش از این هم نقشی شبیه به گلی را بازی کرده بودید یا یک نقش جدید برای شما بود؟
کارکتر گلی خیلی بامزه است و دیوانگی‌هایی دارد که آن را جذاب می‌کند. قبلا چنین نقشی را بازی نکرده بودم، اما شکل دیگری از این کارکتر را در سریال «سه در چهار» بازی کرده بودم که آن کارکتر خیلی مظلوم بود، اما گلی دیوانه است!
شما تجربه بازیگری در آثار جدی و کمدی را داشته‌اید و با این تجربه‌ها آیا درست است که بازی در آثار کمدی بسیار سخت‌تر از دیگر آثار است؟
بله واقعا همین طور است بازی در کار‌های کمدی خیلی خیلی سخت‌تر است.
چرا؟
چون در کار‌های کمدی موقعیت‌هایی که در آن هستید نرمال نیست و عجیب وغریب است و باید بر اساس این موقعیت‌ها بازی کنی و در این شرایط شما نباید خودت بامزه باشی بلکه باید موقعیت بامزه باشد و بازی در این موقعیت‌ها کار بسیار سختی است، اما در آثار جدی شما تقریبا زندگی می‌کنید و به نسبت کمدی چندان کار سختی نیست.
ترجیح شما بازی در کدام آثار است کمدی یا جدی؟
بستگی به فیلمنامه و کارگردان دارد. هر کدام بهتر باشد بازی می‌کنم و برایم فرقی نمی‌کند.
آقای صحت معمولا برای سریال‌هایش بازیگران تئاتری ناشناخته، اما بااستعداد و توانمندی را انتخاب و به مخاطبان عام معرفی می‌کند. درباره این ویژگی اقای صحت نظرتان چیست و فکر می‌کنید انتخاب این بازیگران یک شانس بزرگ است که ممکن است برای هر بازیگر خوبی اتفاق نیفتد یا فکر می‌کنید یک بازیگر خوب همیشه مسیر رشدش در دنیای سینما باز است؟
به نظرم این یک شانس بزرگ برای بازیگران ناشناخته، اما بااستعداد و خوب است. یکی از خصوصیت‌های بسیار درجه یک آقای صحت در کنار سایر خصوصیات خوبشان این است که موقعیت‌هایی را برای بازیگران خوب و مستعدی که دیده نشده‌اند فراهم می‌کند و این شانس را برای دیده شدن به آن‌ها می‌دهد که این یک ویژگی بسیار قابل احترام آقای صحت است. با این حال فکر می‌کنم یک بازیگر خوب و با استعداد دیر یا زود راهش را پیدا می‌کند و برای برخی این اتفاق زودتر می‌افتد و برای برخی هم دیرتر.
این سریال فضای متفاوتی نسبت به سایر سریال‌های کمدی دارد و میان رئال و فانتزی حرکت می‌کند چیزی شبیه به سریال لیسانسه‌ها که کار بسیار موفقی بود و مخاطبان بسیاری داشت فکر می‌کنید این سریال هم می‌تواند در شبکه نمایش خانگی پرمخاطب باشد؟
بله حتما سریال پرمخاطبی خواهد بود. سریال‌های آقای صحت معمولا زمان می‌برد که دیده شود. سریال ساختمان پزشکان هم بعد از آن که پخش آن تمام شد، مخاطبان عاشق آن شدند. این سریال هم برای مخاطبان هنوز کمی عجیب است و نظیر آن را ندیده‌اند. کار ما در عرصه فرهنگ و هنر و رسانه این است که سطح سلیقه مخاطب را بالاتر بیاوریم و بعد از این اتفاق مردم این سریال را هم دوست خواهند داشت.
یکی از نقد‌هایی که به این سریال وارد شده ریتم کند آن نسبت به سایر آثار آقای صحت است. نظر شما چیست؟
من هیچ ضعفی در این سریال نمی‌بینم و به نظرم مخاطب هنوز نتوانسته به خاطر ابزورد بودن و سوررئال بودن فضای این سریال به درستی با آن ارتباط برقرار کند. زمانی که این اتفاق بیفتد همه چیز حل می‌شود و ریتم هم به نظر کند نمی‌آید. فکر می‌کنم از قسمت ۸ و ۹ به بعد این مسائل برای مخاطب حل می‌شود و با آن ارتباط خوبی برقرار می‌کند.
