به بهانه گذشت یک سال از عمر
زمان گذشته نیاید به بر
دکترابوذر ابراهیمی ترکمان
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین * واین اشارت ز جهان گذران ما را بس
یک بار بودن مجال برای زندگی، زمان را برای آدمی ارزشمند کرده است تا آنجا که خداوند نیز به زمان قسم یاد کرده است وانسان با علم به اینکه نمی تواند زمان را پس انداز کند، می‌کوشد تا لحظه‌های تکرار نشدنی را به بهترین شکل در مهار خود قرار دهد واز این ثروتی که فقط یک بار در اختیارش خواهد بود بهره گیرد ولی همواره موفق نیست وچه بسا عمرمی گذرد وتنها نوحه‌گری خروس سحری است که به یادش می‌آورد که از عمر او یک شب دیگر رفت واوبی خبر است.
آغاز سال جدید بهترین فرصت برای ارزیابی زمان‌هایی است که از دست داده‌ایم تا سال جدید را با برنامه‌ای بهتر برای بهره‌گیری از فرصت‌های خود آغاز کنیم.
اکنون که به یک سال گذشته می‌نگریم درمی یابیم که یک سالی که گذشت چنین بود:
365 روز
8760 ساعت
525600 دقیقه
31536000 ثانیه
برخی از زمان در اختیار خود را چنین گذرانده‌ایم:
خواب
اگرروزانه 8ساعت خوابیده باشیم به این معنی است که یک سوم ایام سال را در خواب بوده‌ایم وجمعا 121 روزکامل رادرخواب گذرانده‌ایم.
خوراک
اگرروزانه دست کم یک ساعت را صرف سه وعده غذا خوردن کرده باشیم 365 ساعت برابر تقریبا 16 روز کامل در حال خوردن وآشامیدن بوده‌ایم.
پیدا کردن گم شده‌ها
اگر روزانه و در عرض 24 ساعت فقط 15 دقیقه صرف پیدا کردن وسایلی چون جوراب، لباس، کلید، کارت شناسایی، کنترل تلویزیون، و...... کرده باشیم در طول یک سال گذشته تقریبا 4 روز کامل را در این گونه امورات صرف کرده‌ایم.
ترافیک
اگر به طور متوسط روزانه ودر طی 24 ساعت فقط نیم ساعت را در ترافیک سپری کرده باشیم تقریبا 8 روز کامل را در ترافیک بوده‌ایم.
حمام
اگر روزانه صرفا 45 دقیقه صرف نظافت شخصی وحمام کرده باشیم تقریبا 11 روز ونیم را در این موضوع سپری کرده‌ایم.
دفع مزاج
اگر روزانه ودرطی 24 ساعت فقط یک ساعت از وقتمان را در توالت گذرانده باشیم، باز 365 ساعت برابر 16 روز کامل را در توالت سپری کرده‌ایم.
مکالمات تلفنی
فرصت فراوانی را روزانه به گفتگو با تلفن بر سر مسائل غیر ضروری می‌گذرانیم اگر این فرصت دست کم روزانه 15 دقیقه از وقت ما را در اختیار خود گرفته باشد، در طول یکسال تقریبا 4 شبانه روز کامل را در گفتگوی تلفنی غیر ضروری صرف کرده‌ایم.
اوقاتی راکه بر شمردیم تقریبا نیمی از سال یعنی 180روز از طول زمانی است که در سال گذشته در اختیارمان بوده است که یا در خواب گذرانده‌ایم ویا در اموراتی که برشمردیم.
حسرت از گذر زمان دامن بهترین‌ها را هم می‌گیرد وحتی بزرگانی هم که در طول عمر خود توانستند کارهای شگرفی را انجام دهند بر این که می‌توانستند از عمر خود بهتر از این بهره بگیرند حسرت می‌خورند.
با این حال می‌توان با شیوه‌های زیر از میزان حسرت کاست:
اول آنکه گذر زمان را باور کنیم و باور کنیم زمانی برروی زمین راه خواهیم رفت وزمانی دیگر درون زمین جا خواهیم گرفت. اختیار متوقف ساختن زمان در دست هچکس نیست وخود را متوجه آن سازیم. به گفته سعدی:
ای که پنجاه رفت و در خوابی
مگر این پنج روزه دریابی
دوم آنکه می‌توانیم پیش از صرف هر وقتی برای هر کاری میزان تناسب وقتی که صرف خواهد شد با ارزش نتیجه‌ای که به دست خواهد آمد را بسنجیم وآنگاه تصمیم بگیریم.
سوم آنکه فرصت سوزی‌ها را به حداقل برسانیم وزمان‌هایی را که به سهولت از دست می‌روند را مهار کنیم وبا بهره‌گیری از مدیریت زمان باور کنیم که ما نیز همان زمانی را در اختیار داریم که بزرگان واندیشمندان وتاثیر گذاران در اختیار داشتند.
چهارم آنکه باور کنیم زندگی از وقت ساخته شده است ومجموع زمان در اختیار هرکس، زندگی اورا تشکیل می‌دهد ونباید آن را به بهانه‌های واهی از دست داد.
ودر نهایت، پنجم؛ می‌توان با پرهیز از اتلاف‌کننده‌های وقت به تسخیر زمان همت گماشت. معمولا موارد زیر به عنوان اتلاف کننده وقت بر شمرده می‌شوند:
تلاش بیش از حد در یک کار
امروزو فردا کردن و پشت گوش انداختن
وقفه ایجاد کردن در میان یک کار وگسستن از پیوستگی کارها
ناتوان بودن در گفتن "نه" در مواردی که لازم است "نه "گفته شود
ناتوان بودن در نتظیم اولویتهای کاری
همه را بی آنکه نیاز باشد در یک کار سهیم کردن
زیاد از حد به جزئیات توجه کردن
کم توجهی به مطالب اصلی وتمرکز بر روی مسائل فرعی
بی برنامگی
کم توجهی به کل کار و اهداف آن
انجام دادن یک کار جزء جزء شده
کم توجهی به استراحت و آرامش که سبب ایجاد اشتباه و خستگی مفرط می‌شود
آفتاب: بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین * واین اشارت ز جهان گذران ما را بس یک بار بودن مجال برای زندگی، زمان را برای آدمی ارزشمند کرده است تا آنجا که خداوند نیز به زمان قسم یاد کرده است وانسان با علم به اینکه نمی تواند زمان را پس انداز کند، می‌کوشد تا لحظه‌های تکرار نشدنی را به بهترین شکل در مهار خود قرار دهد واز این ثروتی که فقط یک بار در اختیارش خواهد بود بهره گیرد ولی همواره موفق نیست وچه بسا عمرمی گذرد وتنها نوحه‌گری خروس سحری است که به یادش می‌آورد که از عمر او یک شب دیگر رفت واوبی خبر است.
آغاز سال جدید بهترین فرصت برای ارزیابی زمان‌هایی است که از دست داده‌ایم تا سال جدید را با برنامه‌ای بهتر برای بهره‌گیری از فرصت‌های خود آغاز کنیم.
اکنون که به یک سال گذشته می‌نگریم درمی یابیم که یک سالی که گذشت چنین بود:
365 روز
8760 ساعت
525600 دقیقه
31536000 ثانیه
برخی از زمان در اختیار خود را چنین گذرانده‌ایم:
خواب
اگرروزانه 8ساعت خوابیده باشیم به این معنی است که یک سوم ایام سال را در خواب بوده‌ایم وجمعا 121 روزکامل رادرخواب گذرانده‌ایم.
خوراک
اگرروزانه دست کم یک ساعت را صرف سه وعده غذا خوردن کرده باشیم 365 ساعت برابر تقریبا 16 روز کامل در حال خوردن وآشامیدن بوده‌ایم.
پیدا کردن گم شده‌ها
اگر روزانه و در عرض 24 ساعت فقط 15 دقیقه صرف پیدا کردن وسایلی چون جوراب، لباس، کلید، کارت شناسایی، کنترل تلویزیون، و...... کرده باشیم در طول یک سال گذشته تقریبا 4 روز کامل را در این گونه امورات صرف کرده‌ایم.
ترافیک
اگر به طور متوسط روزانه ودر طی 24 ساعت فقط نیم ساعت را در ترافیک سپری کرده باشیم تقریبا 8 روز کامل را در ترافیک بوده‌ایم.
حمام
اگر روزانه صرفا 45 دقیقه صرف نظافت شخصی وحمام کرده باشیم تقریبا 11 روز ونیم را در این موضوع سپری کرده‌ایم.
دفع مزاج
اگر روزانه ودرطی 24 ساعت فقط یک ساعت از وقتمان را در توالت گذرانده باشیم، باز 365 ساعت برابر 16 روز کامل را در توالت سپری کرده‌ایم.
مکالمات تلفنی
فرصت فراوانی را روزانه به گفتگو با تلفن بر سر مسائل غیر ضروری می‌گذرانیم اگر این فرصت دست کم روزانه 15 دقیقه از وقت ما را در اختیار خود گرفته باشد، در طول یکسال تقریبا 4 شبانه روز کامل را در گفتگوی تلفنی غیر ضروری صرف کرده‌ایم.
اوقاتی راکه بر شمردیم تقریبا نیمی از سال یعنی 180روز از طول زمانی است که در سال گذشته در اختیارمان بوده است که یا در خواب گذرانده‌ایم ویا در اموراتی که برشمردیم.
حسرت از گذر زمان دامن بهترین‌ها را هم می‌گیرد وحتی بزرگانی هم که در طول عمر خود توانستند کارهای شگرفی را انجام دهند بر این که می‌توانستند از عمر خود بهتر از این بهره بگیرند حسرت می‌خورند.
با این حال می‌توان با شیوه‌های زیر از میزان حسرت کاست:
اول آنکه گذر زمان را باور کنیم و باور کنیم زمانی برروی زمین راه خواهیم رفت وزمانی دیگر درون زمین جا خواهیم گرفت. اختیار متوقف ساختن زمان در دست هچکس نیست وخود را متوجه آن سازیم. به گفته سعدی:
ای که پنجاه رفت و در خوابی
مگر این پنج روزه دریابی
دوم آنکه می‌توانیم پیش از صرف هر وقتی برای هر کاری میزان تناسب وقتی که صرف خواهد شد با ارزش نتیجه‌ای که به دست خواهد آمد را بسنجیم وآنگاه تصمیم بگیریم.
سوم آنکه فرصت سوزی‌ها را به حداقل برسانیم وزمان‌هایی را که به سهولت از دست می‌روند را مهار کنیم وبا بهره‌گیری از مدیریت زمان باور کنیم که ما نیز همان زمانی را در اختیار داریم که بزرگان واندیشمندان وتاثیر گذاران در اختیار داشتند.
چهارم آنکه باور کنیم زندگی از وقت ساخته شده است ومجموع زمان در اختیار هرکس، زندگی اورا تشکیل می‌دهد ونباید آن را به بهانه‌های واهی از دست داد.
ودر نهایت، پنجم؛ می‌توان با پرهیز از اتلاف‌کننده‌های وقت به تسخیر زمان همت گماشت. معمولا موارد زیر به عنوان اتلاف کننده وقت بر شمرده می‌شوند:
تلاش بیش از حد در یک کار
امروزو فردا کردن و پشت گوش انداختن
وقفه ایجاد کردن در میان یک کار وگسستن از پیوستگی کارها
ناتوان بودن در گفتن "نه" در مواردی که لازم است "نه "گفته شود
ناتوان بودن در نتظیم اولویتهای کاری
همه را بی آنکه نیاز باشد در یک کار سهیم کردن
زیاد از حد به جزئیات توجه کردن
کم توجهی به مطالب اصلی وتمرکز بر روی مسائل فرعی
بی برنامگی
کم توجهی به کل کار و اهداف آن
انجام دادن یک کار جزء جزء شده
کم توجهی به استراحت و آرامش که سبب ایجاد اشتباه و خستگی مفرط می‌شود
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید