علیرضا فرمانی از اهمیت ندادن به حوزه انیمیشن و بیتوجه به قشر کودک و نوجوان صحبت کرد و در این زمینه هشدار داد.
کارگردان انیمیشنهای «نمکی و مار عینکی»، «هلی و کوچول»، «خورشید نینوا»، «قصههای آسمانی»، «پوتین و شقایق» و «مقتلخوانی» ابتدا به لزوم پرداخت به مناسبتهای مذهبی برای کودکان در قالب انیمیشن و نمایش اشاره کرد و در پاسخ به اینکه چرا مدتهاست حوزه انیمیشن در کشورمان کم رونق شده است؟ اینگونه گفت: در این زمینه چندین مشکل وجود دارد. مهمترین دلیلش این است که مدیران تصمیم گیرنده دغدغهشان دغدغه فرهنگی و کار فرهنگی نیست. پنج الی شش سال است که مدیرانی آمدهاند و در این مسند کار کردهاند که دغدغه فرهنگی نداشتند، وقتی هم که دغدغه نباشد به بهانههای مختلف کار را کنار میگذارند، بهانههایی مثل بودجه نداریم، کار طولانی است و ...
مدیران آستینها را بالا بزنند!
وی تصریح کرد: ما حتی مدیری داشتیم که گفته است اگر بخواهیم این اندازه برای ساخت انیمیشن هزینه کنیم، میرویم از کشورهای ژاپن و کره انیمیشن میخریم! متاسفانه نگاهها اینگونه شده است. نگاههای کاسبکارانه و دو دوتا چهارتا! و این اتفاق خوبی نیست.
او در همین زمینه یادآور شد: طی این سالها هم کار مذهبی برای کودکان انجام دادهام و هم کارهای فانتزی. مدیران سابق ما دغدغه این را داشتند که کارهای مذهبی را خودمان بسازیم و به کشورهای دیگر سفارش ندهیم، ولی الان اینگونه نیست. متاسفانه در شعار همه چیز خوب و سرجایش است، اما در اصل نمیدانند انیمیشن یعنی چه. متاسفانه برخی دوستان فرق بین موشنگرافی و انیمیشن را نمیدانند و این خیلی بد است.
فرمانی سپس درباره اینکه اگر پلتفرمها وارد حوزه تولید انیمیشن شوند آیا اتفاق مثبتی است؟ خاطرنشان کرد: برای کار فرهنگی ساختن هیچوقت نمیشود از بخش خصوصی انتظار داشت به دلیل اینکه دولتها اول باید اقدام کنند، چون بودجهای را هر ساله به عنوان تولیدات فرهنگی در بخشهای مختلف اختصاص میدهند، اما نمیدانم چرا هزینه نمیکنند. وقتی دولتها چنین کاری نمیکنند نباید از بخش خصوصی انتظار داشت. ابتدا حاکمیت وظیفه حمایت دارد.
این کارگردان تاکید کرد: اول باید خواستهمان خطاب به دولت باشد و دولت توجه کند. برخی متاسفانه فکر میکنند کار فرهنگی، صرفا این است که دو برنامه گفتگو محور بسازند یا در خیابانها بَنِر بزنند؛ در حالی که کار فرهنگی باید ریشهای باشد.
وی در ادامه صحبتهایش در پاسخ به این پرسش که چرا اغلب در بخش برنامهسازی به سمت ساختارهای تکراری میرویم که پیشتر جواب داده است؟ بیان کرد: فکر نمیکنم تلویزیون حتی در این بخش هم پیشرو باشد؛ چون در کپی کردن هم مشکل دارد. چه برسد به انیمیشن که انقدر ساختاری سخت و زمانبر است و اصلاً واردش نمیشوند. تولیدات ما در قدم اول باید برای کودکان جذاب باشد و بعد از آن آموزش بدهیم. ما تا نتوانیم بیننده را پای تلویزیون بنشانیم هیچ کاری نمیتوانیم انجام بدهیم و این مشکلی است که الان صداوسیما بهخصوص در این دو سه سال اخیر درگیرش است.
فرمانی پیرو همین صحبتها، در پاسخ به این جمله که چه تقاضایی از مدیران تلویزیون برای توجه به بخش انیمیشن دارد؟ تاکید کرد: حرف برای گفتن زیاد است، اما مهمترینش این است که نگاه فرهنگی، تولیدی و غیرجناحی برای تولید کار فرهنگی باشد و از مدیرانی استفاده شود که این نگاهها را داشته باشند. متاسفانه خیلی از نیروهای ما در حوزه انیمیشن یا مهاجرت کردهاند و یا راننده تاکسیهای اینترنتی شدهاند! خیلی از استودیوهای انیمیشن تعطیل شدهاند و این باعث تاسف است. اگر نگاه اقتصادی و فرهنگی داشته باشیم این اتفاقات نمیافتد. زمانی در مرکز صبا در هر اتاقش تولیدات جدید ساخته میشد؛ صبایی که در خیابان یخچال واقع بود. آنجا کلاً نابود شد و همه کارمند شدند. من فکر میکنم با این اتفاقات، انتظار از پلتفرمها انتظار بهجا و معقولی نیست.
علیرضا فرمانی در ادامه گفت: متاسفانه در این مدت اقدام امیدوارکنندهای در حوزه انیمیشن ندیدهایم، اما امیدواریم مدیران زودتر آستینها را بالا بزنند و حرکتی کنند که بیش از این آسیب نبینیم. کودکان ما مهمترین اقشار جامعه هستند و اهمیت ندادن به این حوزه بسیار خطرناک است.