موراکامی در این رویداد گفت که از داستانهای ترسناک لذت میبرد و میخواهد بیشتر از آنها بنویسد. این رویداد شامل خوانش یکی از داستانهای مجموعه «قصههای مهتاب و باران» بود که موراکامی را از دوران کودکیاش مجذوب خود کرد و الهامبخش آثارش بوده است.
مجموعه داستان کلاسیک «قصههای باران و مهتاب» در سال ۱۷۷۶ میلادی توسط «آکیناری اوئدا» نوشته شده و مرز مبهم بین واقعیت و دنیای سوررئال را بررسی میکند.
مرزها و دیوارها نقش مهمی در نوشتههای موراکامی دارند. قهرمانان داستانهای او اغلب از میان دیوارها یا بین دو جهان سفر میکنند و با شخصیتهای مرموز و عجیب و غریب روبهرو میشوند. در حالی که موراکامی گفته است که بیشتر با خواندن رمانهای غربی بزرگ شده است، برخی از کارشناسان همچنین به تأثیر داستانهای نوشته «اوئدا» در برخی از آثار او اشاره کردهاند.
نام «موراکامی» بیش از یک دهه است که به عنوان شانس دریافت جایزه نوبل ادبیات مطرح بوده است، جایزهای که برنده سال ۲۰۲۳ آن روز پنجشنبه (۱۳ مهر) اعلام میشود. در صورت برنده شدن، او نخستین نویسنده ژاپنی پس از «کنزابورو اوئه» در سال ۱۹۹۴ خواهد بود که برنده جایزه نوبل در رشته ادبیات میشود.
رسانههای ژاپنی همچنین از «یوکو اوگاوا» و «یوکو تاوادا» دیگر رماننویسان ژاپنی به عنوان رقبای احتمالی در سالهای اخیر نام بردهاند و رسانههای بینالمللی نیز «کان ژو» نویسنده چینی و «توماس پینچن» رماننویس آمریکایی را در فهرست برندگان احتمالی امسال قرار دادهاند.
«کایوکو شیرایشی» هنرپیشه کهنهکار که به خاطر مونولوگهای داستانهای ارواح شناخته میشود، یکی از داستانهای مجموعه «قصههای باران و مهتاب» را روایت کرد که داستان مردی بیاحتیاط است که با دختر یک کشیش ازدواج میکند و همسرش به یک روح انتقامجو تبدیل میشود.
موراکامی گفت که از بازی ترسناک «شیرایشی» در نقشهای متعدد لذت میبرد و دوست دارد او را در داستان «آینه» روایت کند، یکی از داستانهای ترسناک کوتاهی که او در سال ۱۹۸۳ نوشت.
رمان عاشقانه «جنگل نروژی» نوشته هاروکی موراکامی که در سال ۱۹۸۷ منتشر و به اثری پرفروش تبدیل شد، او را به عنوان یک ستاره ادبی به شهرت رساند. «۱ Q ۸۴» طولانیترین رمان «موراکامی» است که سال ۲۰۰۹ در سه جلد به زبان ژاپنی چاپ شد. «سوکورو تازاکی بیرنگ و سالهای زیارتش» در سال ۲۰۱۳ روانه بازار و با استقبال زیادی مواجه شد. «قتل فرمانده» نیز در سال ۲۰۱۷ منتشر شد.