آفتابنیوز : آفتاب: محمدزاده گفت: «تعدادی از حضار اروپايی كه سالن را به نشانه اعتراض ترک كردند، تمام تلاششان را به كار گرفتند كه ساير حضار و همپيمانانشان را نيز در اين خروج اعتراضی آنان را همراهی كنند اما فقط 10 يا 15 نفر با آنها همراه شدند و در سالن اجلاس به خوبی مشخص بود كه در حقيقت چه كسانی منزوی شدند».
محمد جعفر محمدزاده معاون ارتباطات و اطلاعرسانی دفتر رئيسجمهور كه در سفر احمدینژاد به ژنو حضور دارد، در گفتگو با خبرنگار سياسی خبرگزاری فارس در پاسخ به سوالی درباره سخنان ضدصهيونيستی رئيسجمهور در اجلاس دوربان و واكنش لابی صهيونيستي، گفت: «تعداد معترضين به سخنان رئيسجمهوری اسلامی ايران بسيار قليل بود و اكثريت برای دكتر احمدینژاد دست میزدند».
وی افزود: «تعدادی از حضار اروپايی كه سالن را به نشانه اعتراض ترک كردند، تمام تلاششان را به كار گرفتند كه ساير حضار و همپيمانانشان را نيز در اين خروج اعتراضی آنان را همراهی كنند اما فقط 10 يا 15 نفر با آنها همراه شدند و در سالن اجلاس به خوبی مشخص بود كه در حقيقت چه كسانی منزوی شدند».
محمدزاده تصريح كرد: «لابی صهيونيستی كه افراد آن با آرمهای مشخص مدام در حال فعاليت برای ممانعت از سخنرانی دكتر احمدینژاد بودند، تلاش كردند كه جمعيتی چندين هزار نفری در بيرون از سالن اجلاس عليه رئيسجمهوری اسلامی ايران جمع كنند اما در مجموع تعداد افراد لابی صهيونيستی در داخل و بيرون سالن به حدود 100 نفر رسيد كه تعدادی از آنها وارد سالن اجلاس شده و قصد برهم زدن سخنرانی آقای احمدینژاد را داشتند».
اين عضو هيئت همراه رئيسجمهور خاطرنشان كرد: «لابی صهيونيستی تمام تلاش خود را به كار گرفت كه در اجلاس ضدنژادپرستی دوربان صحبتی از جنايات رژيم صهيونيستی و ماجراهای هولوكاست مطرح نشود اما احمدینژاد اين طلسم را شكست».
قطع نظر از راستي و ناراستي هالوكاست رد اين واقعه به نوعي تاييد هيتلر ضد بشريت نيست. او در دو جنگ ده ها ميليون را كشت و آلمان چندين دهه تاوان كشتار هاي اين آدم كش حرفه اي جهان را داد. ترو خدا در سخن گفتن كمي به عمق سخنان خود نيز بكنيم.
اينكه عده اي براي ما در يك كنفرانسي كف زدند درست. آيا فكر نمي كنيد هندوانه گذاري زير بغلي باشد. اگر اينها واقعا دست زده اند چرا خودشان چنين سخناني را به زبان نمي آورند؟ مگه ما داروغه جهان هستيم كه بايد به تنهايي بار همه خرابكاري هاي ترايخ را به دوش بكشيم و ملت و دولت را در بحران هاي تازه به تازه گرفتار كنيم؟ آنها چنين نمي گويند تا منافع ملي شان به خطر نيافتد. پس ما هم بايد ياد بگيريم كه به گونه اي سخن بگويم كه منافع ملي تامين شود و نه ديگران برايمان كف بزنند.