پرسپولیس روز قبل باز هم در نتیجه گیری ناموفق عمل کرد و درحالی که روی ضربه ایستگاهی مهدی ترابی به گل رسیده بود از همین گل هم نتوانست محافظت کند تا درنهایت باز هم بازی را با مساوی عوض کرد.
در این میان چند بازیکن از جمله علی نعمتی و نبیل باهویی بیش از بقیه از سوی هواداران در فضای مجازی مورد انتقاد قرار گرفتند که البته انتقادات به نعمتی را میتوان منطقی تلقی کرد، اما انتقاد از نبیل باهویی در شرایطی که حتی یک موقعیت گل برای او ساخته و پرداخته نشد تا حدی احساسی و به نوعی برای کم کردن بار گناهان فنی مربیان پرسپولیس است.
نگاهی واقع بینانه به نوع بازی پرسپولیس در طول ۷+۹۰ نشان میدهند پرسپولیس در طول بازی حتی موفق نشد یک موقعیت گل برای نبیل باهویی و در ادامه شهاب زاهدی فراهم کند. تنها تاکتیک پرسپولیس در این بازی رساندن توپ به بازیکنان پا به توپ مثل محمدی عمری، مهدی ترابی و سعید صادقی بود که عمری چندین بار خط دفاعی حریف را به هم ریخت و از مدافعان حریف چند کارت گرفت و ترابی هم یکی از این خطاها را روی چیدمانی که سروش رفیعی انجام داد تبدیل به گل کرد.
در بقیه بازی شاهد پاسهای تکراری عرضی و رو به عقب از سوی هافبکها و وینگرها و مدافعان بودیم. تاکتیکی که به قول سروش رفیعی "پرسپولیس آن را بلد است" همین است. چه در بازیهای خانگی و چه در بازیهای خارج از خانه. پرسپولیس در اوج دقایقی که میتوانست با سرعت دادن به بازی به گل برسد با پاسهای عرضی و رو به عقب آن چنان بازی را از ریتم انداخت تا استقلال تاجیکستان جسارت پیدا کرده و بارها و بارها تا آستانه فروپاشی دروازه پرسپولیس پیش برود.
حال سوال این است که اگر دیروز حتی رونالدو به جای نبیل باهویی در ترکیب پرسپولیس به میدان میرفت، کدام موقعیت برایش ساخته و پرداخته شد که میتوانست تبدیل به گل کند؟ کدام موقعیت برای نبیل باهویی ساخته شد و او هدر داد که مهاجمی مثل رونالدو یا هر مهاجم دیگری آن را تبدیل به گل کند؟
منبع: طرفداری