نمایندگان در جلسه علنی امروز (یکشنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۲) با افزایش سن بازنشستگی موافقت کردند.
علی بابایی کارنامی در مخالفت با این بند الحاقی گفت: این بند الحاقی همان افزایش سن بازنشستگی است که با فرمولی غیریکسان و نامفهوم برای هر یک از گروه های شغلی و افرادی که سابقه کار دارند، سن بازنشستگی را تعیین کرده است. این بند الحاقی را مغایر با اصول ۳ و ۱۱۰ قانون اساسی است و تصویب آن تبعات اجتماعی در پی خواهد داشت.
محمدرضا میرتاج الدینی در موافقت با بند الحاقی مذکور گفت: این بند یکی از بهترین احکام برنامه است، امروز میانگین سن بازنشستگی در دنیا ۶۳ سال بوده ولی در کشور ما فردی که از ۲۰ سالگی مشغول به کار بوده، در ۵۰ سالگی بازنشسته می شود.
نماینده دولت ضمن موافقت با این بند الحاقی گفت: یکی از اهداف برنامه هفتم توسعه حل مشکل ناترازی صندوق های بازنشستگی است. سن امید به زندگی در کشورمان در مردان ۷۶ سال و در زنان ۷۸ سال است، ولی برخی از شاغلان مانند معلمان امروزه در سن ۴۸ سالگی بازنشسته می شوند.
وی با بیان اینکه برای افرادی که ۲ سال از خدمتشان باقی مانده، هیچ افزایش سن بازنشستگی در نظر گرفته نشده است، گفت: این بند الحاقی سن بازنشستگی را به صورت پلکانی افزایش داده تا حقوق مکتسبه افراد تضییع نشوند، در این حکم پیش بینی شده مردان در سن ۶۲ سالگی و زنان در سن ۵۵ سالگی بتوانند درخواست بازنشستگی خود را مطرح کنند، ضمناً دولت با تبصره های ۵ و ۶ این بند الحاقی مخالف است.
محسن زنگنه سخنگوی کمیسیون تلفیق برنامه هفتم در موافقت این بند الحاقی با اشاره به سن امید به زندگی در کشورمان، میانگین سن بازنشستگی را پایین تر از میانگین جهانی دانست و گفت: با توجه به اینکه دولت با همسان سازی حقوق بازنشستگان موافقت کرده است، باید با این بند الحاقی موافقت کرد تا ناترازی ها برطرف شود.