حسین میرزایی ظهر یکشنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۳ پس از ثبت نام به عنوان داوطلب کاندیداتوری انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری در جمع خبرنگاران مستقر در ستاد انتخابات کشور با بیان اینکه «انگیزههای اخروی و ظاهری باعث شد برای ثبتنام در انتخابات بیایم»، اظهار کرد: ثبتنام کردم تا در روز حساب پاسخ دهم؛ انشاءالله شورای محترم نگهبان بنده را جزو داوطلبان نهایی قرار ندهند و اگر شورای محترم نگهبان بنده را جزو داوطلبان نهایی قرار داد، انشاءالله مردم عزیز شهر و کشورمان به من رای ندهند و اگر مردم به من اعتماد کردند، آنگاه در مسیر خدمت کفشی آهنین خواهم پوشید.
وی با اشاره به انگیزههای داخلی خود گفت: تا کنون ۶ برنامه توسعه و دهها بودجه به ارزش میلیونها میلیارد تومان نوشته و اجرا شده است، اما وضعیت معیشت، گرانی، اشتغال، ارزش پول ملی، نظام بانکی و سیاستهای پولی و مالی وغیره همین است که مشاهده میکنیم.
این داوطلب کاندیداتوری انتخابات ریاست جمهوری گفت: آقای هاشمی با آن هوش و اقتدار سیاسی که داشت، آقای خاتمی هم با آن محبوبیتی که در آن سالها پیدا کرد، آقای احمدی نژاد هم با آن جرات و هوشی که داشت و همچنین آقای روحانی که به جای خدا دست نیاز به سوی کدخدا دراز کرد هم نتوانست مشکل اقتصاد کشور را حل کند، و عمر شریف آقای رئیسی نیز کفاف ندارد تا نتیحه کارشان مشخص شود.
میرزایی با طرح این پرسش که در این شرایط آیا میتوان گفت که همه وزرای اقتصادی، روسای بانک مرکزی و روسای سازمان برنامه در گذشته فاسد، بی سواد یا بی عرضه بودند؟ عنوان کرد: هرگز نمیتوان این را گفت، بلکه باید گفت ریل اقتصادی کشور در دولت سازندگی اشتباه گذاشته شده است که هیچ لکوموتیورانی نتوانسته آن را کنترل کند؛ اقتصاد لیبرال سرمایه داری وصله ناجوری به پیکره نظام مقدس است و باید از الگوی توسعه پایدار و اقتصاد لیبرال سرمایه داری دست برداشت و به الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی و اقتصاد مقاومتی که برشی از اقتصاد اسلامی است، روی آورد.
وی تاکید کرد: رئیس جمهور بعدی نیز اگر راه گذشتگان را پیش برود به سرنوشت همانها دچار خواهد شد و وضعی اقتصاد کشور درست نخواهد شد و اگر میز نادرست چیده شده اقتصاد کشور را به هم زد و آن را درست چید، آنگاه این کشور ظرفیت صدها میلیون جمعیت که به رفاه و خوشی و خرمی در آن زندگی کنند را خواهد داشت.