زباله ریزها در بسیاری از کشورهای دنیا جریمههای سنگینی پرداخت میکنند. اما در تهران بسیاری از شهروندان بی توجه به حقوق سایر همشهری هایشان زبالههای خود را در سطح شهر رها میکنند. رضا محمدی، مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران در پاسخ به این پرسش که چرا در تهران جرایمی برای افراد زباله ریز تعیین نمیشود میگوید: بایدکاری کرد که این رفتار اصلاح شود و شهروند بداند اگر در ساعت اعلام شده زباله خود را خارج نکند برایش یک امتیاز منفی دارد. اگر امروز فردی از کمربند ایمنی استفاده نکند، بیفرهنگی محاسبه میشود. باید درخصوص زباله هم چنین اتفاقی بیفتد. ما در حوزه فرهنگ شهروندی نیاز به این داریم که یک معاونت قوی در این حوزه کار کند. اگر سایر کشورها برای افرادی که در سطح شهر زباله میریزند، جریمه پیشبینی میکنند، علتش این است که زیرساختش فراهم است. این موضوع زیرساخت ملی میخواهد و نمیشود آن را جزیرهای انجام داد. اساس کار این است که نخست آن رویکرد کلی و نگاه ملی ایجاد شود و بعد هر دستگاهی برود برای ساختار خودش آییننامه و قوانین مجموعه خودش را تنظیم و آن را دنبال کند. این موضوع یک عزم ملی میخواهد.
او در واکنش به این که درخصوص استفاده از کمربند ایمنی هم در نهایت جریمه کارسازتر ازسایر روشها و فعالیتهای فرهنگی بود، توضیح میدهد: اتفاقا من معتقدم که در آن مورد، همه فعالیتها با هم جواب داد. هم جریمه اثربخش بود و هم اطلاعرسانی خیلی کمک کرد. این که نشان بدهیم چه بلایی سر فردی آمده که بدون کمربند تصادف کرده و این سهلانگاری چه مخاطراتی را برای خودش و خانوادهاش ایجاد کرده است، قطعا اثرگذاری خودش را داشته است و این کارها، به شکل تکبعدی اصلا جواب نمیدهد. هم بحث جرایم و هم بحث اطلاعرسانی و هم بحث آموزش و ... همه با هم میتواند منجر به اصلاح رفتارها شود.
محمدی درخصوص این مگر براساس مصوبه شورا نباید نظافت بزرگراهها به صورت صد درصد مکانیزه باشد، میگوید: قرار نیست همه نظافتها و رفت و روبها مکانیزه باشد؛ ولی در بزرگراهها، مخصوصا در لاینهای وسط که مسیر کندرو، تندرو هست، این کار با ماشینهای مکانیزه انجام میشود. ۱۰۰ درصد لاینهای تندروی بزرگراهها هم به صورت مکانیزه نظافت میشود. اما در همین لاین کندروی اتوبان امام علی (ع) بعد از گاردریلها پیادهراهها قرار دارد یا کانالهایی که در حاشیه اتوبانها یا بزرگراهها هست... آنها بالطبع بایستی با نیروی پاکبان انجام شود. البته الزاماتی درخصوص علائم هشداردهنده، علائم ترافیکی و مسائل ایمنی وجود دارد که آنها را رعایت میکنیم. پس اساس کار برای بزرگراههای ما با ماشینهای مکانیزه است. برای حدود ۷۳۰ میلیون مترمربعی که در سطح شهر سطح رفت و روب ما هست، ۸۴-۸۵ دستگاه ماشین مکانیزه جاروب داریم. سطح قابل توجهی از آن را با ماشین مکانیزه انجام میدهیم و الباقی را با جاروی دستی. اما به هر حال این مخاطراتی است که در حاشیههای بزرگراهها حتی در مرکز شهر هم وجود دارد.
مدیرعامل سازمان پسماند درباره بهروزرسانی خودروها و تجهیزات پسماند هم توضیح میدهد: از سال ۹۲ به بعد تقریبا هیچگونه نوسازی در ماشین آلات خدمات شهری انجام نشده بود. البته بهندرت با تغییر پیمانکار و از آنجا که هزینه خودروی فرسوده از فایده آن بیشتر شده بود، خودروی جدیدتری خریده شده، اما این شکل نوسازی، کمتر از انگشتان دست بود ... یکی از ثمرات قراردادهای جدید ما این بود که پیمانکاران بخش خصوصی خودشان رفتند و ماشینآلاتشان را نوسازی کردند. البته نه همه ماشینها را بلکه به میزانی که صنعت کشور ما بتواند پاسخگو باشد. با این وصف، به سرعت، چیزی حدود ۴۸۵ دستگاه از ۷۰۰ دستگاه ماشینآلات خدمات شهری نوسازی شدند. میانگین معدل ماشینآلات ما از مدل ۹۲ به مدل ۹۹ رسید و بعد ما یکسری الزاماتی گذاشتیم. مثلا اعلام کردیم دیگر از مدل ۹۰ به قبل هیچ ماشینی را به داخل مرکز راه نمیدهیم و آن سامانه هوشمند وقتی ماشین مدل پایین بیاید، اجازه نمیدهد که وارد شود. این کار را پله پله انجام دادیم. واقعیت این است که با محدودیتهایی که در کشور داریم و محدودیتهایی که در این صنعت وجود دارد، نمیتوان این کار را به یکباره انجام داد. درحال حاضر بیش از ۵۰ درصد ماشینآلات خدمات شهری نوسازی شده است و من فکر میکنم با همین روشی که جلو میرویم، بتوانیم مثلا در یک سال آینده به وضعیتی برسیم که تقریبا صددرصد ماشینآلات خدمات شهری را نوسازی کنیم.