پیگیریهای سیاست خارجی آقای پزشکیان در مراسم تحلیف کاملا شفاف و روشن در جهت سیاستهای کلی جمهوری اسلامی بود، ایشان خیلی قاطع از محور مقاومت و مسئله فلسطین و همینطور از نوع تعاملی که ایران طی این سالهای اخیر با غرب داشته است دفاع کردند. پزشکیان گفت ایران کاملا تعهدات خود را انجام داده و آنها بی تعهدی کرده اند و مهم اینکه ایران زیر بار فشار در مذاکرات نمیرود. اینها مواضع کاملا روشن و شفافی بود که در حوزه سیاست خارجی آقای پزشکیان داشتند.
در عرصه سیاست داحلی ایشان روی مسئله وفاق ملی تاکید داشتند و از دولت خودشان بعنوان دولت وفاق ملی نام بردند، نه یک دولت جناحی به معنای اصلاح طلب یا اصولگرا و این تعابیری که ما میشناسیم. ایشان نام دولت خود را دولت وفاق ملی گذاشتند و یه اعتقاد بنده این باید ثبت شود، یعنی ایشان در چهار سال آینده قاعدتا باید خروجی که از این دولت شان دارند نمایانگر وفاق ملی باشد، چون نام کابینه ایشان شد کابینه وفاق ملی.
این نام نامی است که اولا روسای جمهور قبل تا الان هیچ کدام ازاین تعبیر استفاده نکرده بودند و واقعیت این است که تشکیل چنین دولتی هم یک کار سادهای نیست، بنابراین ایشان که این نام را برای دولت خودشان انتخاب کرده اند باید حالا منتظر باشیم تا ببینیم انشاالله نتیجه عملی آن هم همین وفاق ملی خواهد بود؟ البته لازم به توضیح است که منظور از کابینه وفاق ملی این نیست که همه جریانهای سیاسی در آن کابینه یک نماینده داشته باشند، نه، چنین کابینهای نه مد نظر آقای پزشکیان است و نه اینکار اساسا در عرصه سیاست صحیح است. چنین کابینهای کابینه وفاق ملی نیست و اصلاچنین چیزی امکان ناپذیر است.
وفاق ملی که ایشان تعبیر میکند تعاریف دیگری دارد که الان وقت پرداختن به آن نیست، ولی برخی فکر میکنند وفاق ملی یعنی کابینه همه جناحی، خیر، ایشان میتواند یک کابینهای تشکیل دهد که تمام آن اعضاء آن از یک اردوگاه فکری باشند، اما در عین حال به تعبیری وفاق ملی هم شکل بگیرد. ضمن اینکه این موضوع خود محل بحث است، ایشان از مناظرات گرفته تا سخنرانیها و در نهایت در مراسم تحلیف که مراسمی رسمی است و سیاستهای کلان دولت ۴ سال بعد توسط رئیس جمهور در آنجا اعلام میشود تاکید بر وفاق ملی کردند و پیشنها میشود این تفکر مثبت از دیدگاههای مختلف صاحبنظران و حتی اعضائ نزدیک به دولت جدید سوال و مورد بررسی قرار گیرد. انشاالله که بشود.