از قول زهرا احمدی پور رئیس پیشین سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نوشته بود: «با توجه به وضعیتی که بناهای تاریخی دارند به نظر میرسد که باید در دادن مجوزها سختگیریها افزایش پیدا کند؛ هنرمندان و طرفداران آنها به صورت اصولی از بناهای تاریخی استفاده نمیکنند و پس از برگزاری هر رویداد صدمات زیادی به بناهای تاریخی وارد میشود.».
با وجود تمام انتقادات، اما گوش مسئولین بدهکار نبود و «کنسرت علیرضا قربانی با همراهی گروهی بزرگ از نوازندگان، روز نهم تا ۱۱ تیر ماه در میان ستونهای تختجمشید برگزار شد.».
اما این پایان ماجرا نبود؛ موضوع از اینجا بغرنج شد که باستانشناس عضو هیأت علمی گروه باستانشناسی دانشگاه شهید بهشتی گفت: «برگزارکنندگان کنسرت، با نوعی صدقه و منت به مجموعه میراث فرهنگی و تخت جمشید برخورد کردند و گفتند ما یک میلیارد تومان به تخت جمشید کمک میکنیم.».
به گفته این باستانشناس «از یک میلیارد تومان گفته شده، شاید تنها ۱۰۰ میلیون تومان به خود تخت جمشید اختصاص پیدا کند چراکه درآمد بلیتفروشی تخت جمشید مستقیم به این محوطه میراث جهانی نمیرسد، بلکه به حساب خزانه واریز میشود و ابتدای سال مالی بعد، دولت بخشی از این درآمد را به وزارت میراث فرهنگی میدهد و درصد کمی از آن به تخت جمشید میرسد.»
این باستان شناس در خاتمه پرسیده اگر این کنسرت در برج میلاد یا تالار وزارت کشور برگزار میشد نصف درآمد آن باید به سالن پرداخت میشد با این وجود چگونه است که این رقم (تنها یک میلیارد) برای برگزاری کنسرت برای تخت جمشید در نظر گرفته شده است؟