صنعت تولید کیف و کفش ایران که زمانی بهعنوان یکی از مهمترین بخشهای اقتصادی کشور شناخته میشد، حال در آستانه فروپاشی قرار دارد. تسلط بیسابقه اتباع افغانستانی بر بخش عمدهای از تولید کیفوکفش زنانه، به ویژه در تهران و افزایش قاچاق کالا، تولیدکنندگان و فعالان این عرصه را با چالشهای زیادی مواجه کرده است. تحریم، ممنوعیت واردات و نوسانات ارزی تنها بخشی از مشکلات این صنعت هستند. به دلیل این شرایط، آینده این صنعت هم در هالهای از ابهام قرار دارد.
سید محمود موسوی، رئیس اتحادیه سراجان تهران، درباره تولید کیفوکفش توسط اتباع افغانستانی گفته است که درحال حاضر ۸۰ درصد تولید کیفهای زنانه در تهران توسط اتباع افغانستانی انجام میشود. این افراد سالهاست در این صنف مشغول فعالیت هستند و تمام امور مربوط به بنکداری، کارگری و باربری را خود انجام میدهند
وی درباره کیفیت تولیدات آنها اظهار کرد: هیچ یک از تولیدات آنها مجوز ندارند و همه این بنگاهها به صورت غیرقانونی فعالیت میکنند.
قاچاق گسترده کیف و کفش از دیگر مشکلات این صنعت است. ورود بیرویه محصولات قاچاق با قیمت پایین، رقابت را برای تولیدکنندگان به امری دشوار تبدیل کرده است. از سوی دیگر، کاهش قدرت خرید مردم به دلیل مشکلات اقتصادی، تقاضا برای محصولات غیرحیاتی نظیر کیفوکفش را کاهش داده است.
رئیس اتحادیه سراجان هم به با اشاره به موضوع قاچاق و تأثیر آن بر این صنف تصریح کرد: امسال تعداد زیادی کیف قاچاق وارد کشور شده که این امر بدهی زیادی برای تولیدکنندگان ایجاد کرده است. چراکه اگر قیمت کیف تولید داخل ۵۰۰ هزار تومان باشد و کیف خارجی یک میلیون تومان، مردم خرید کیف قاچاق خارجی را ترجیح میدهند.
وی درباره ممنوعیت واردات در این حوزه تشریح کرد: واردات کیف در ایران از سال ۹۷ ممنوع شد. به دلیل ورود اجناس قاچاق و همینطور فعالیت اتباع، مخالف آزادسازی قیمتها هستیم. چراکه درحال حاضر هم این صنف در معرض ورشکستگی قرار دارد.
در مقابل صنعت کفش ایران وضعیت بهتری دارد. چراکه طبق اطلاعات منتشرشده از سوی آنا و به گفته رئیس اتحادیه کفاشان دستدوز تهران، متوسط صادرات سالانه کفش به ۱۰۰ میلیون دلار میرسد. با این حال واردات غیرقانونی هم همچنان ادامه دارد. چراکه سال گذشته ۴۵ میلیون دلار کفش قاچاق وارد کشور شده است.
تولیدکنندگان کیف و کفش، نگرانی زیادی بابت آینده این صنعت دارند. اگر به مشکلات فعالان این عرصه رسیدگی نشود، قطعا بسیاری از واحدهای صنفی تعطیل میشوند. برای بهبود این شرایط و جلوگیری از ورشکستگی فعالان این صنف راهکارهای متفاوتی وجود دارد. یکی از این راهکارها حمایت از تولیدکنندگان داخلی است که دولت میتواند با ارائه تسهیلات مالی، کاهش هزینههای تولید و حمایت از صادرات به تولیدکنندگان کمک کند.
علاوه بر این، دولت باید با کنترل بیشتر مبادی ورودی کشور در راستای کاهش ورود کالای قاچاق به کشور تلاش کند. همچنین دولت میتواند با واردات مواد اولیه با کیفیت و ابزار و ماشینآلات مورد نیاز، برای بهبود کیفیت کالای داخلی اقدام کند. علاوه بر موارد فوق، دولت باید با فعالیت اتباع غیر قانونی مقابله کند تا ابنگونه کسبوکارها آسیب نبینند.
صنعت کیف و کفش ایران با چالشهای جدی مواجه است که نیازمند توجه ویژه مسئولان و نهادهای مربوطه است. دولت میتواند با تصمیمگیری درست و اتخاذ سیاستهای مناسب در راستای حل این مشکل اقدام کند تا اینگونه این صنعت بتواند همچون گذشته در اقتصاد کشور سهم داشته باشد.