تصاویر ماهوارهای نشان میدهد در کشور ما در اثر برداشت بیش از حد آبهای زیرزمینی، مناطق وسیعی -بیش از ۱۰ سانتیمتر- در سال فرونشست دارند؛ که ممکن است صدها تا هزاران سال طول بکشد تا شرایط به حالت اولیه برگردد. پدیده فرونشست، بر زیرساختهایی مانند فرودگاهها، جادهها و راه آهن تأثیر میگذارد.
بر اساس مطالعهای که امسال منتشر شد، کاهش آبهای زیرزمینی در ایران در حال رسیدن به مرز بحران است. این مطالعه توسط محمود حقشناس حقیقی و مهدی معتق، دو محقق ایرانی از دانشگاه لایبنیتس هانوفر و مرکز تحقیقات علوم زمین آلمان، انجام شده و نشان میدهد بخشهای گستردهای از ایران تحت تاثیر تبعات منفی کاهش منابع آبهای زیرزمینی و فرونشست زمین قرار گرفته است.
به گفته مهدی معتق، استاد مرکز تحقیقات علوم زمین آلمان، استان کرمان نرخ فرونشست وحشتناکی را تجربه میکند. این اتفاق در اثر آبیاری مزارع پسته است که به واسطه آبهای زیر زمینی صورت میگیرد. دادهها نشان میدهد که نرخ فرونشست در کرمان، بیش از ۳۵ سانتیمتر در سال ثبت شده است.
چندی پیش نیز محمد درویش، فعال محیطزیست، اشاره کرده بود: «علاوه بر کرمان، استان خراسان رضوی، در فاصله دشت مشهد به چناران جزو مناطقی است که بدترین وضعیت فرونشست زمین را دارد. بعد استان فارس، استان تهران و پس از آن استانهای اصفهان، البرز، یزد و بخشهایی از استان همدان مناطقی هستند که در معرض این خطر قرار دارند.»
نرخ فرونشست زمین در ایران، بین بالاترین رتبههای جهان قرار دارد و دومین جایگاه را به خود اختصاص داده است. بسیاری از استانهای کشور در بخشهای توسعهیافته، با خطر شدید فرونشست و آسیب جبرانناپذیر به مخازن آب زیرزمینی خود مواجه هستند.
بر اساس این مطالعه، بعضی از سفرههای آب زیرزمینی در ایران به طور کامل از بین رفتهاند یا در معرض نابودی کامل قرار دارند و احتمال احیای آنها بسیار دشوار و تقریبا ناممکن شده است.
به گفته محققان، این استخراج ناپایدار آبهای زیرزمینی، در آیندهای نه چندان دور، تقریباً ۹۰ درصد جمعیت کشور را با بحران آب مواجه میکند.
معتق در اینباره میگوید: «نیاز فوری به یک اقدام مؤثر و سیاستی منسجم در زمینه مدیریت منابع آب زیرزمینی وجود دارد.»