«گزارشی در خصوص ساختمانهای ناایمن داریم که اگر کسی آن را بخواند شب نمیتواند راحت بخوابد» این را رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای شهر تهران مهدی پیرهادی میگوید.
رئیس سازمان آتشنشانی شهر تهران قدرتالله محمدی هم به خبرنگار فارس میگوید که «فقط ۴ درصد ساختمانهای کل شهر» تاییدیه ایمنی از آتشنشانی دریافت کردهاند.
بعد از حادثه ریزش ساختمان پلاسکو در سال ١٣٩۵، مدیران شهری تصمیم گرفتند با کمکهای نهادهای مسوول وضعیت ساختمانهای ناایمن شهر را تعیین تکلیف کنند و در نهایت کار به جایی رسید که اسامی برخی از ساختمانهای بحرانی شهر اعلام و تعدادی از مالکان اقدام به ایمنسازی کردند.
در تهران یک میلیون پارسال (بلوک) وجود دارد که شامل ۴ میلیون واحد مسکونی است، مدیر عامل آتشنشانی میگوید که از یک میلیون پارسال شهر، «فقط ۳۰ هزار واحد تاییدیه ایمنی از آتشنشانی دریافت کردهاند.»
در حال حاضر در تهران ٧١ ساختمان در وضعیت بحرانی قرار دارد و هر لحظه ممکن است یک پلاسکو و یا متروپلی در پایتخت رخ دهد.
کارشناس مسایل شهری محمد میرزایی با بیان اینکه هزینه ایمن سازی بالاست، میگوید که بسیاری از مالکان توان پرداخت هزینههای ایمنی را ندارند لذا «در برابر ایمنسازی مقاومت میکنند.»
در مقابل کارشناس مسایل ایمنی حمیدرضا ربیعی با بیان اینکه هزینه بازسازی یک ساختمان فروریخته صدها برابر بیشتر از مقاوم سازی یک ساختمان ناایمن است، میگوید که باید «انشعابات ساختمانهای ناایمن را قطع کرد» تا مالکان مجبور به ایمن سازی شوند.
به گفته کارشناسان، ضعفهای قانونی در بحث ایمنی ساختمانها وجود دارد و باید قوانین در مجلس شورای اسلامی اصلاح شود تا دست شهرداری و وزارت راه و شهرسازی در زمینه ایمنی باز شود و آتشنشانان هم بتوانند علاوه بر اخطار، مانع ادامه فعالیت مراکز ناایمن شوند.