دیدار ایران و ازبکستان را باید دو بخش متفاوت تقسیم کرد. از دقیقه یک تا ۵۷ یک نبرد فشرده و درگیرانه را از دو تیم شاهد بودیم که موقعیت آنچنانی نداشت و مدافعین اجازه ایجاد موقعیت را از مهاجمین سرشناس حاضر در زمین گرفته بودند.
به شکل عجیبی، اما پس از ۱۰ نفره شدن تیم ملی ایران تعادل در بازی به هم ریخت و اگرچه در چند دقیقه ابتدایی این شاگردان کاتانچ بودند که نمایش بهتری داشتند، اما شاگردان امیر قلعهنویی با ورود امید نورافکن، شهریار مغانلو و علی قلیزاده به یکباره متحول شدند و چندین موقعیت را روی دروازه یوسوپوف سنگربان حریف ایجاد کردند.
در ۱۰، ۲۰ دقیقه پایانی مسابقه غیر از ضربه سر سعید عزتاللهی که با واکنش فوقالعاده سنگربان ازبکستان راهی اوت شد، دو اتفاق ویژه رخ داد. ابتدا داور مسابقه برخورد سردار آزمون و مدافع ازبکستان را پنالتی تشخیص نداد که کمک داور ویدئویی هم به آن ورود نکرد، اما این قاب که از زاویه متفاوتی برخورد میان مهاجم و مدافع ایران و ازبکستان را به تصویر کشیده نشان میدهد که بازیکن حریف با دست مانع از پیشروی آزمون شده است.
در یک قاب دیگر هم لحظه برخورد توپ به دستان مدافع ازبکستان در محوطه جریمه ثبت شده که دست او کاملا در حالت غیرطبیعی است و در دنیای این روزهای فوتبال معمولا این برخوردها را پنالتی تشخیص میدهد.
این دو قاب که از زاویههای متفاوت به دو پنالتی تیم ملی پرداخته به نوعی ثابت میکند حرفهای امیر قلعهنویی در جا ماندن دو امتیاز ایران در تاشکند آن هم مقابل رقیب مستقیمش بیراه نبوده و شاگردانش میتوانستند با تصمیماتی متفاوت از سوی تیم داوری ۳ امتیاز را با وجود ۱۰ نفره شدن به نام خودشان بزنند.
به هر حال، اما مصاف ایران و ازبکستان در تاشکند با تساوی بدون گل تمام شد تا هر دو تیم ۷ امتیازی شوند و همچنان مدعیان اصلی قهرمانی در گروه اول مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی بشوند.