در روز دوشنبه ۳۰ مهرماه سال ۱۴۰۳ آلودگی در خوزستان کاهش یافت، ولی بخشهایی از این استان پهناور را فراگرفت.
به علت آلودگی هوا در خوزستان، هوای یک شهر از این استان پهناور در وضعیت قرمز و ناسالم برای همه گروههای سنی قرار دارد.
با اعلام سامانه پایش کیفی هوای کشور، بر اساس اندازهگیری ذرات معلق با اندازه ۲.۵ میکرون، آلودگی هوا در ایستگاه بهبهان به ۱۶۴ میکروگرم رسید که هوای این شهر در وضعیت قرمز و ناسالم برای همه گروههای سنی قرار گرفت.
آلودگی هوا در خرمشهر نیز به وضعیت نارنجی و ناسالم برای گروههای سنی حساس رسید.
کاهش آلودگی هوا در اهواز هم سبب شد که وضعیت هوای این کلانشهر زرد و قابلقبول شود.
آبادان، اندیمشک، حمیدیه، دزفول، رامشیر، رامهرمز، شادگان، شوش، شوشتر، ماهشهر و هویزه نیز وضعیت زرد و قابلقبول دارند.
شاخص کیفیت هوا (AQI) به پنج دسته اصلی تقسیمبندی میشود. بر اساس این تقسیمبندی از عدد صفر تا ۵۰ هوا پاک (سبز)، از ۵۱ تا ۱۰۰ هوا قابلقبول (زرد)، از ۱۰۱ تا ۱۵۰ هوا ناسالم برای گروههای حساس (نارنجی)، از ۱۵۱ تا ۲۰۰ هوا ناسالم برای همه گروهها (قرمز)، از ۲۰۱ تا ۳۰۰ هوا بسیار ناسالم (بنفش) و از ۳۰۱ تا ۵۰۰ شرایط کیفی هوا خطرناک (قهوهای) است.