یازدهم بهمن۹۸ خبری رسمی به نقل از مجری طرح سریال منتشر شد. در این خبر به نقل از محمدرضا نادری چنین آمده بود: «نگارش فیلمنامه «جسدهای شیشهای» تا بهار سال آینده ادامه دارد و بلافاصله پیشتولید آن شروع خواهد شد.» نادری، مجری طرح سریال «جسدهای شیشهای» با اعلام اینکه نگارش فیلمنامه این سریال توسط میترا عرفانی و پیمان شیرخانی به سرپرستی مسعود کیمیایی در حال انجام است، گفته بود: «سعی ما این است که تا بهار سال آینده کار نگارش فیلمنامه به اتمام برسد و بلافاصله پیشتولید سریال آغاز شود.»
هنوز بهمنماه به پایان نرسیده بود که خبر رسید ویروس کرونا به ایران رسیده است. همهگیری کرونا همهچیز را به قبل و بعد از خودش تقسیم کرد و تولید سریال «جسدهای شیشهای» به تعویق افتاد. سال۱۴۰۰ مسعود کیمیایی فیلم «خائنکشی» را کارگردانی کرد که در آن لحظاتی به چشم میخورد که تداعیکننده رمان «جسدهای شیشهای» بود؛ رمانی که سالهای کودتای ۲۸مرداد را به انقلاب و جنگ پیوند میدهد و برشی از تاریخ معاصر را در بستری عاشقانه روایت میکند. مجموعهای از شخصیتهای جذاب از کاوه و طاووس و علیخان و رحیم تا سروش و احمد و ثریا، با انبوهی از اتفاقات دراماتیک و جهان سودایی عشق و معرفت و سیاست، بستری مناسب برای خلق سریالی ماندگار فراهم کردهاند.
شاید به همین دلیل است که کیمیایی همچنان در اندیشه ساخت سریال «جسدهای شیشهای» است. او که اینروزها بیشتر درگیر تدریس در مدرسه فیلمسازیاش است، چند طرح و سناریوی آماده دارد؛ ولی هنوز تصمیم قطعی برای کارگردانی نگرفتهاست؛ موضوعی که احتمالا ناشی از نارضایتی خالق «گوزنها» از شرایط حاکم بر سینمای ایران است. چندی پیش سرمایهگذارانی برای تولید سریال «جسدهای شیشهای» پیشقدم شدند و چندین پلتفرم هم برای ساخت سریال کیمیایی ابراز تمایل کردهاند؛ ولی هنوز توافقی با خالق «جسدهای شیشهای» صورت نگرفته است. نکته اینجاست که پرونده «جسدهای شیشهای» هنوز بسته نشدهاست و شاید همین امسال کیمیایی را دوباره روی صندلی کارگردانی ببینیم.
فیلمهای ساختهنشده مسعود کیمیایی
انتشار «جسدهای شیشهای» یک غافلگیری تمامعیار بود. رمان سال۱۳۸۰ منتشر شد؛ با مقدمهای طولانی از جمشید ارجمند، ویراستار کتاب که «جسدهای شیشهای» را یکی از فیلمهای ساختهنشده کیمیایی خواند. نخستین تجربه کیمیایی در رماننویسی، فضای ادبی ایران در ابتدای دهه۸۰ را تحتتأثیر قرار داد. برخی از نشریات در اینکه رمان توسط کیمیایی نوشته شده باشد تشکیک کردند. در مجموعهای از خبرسازیهای مطبوعاتی از جواد طوسی تا جمشید ارجمند بهعنوان نویسنده «جسدهای شیشهای» نام برده شدند و هفتهنامهای از شباهت رمان به یکی از آثار محمد محمدعلی نوشت. حالا ۲۳سال از آنروزها گذشته و چیزی از آن جنجالهای رسانهای که احتمالا بخشی از آنها محصول حسادتهای شکلگرفته در محافل ادبی بود، باقی نمانده است. حالا «جسدهای شیشهای» یکی از پرخوانندهترین رمانهای پس از انقلاب است که بارها تجدید چاپ شده است.