سرانجام پس از گمانه زنیها و پیش بینیهای متعدد در ماههای اخیر، سیستان و بلوچستان استاندار خود را شناخت و «منصور بیجار» جایگزین «محمد کرمی» شد.
منصور بیجار متولد ۱۳۵۳ در زاهدان مرکز سیستان و بلوچستان است و مسوولیتهای مختلفی را در حوزههای اجرایی و عمرانی در این استان تجربه کرده و داری مدرک کارشناسی ارشد عمران است.
معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار سیستان و بلوچستان، مدیرکل دفتر فنی استانداری، معاون نظارت بر امور روستایی دفتر و شوراهای استانداری، معاون نظارت بر امور سرمایه گذاری و اشتغال دفتر امور روستایی و شوراهای استانداری، معاون برنامه ریزی و امور عمرانی فرمانداری و مسوول نظام مهندسی خاش، رئیس هیات مدیره بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، رئیس کمیته گنجینهها و یادمانها در کنگره ملی شهدای سیستان و بلوچستان، رئیس هیات مدیره سازمان همیاری شهرداریها، عضو هسته گزینش استانداری سیستان و بلوچستان از مهمترین سوابق بیجار است.
استانداران سیستان و بلوچستان از ابتدا تاکنون
غلامرضا دانش نارویی از ۱۰ اسفند ۱۳۵۷ تا پنجم شهریور ۱۳۵۸، حبیب جریری از پنجم شهریور ۱۳۵۸ تا ۱۸ دی ۱۳۵۸، حمید بهرامی احمدی از ۱۸ دی ۱۳۵۸ تا ۱۹ تیر ۱۳۵۹ منوچهر محمدی از ۱۵ شهریور ۱۳۵۹ تا ۲۶ بهمن ۱۳۶۰، محمدتقی عاقبت رفعت از ۲۶ بهمن ۱۳۶۰ تا ۱۵ تیر ۱۳۶۲، سید احمد نصری از ۱۵ تیر ۱۳۶۲ تا ۱۶ آبان ۱۳۶۴، محمود اشجع از ۱۱ دی ۱۳۶۴ تا ۹ مهر ۱۳۶۸، محمود حجتی از ۹ مهر ۱۳۶۸ تا ۲۱ شهریور ۱۳۷۳، وجیهالله آقاتقی از ۲۱ شهریور ۱۳۷۳ تا ۲۸ دی ۱۳۷۳، علی بخش جهانبخش از ۲۸ دی ۱۳۷۳ تا ۲۹ مهر ۱۳۷۶، سید محمود حسینی از ۲۹ مهر ۱۳۷۶ تا ۱۶ تیر ۱۳۸۱، حسین امینی از ۱۶ تیر ۱۳۸۱تا ۲۰ شهریور ۱۳۸۴، حبیبالله دهمرده از ۲۰ شهریور ۱۳۸۴ تا ۱۳ شهریور ۱۳۸۷، علیمحمد آزاد از ۱۳ شهریور ۱۳۸۷ تا ۲۴ مرداد ۱۳۹۱، حاتم ناروئی از ۲۴ مرداد ۱۳۹۱ تا ۲۹ آبان ۱۳۹۲، علی اوسط هاشمی از ۲۹ آبان ۱۳۹۲ تا ۱۴ آبان ۱۳۹۶، دانیال محبی از ۱۴ آبان ۱۳۹۶ تا ۲۶ آبان ۱۳۹۷، احمدعلی موهبتی از ۲۶ آبان ۱۳۹۷ تا ۲۱ شهریور۱۴۰۰، حسین مدرس خیابانی از ۲۱ شهریور ۱۴۰۰ تا چهارم دی ۱۴۰۱ و محمد کرمی از چهارم دی ۱۴۰۱ تاکنون به ترتیب نمایندگان عالی دولت در سیستان و بلوچستان بودند.
سیستان و بلوچستان یکی از استانهای جنوب شرق کشور با مرکزیت زاهدان است. این استان در جنوب شرق ایران قرار گرفته و دومین استان پهناور در ایران پس از استان کرمان بشمار میآید. این استان از شمال به استان خراسان جنوبی، از غرب با استانهای کرمان و هرمزگان، از جنوب به دریای مکران و از شرق به کشورهای پاکستان و افغانستان محدود میشود.
زاهدان مرکز سیستان و بلوچستان از طریق راهآهن با میرجاوه و پاکستان ارتباط دارد و از سوی کرمان هم به راهآهن سراسری ایران متصل است. این استان با داشتن موقعیت راهبردی بازرگانی - ترانزیتی و دارا بودن باغات استوایی و همچنین جاذبههای فراوان تاریخی و طبیعی و نیز صنعت در حال رشد از توانایی و ظرفیت بالایی برای توسعه برخوردار است.
مردم سیستان و بلوچستان از قومیتهای سیستانی و بلوچ هستند. سیستانیها به زبان فارسی با گویش سیستانی حرف میزنند و عموماً پیرو دین اسلام و مذهب تشیع و بلوچها به زبان بلوچی صحبت میکنند و پیرو اسلام و مذهب تسنن هستند.
سیستان شامل زابل و هامون و هیرمند و نیمروز و زهک و بلوچستان شامل ۲ منطقه سرحد و مَکُران است که شهرستانهای زاهدان، خاش و میرجاوه، تفتان نیز جزو مناطق سرحد امروزی هستند و مَکُران دربرگیرنده بقیه شهرها ازسراوان ایرانشهر تا چابهار است.