دستبرد عراقی‏ها به میادین نفتی ایران

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: در حالی که جنجال و هیاهوی اعراب در مساله چاه شماره 4 فکه ـ نامی که عراقی ها برای چاه شماره 4 پیچ انگیزه متعلق به ایران گذاشته اند ـ با رافت یک طرفه ایرانیان فروکش کرده، خبرهای نگران کننده ای از آغاز به کار شرکت های نفتی مستقر در عراق برای بهره برداری از این چاه نفتی به گوش می رسد که با سکوت نگران کننده دست اندرکاران ایرانی همراه شده است.

به گزارش "تابناک" در طول مرز مشترک ایران و عراق پنج مخزن نفتی نفت‌شهر، دهلران، پایدار غرب، آزادگان و یادآوران (حسینیه ـ کوشک پیشین) وجود دارد که هم اکنون میادین دهلران، پایدار غرب و نفت شهر در حال تولید بوده و دو میدان یادآوران و آزادگان نیز در مراحل مختلف توسعه قرار دارند.

ادامه میدان نفت شهر ایران در عراق با نام میدان «نفت‌خانه» ـ شهری ایرانی که متاسفانه طی قراردادهای مرزی گذشته به عراق واگذار شده است ـ معروف است. میادین آزادگان و یادآوران به ترتیب در مجاورت میادین «مجنون» و «سنباد» عراق واقع شده‌ اند.

بنابر این گزارش میدان های نفتی آزادگان، یادآوران و هویزه مهمترین میادین مشترک دو کشور است که بنابر توافق های صورت گرفته قرار است دو کشور در توسعه این میدان ها با هم همکاری کنند.

اما سکوت تاسف بار رسانه ای و تساهل دیپلماتیک در موضوع تجاوز به چاه نفتی ایرانی پیچ انگیزه
چاه شماره ۴ پیچ انگیزه که عراقیان آن را به چاه شماره ۴ فکه تغییر نام داده اند در مرز استان‌های ایلام ایران و استان میسان عراق در فاصله ۵۰۰ متری از برجک مرزبانی ایران و یک کیلومتری از مرزبانی عراق واقع شده، همچنان ادامه دارد و این در حالی است که این چاه جزیی از میدان‌های نفتی مشترک ایران با عراق در منطقه دهلران است که برآورد می شود دست کم از ظرفیتی بیش از یک و نیم میلیون بشکه برخوردار است..

در این سکوت تامل برانگیز خبرگزاری های دولتی و غیردولتی و رسانه های دیداری و شنیداری ایران درباره این مساله بسیار مهم، در آن مقطع زمانی این تجاوز آشکار عراق به تمامیت ارضی ایران با واکنش بسیار نرم و مهربانانه دست اندرکاران سیاست خارجی ایران مواجه شد به گونه ای که سفیر جمهوری اسلامی در بغداد در مورد تصرف چاه نفتی "پیچ انگیزه" دهلران توسط عراق گفت: "بحث تصرف مطرح نبوده و فقط مشكلي پيش آمده بود كه حل شده است".

شرکت نفت مناطق مرکزی ایران نیز، تصرف چاه شماره ۴ پیچ انگیزه در منطقه عملیاتی دهلران توسط کشور عراق را رد و آن را ناشی از سوءتفاهم بین مرزبانان ۲ کشور اعلام کرد و گفت هیچ گونه تصرف و بهره برداری از چاه شماره ۴ پیچ انگیزه در منطقه دهلران توسط عراق صورت نگرفته است و افزود: «تلاش برای توسعه و بهره برداری از میدانهای نفتی مشترک در دستور کار مقامات نفتی ۲ کشور قرار دارد تا با تبادل و همکاری در جهت منافع دو کشور قدم بردارند.»

مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران نیز از توافق با عراقی ها برای مطالعه و توسعه میادین مشترک نفتی خبرداده و گفته بود: «همچنین برای صدور خدمات اکتشافی، لرزه نگاری، مطالعات اکتشافی، تفسیر و تعبیر داده های اکتشافی، ارائه خدمات حفاری، اعزام دکل، آموزش و پژوهش، مطالعات مخازن و تعمیرات توربین با مسوولان عراقی به توافق رسیده ایم.»

حیرت آور این که مدیر بخش حقوقی و تجاری در بخش قراردادها و مجوزهای نفتی در وزارت نفت عراق در همان زمان اعلام کرد: «عراق به هیچ توافق روشنی درباره ترسیم مرزهای میادین نفتی مشترک با ایران و کویت دست نیافته است.»

در این میان واقعیت رخدادهای رسانه ای نشده تیر ماه و دی ماه 1388 در چاه شماره 4 پیچ انگیزه را از لابه لای سخنان پنجشنبه (۲۴ دسامبر 2009) آقای متکی وزیر محترم امور خارجه در تلویزیون ایران می توان دریافت آنجا که گفته است:

« ... نیروهای عراقی در منطقهٔ فکه ـ منظور وی همان چاه پیچ انگیزه ایران است! ـ قرار دارند و در پنج ماه گذشته به نزدیکی چاه نفت آمدند و سنگر کوچکی درست کردند که خلاف بود و نمی بایست صورت می گرفت... به آنان تذکر داده شد و بر اساس گفتگوهایی که بین دو طرف انجام شد آنها به موضع پیشین خود برگشتند. عراقی ها پس از مدتی دوباره به این کار دست زده اند و طبیعی بود که باید رفع مزاحمت می شد که نیروهای ایرانی این کار را انجام دادند و دوباره در جای خود مستقر شدند.»

وزیر امور خارجهٔ جمهوری اسلامی ایران در ادامه سخنان خود گفت: « زمان اشغال با هوشیار زیباری همتای عراقی خود تماس گرفته و به او گفتم که حتماً با نیروهای عراقی تماس بگیرد و به آنان بگوید دوباره این کار را نکنند زیرا در غیر این صورت نیروهای ایرانی آنان را به عقب خواهند راند.»

منوچهر متکی گفت: «نیروهای ایران پس از انجام مأموریت خود دوباره در جای خود مستقر شدند و بعداً دو کشور به سرعت توافق کردند که یک کمیتهٔ فنی برای رسیدگی به این مسأله تشکیل شود.»

موضع گیری ضدایرانی دولت های عربی و حمایت از تجاوزگری عراق

دربرابر بی تفاوتی ملی رسانه های ایران به واکنش به جای نیروهای ایران در تصرف چاه نفتی ایرانی، شیروان وائلی، وزیر امنیت ملی عراق نیز عبور ایرانی ها از مرز عراق را تایید و از آن به عنوان «تجاوز» یاد کرد و هم زمان همه رسانه های گروهی عربی منطقه به موضع گیری علیه ایران پرداخته و خاطرات حمایت های یکپارچه خود علیه صدام در جنگ تحمیلی را در اذهان ملت ایثارگر ایران زنده کردند و در همان زمان مقام های دولت عراق با متهم کردن نیروهای ایران به ورود و کنترل یک چاه نفتی در خاک این کشور با موضع طلبکارانه گفتند خواستار «عقب نشینی» ایران هستند.!!

همچنین معاون وزارت کشور عراق مدعی شد که ورود و رخنهٔ سربازان جمهوری اسلامی ایران به این نقطه در چند روز اخیر نه تنها یکبار بلکه چندین بار رخ داده ‌است. الخفاجی در گفتگوئی با رویترز از رخنهٔ یازده سرباز ایرانی به این میدان یا چاه نفتی و به اهتزاز در آوردن پرچم جمهوری اسلامی ایران بر فراز آن سخن گفت و سخنگوی دولت عراق هم با موضعی تجاوزگرانه واکنش درست و به جای ایران را محکوم کرد.

واکنش های چند پهلوی مسوولان ایران به ادعاهای عراق

در حالی که تجاوز چند ماه پیش عراقی ها به حوزه نفتی ایرانی پیچ انگیزه با واکنش های متناقض مسوولان ایرانی به ویژه سفارت جمهوری اسلامی در بغداد مواجه شده بود در آخرین ساعات روز جمعه (۱۸ دسامبر / ۲۷ آذر) خبری کوتاه از سوی خبرگزاری ایسنا انتشار یافت. به نوشتهٔ این خبرگزاری، «یک منبع مطلع در سفارت ایران در بغداد خبر برخی رسانه‌های خارجی را درباره تصرف یکی از چاه‌های نفت عراق در مرز دو کشور توسط نیروهای نظامی ایرانی را به شدت تکذیب کرد». خبرگزاری ایسنا نامی از این منبع مطلع خود در سفارت جمهوری اسلامی در بغداد نبرده است.

با آن که مقام های رسمی ایران خبر اشغال یکی از چاه های نفت عراق توسط نیروهای ایرانی را تکذیب کردند، شبکه خبری عرب زبان العالم، متعلق به جمهوری اسلامی ایران، همزمان گزارش داد که ایران اعلام کرده منطقه نفتی فکه را در مرز عراق تصرف کرده و گفته که این منطقه نفتی بر اساس مرزهای شناخته شده بین المللی، متعلق به ایران است.

پایان غم انگیز ماجرا

وزرای امور خارجهٔ ایران و عراق بر سر مسالهٔ تصرف چاه نفتی در منطقهٔ پیچ انگیزه که عراقی ها به آن فکه می گویند تلفنی با یکدیگر مذاکره کردند. ساعاتی پس از این گفتگوی تلفنی، نیروهای ایرانی چاه نفتی تصرف شده را ترک کردند و بلافاصله پس از ترک منطقه توسط نیروهای ایرانی، تکنیسین های عراقی وارد حوزهٔ نفتی چاه شمارهٔ چهار میدان نفتی فکه شدند و مقدمات کار بهره برداری از این حوزه نفتی متعلق به ایران را آغاز کردند و به مسوولان شرکت های نفتی انگلیسی اطمینان دادند که در بهره برداری از این حوزه نفتی و انتقال نفت آن به عراق هیچ مشکلی نخواهند داشت...

سخن آخر:

افکار عمومی ملت شهید پرور ایران از بابت تساهل صورت گرفته در مساله تصرف چاه نفت ایرانی ناراحت و نگران است چرا که خانواده های داغدار ایرانی که هیچ گاه جنگ خانمانسوز هشت ساله را از یاد نبرده اند از یک وجب از خاک پاک میهن که در وجب به وجب آن شهیدان ایرانی خون پاک خود را فدا کرده اند نخواهند گذشت.

متاسفانه در مساله تصرف و بهره برداری از چاه نفتي شماره 4 "پيچ انگيزه" ایران سخنان چند پهلوی مقام های مسوول ما باعث گستاخی هر چه بیشتر طرف عراقی و تکرار ادعاهای مرزی آنان شده است.

تاریخ را نباید فراموش کنیم چرا که به ما نشان داده عراقی ها هرگاه توان و فرصت یافته اند نسبت به تمامیت ارضی ایران چشم داشته اند و در این میان بهره برداری یک طرفه از چاه های مشترک مرزی نیز در دستور کار فعلی آن ها قرار دارد و ملت هوشیار ایران فراموش نکرده اند که در تمام طول سال های اشغال نفت شهر توسط عراق نفت ارزشمند موجود در حوزه های بسیار غنی این شهر ایرانی توسط چاه های مورب و افقی دزدیده و از طریق لوله های قطور به داخل عراق منتقل می شد....

از سویی سکوت و بی تفاوتی رسانه های دیداری، شنیداری و مطبوعاتی ایرانی نیز بسیار تامل بر انگیز می باشد. این در حالی است که رسانه های عربی با تکیه بر مسایل ملی میهنی پان عربیستی و هیاهوی تبلیغاتی در مساله چاه نفتی ایرانی هر چند به طور موقت از زیر بار پرداخت غرامت 1000 میلیاردی به ایرانیان و اجرای عملی قرارداد 1975 الجزایر فرار می کنند و هم زمان در سکوت توجیه ناپذیر ایرانیان ادعاهای تجاوزکارانه ارضی نسبت میادین نفتی مرزی ایران و مالکیت بر اروندرود را از زبان مقام های متعدد تکرار می کنند.

فراموش نکنیم که با وجود گذشت بیش از شش سال از سرنگونی رژیم صدام دولت عراق حتی یک دلار از 1000 میلیارد دلار بدهی خود به ملت داغدار ایران را پرداخت نکرده و بر اساس برخی اظهارات پس از پایان جنگ در بسیاری از مناطق مرزی يک هزار و 600 کيلومتری با ایران از عقب نشینی به نقطه صفر مرزی بر اساس قرارداد 1975 الجزایر سر باز زده اند که به نظر می رسد مشکلات مرزی در چاه شماره 4 پیچ انگیزه یا به قول عراقی ها فکه!! از این مساله ناشی می شود.