ابیانه از معدود روستاهای ایران است که مردم بومی همچنان پوشش سنتی خود را بر تن میکنند و آن را حفظ کردهاند.
رنگ سرخ ساختمانهای کهن روستا که در شیب دامنه خاکستری کوه قرار گرفتهاند، جذابیتی دو چندان به ابیانه بخشیدهاند.
در واقع ترکیب کوچههای تودرتو، بناهای تاریخی گوناگون، پنجرههای هندسی، درهای منبتکاری و... برای هر بینندهای دیدنی و جذاب است.