گفتگوی روزنامه بهار با عماد افروغ
فرق است بین نقد و آبروریزی
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: از همان ابتدا طوری صحبت می کند که انگار هیچ حرفی برای گفتن ندارد: «آن خبری که مهم است گفتنی نیست و آن هم که قابل بحث است اطلاع دقیقی در موردش ندارم.»اما به نظر می رسد عمادافروغ کسی نیست که به راحتی بتواند سکوت کند و حرفش را نزند.
به سراغ بحث تغییر در قانون انتخابات می رود و از نیاز به تغییرات در این زمینه می گوید : «به نظر می رسد اشکالی در سازوکارهای انتخابات و نه در قانون آن وجود دارد و سازوکارها جامعیت، عمق و بی طرفی لازم را ندارند.»او می گوید اگر فضا امن شود پیشنهادش را در این زمینه مطرح می کند.
عماد افروغ از دغدغه های فکری می گوید و اینکه امروز با پدیده هتک حرمت و آبرو روبه رو هستیم: «امیدوارم شرایط به گونه ای پیش برود که هرکسی بتواند پیشنهادش را با خیال آسوده مطرح کند چراکه در شرایط ناامنی و ترس از جان و آبرو نمی توان حرف زد.»
افروغ با گلایه می گوید باید توجه داشت بین هتاکی و نقادی فرق است: «من فکر نمی کنم فضای خوبی باشد که همه راحت بتوانند مصون از هتاکی و نه مصون از نقد، حرف شان را بزنند چرا که هر حرفی قابل نقد است و کسی نمی تواند بگوید من حرف اول و آخر را می زنم اما فرق است بین نقد و آبروریزی.» افروغ می گوید: «کسانی که فرق نقد و آبروریزی را نمی دانند شرایط جامعه را ناامن می کنند و در این حالت جامعه نمی تواند شرایط مطلوب را دنبال کند.»
افروغ در مورد مشغولیت های کاری اش می گوید و اینکه بر اساس تشخیصی که داده خودش را بازنشسته کرده و این روزها مشغول تحقیق و مطالعه است. آخرین کتابش «احیاگری و مردم سالاری دینی» است و تحقیقی در دست دارد در مورد بررسی رابطه اخلاق و سیاست که تکمیل آن چند سال طول می کشد. افروغ از یافته های تحقیقش می گوید: «هرچه بیشتر تحقیق می کنم به این نتیجه می رسم که سیاست و اخلاق در جامعه ما روز به روز از هم فاصله می گیرند و بی اخلاقی بیشتر می شود که در این زمینه باید بگویم یا درک من از بی اخلاقی عمیق می شود یا یک رابطه بیرونی بین تحقیق من و بی اخلاقی سیاسی است.»افروغ با کنایه می گوید: «شاید اگر من دست از تحقیق بردارم این رابطه بیرونی از بین برود اما چه کسی است که تضمین کند این رابطه درونی نشود و دقیقاً خطر بزرگ وقتی است که این رابطه درونی شود.»
افروغ گذری هم به شرایط اجتماعی می زند: «شرایط اجتماعی یک سطح رویی دارد و یک سطح زیری. ممکن است سطح رویی آن را افراد بسیار مطلوب ارزیابی کنند اما بهتر است به تفاسیر ظاهری بسنده نکنیم و خودمان را مفسر اصلی ندانیم و بر این پندار باشیم که هر کامیابی ناکامی و هر سطحی، عمقی هم دارد و با این اندیشه هر فردی سعی کند حرف دیگران را هم بشنود و تنها به حرف های خودش اتکا نکند.»
افروغ در پایان با سخنی از امام خمینی(ره) صحبت هایش را تمام می کند: «همه باید نظر خودشان را بدهند و هیچ کدام برایشان جایز نیست که چیزی را بفهمند و نگویند، باید وقتی چیزی را می فهمند، اظهارنظر کنند. این موافق هر که می خواهد باشد و مخالف هر که هم می خواهد باشد». (امام خمینی، صحیفه نور، جلد 13، صفحه 102)
آفتاب: از همان ابتدا طوری صحبت می کند که انگار هیچ حرفی برای گفتن ندارد: «آن خبری که مهم است گفتنی نیست و آن هم که قابل بحث است اطلاع دقیقی در موردش ندارم.»اما به نظر می رسد عمادافروغ کسی نیست که به راحتی بتواند سکوت کند و حرفش را نزند.به سراغ بحث تغییر در قانون انتخابات می رود و از نیاز به تغییرات در این زمینه می گوید : «به نظر می رسد اشکالی در سازوکارهای انتخابات و نه در قانون آن وجود دارد و سازوکارها جامعیت، عمق و بی طرفی لازم را ندارند.»او می گوید اگر فضا امن شود پیشنهادش را در این زمینه مطرح می کند.
عماد افروغ از دغدغه های فکری می گوید و اینکه امروز با پدیده هتک حرمت و آبرو روبه رو هستیم: «امیدوارم شرایط به گونه ای پیش برود که هرکسی بتواند پیشنهادش را با خیال آسوده مطرح کند چراکه در شرایط ناامنی و ترس از جان و آبرو نمی توان حرف زد.»
افروغ با گلایه می گوید باید توجه داشت بین هتاکی و نقادی فرق است: «من فکر نمی کنم فضای خوبی باشد که همه راحت بتوانند مصون از هتاکی و نه مصون از نقد، حرف شان را بزنند چرا که هر حرفی قابل نقد است و کسی نمی تواند بگوید من حرف اول و آخر را می زنم اما فرق است بین نقد و آبروریزی.» افروغ می گوید: «کسانی که فرق نقد و آبروریزی را نمی دانند شرایط جامعه را ناامن می کنند و در این حالت جامعه نمی تواند شرایط مطلوب را دنبال کند.»
افروغ در مورد مشغولیت های کاری اش می گوید و اینکه بر اساس تشخیصی که داده خودش را بازنشسته کرده و این روزها مشغول تحقیق و مطالعه است. آخرین کتابش «احیاگری و مردم سالاری دینی» است و تحقیقی در دست دارد در مورد بررسی رابطه اخلاق و سیاست که تکمیل آن چند سال طول می کشد. افروغ از یافته های تحقیقش می گوید: «هرچه بیشتر تحقیق می کنم به این نتیجه می رسم که سیاست و اخلاق در جامعه ما روز به روز از هم فاصله می گیرند و بی اخلاقی بیشتر می شود که در این زمینه باید بگویم یا درک من از بی اخلاقی عمیق می شود یا یک رابطه بیرونی بین تحقیق من و بی اخلاقی سیاسی است.»افروغ با کنایه می گوید: «شاید اگر من دست از تحقیق بردارم این رابطه بیرونی از بین برود اما چه کسی است که تضمین کند این رابطه درونی نشود و دقیقاً خطر بزرگ وقتی است که این رابطه درونی شود.»
افروغ گذری هم به شرایط اجتماعی می زند: «شرایط اجتماعی یک سطح رویی دارد و یک سطح زیری. ممکن است سطح رویی آن را افراد بسیار مطلوب ارزیابی کنند اما بهتر است به تفاسیر ظاهری بسنده نکنیم و خودمان را مفسر اصلی ندانیم و بر این پندار باشیم که هر کامیابی ناکامی و هر سطحی، عمقی هم دارد و با این اندیشه هر فردی سعی کند حرف دیگران را هم بشنود و تنها به حرف های خودش اتکا نکند.»
افروغ در پایان با سخنی از امام خمینی(ره) صحبت هایش را تمام می کند: «همه باید نظر خودشان را بدهند و هیچ کدام برایشان جایز نیست که چیزی را بفهمند و نگویند، باید وقتی چیزی را می فهمند، اظهارنظر کنند. این موافق هر که می خواهد باشد و مخالف هر که هم می خواهد باشد». (امام خمینی، صحیفه نور، جلد 13، صفحه 102)
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
پایدار باشید.