اخراج محمد خدابنده لو در همان نیمه اول بازی پرسپولیس و تراکتور فضای سنگینی را برای هواداران پرسپولیس ایجاد کرده بود. آنها پیش بینی میکردند با توجه به یک یار کمتر ۴۵ دقیقه دوم بسیار سختی مقابل تراکتور و تمام ستاره هایش خواهند داشت و به همین دلیل گمانه زنیهای زیادی در مورد بازیکن تعویضی کادرفنی داشتند.
برخی معتقد بودند حضور حسین کنعانی زادگان در ترکیب میتواند استحکام بیشتری به خط دفاعی پرسپولیس بدهد و برخی نیز پیش بینی میکردند با توجه به جای خالی خدابنده لو در زمین بهتر است کریم باقری یک بار دیگر به یک بازیکن جوان و انرژیک مثل یاسین سلمانی اعتماد کند. اما کریم باقری خلاف تمام پیش بینیها عمل کرد و فرشاد احمدزاده را به عنوان بازیکن موردنظرش برای پر کردن جای خالی یک بازیکن راهی زمین کرد و جالب این که فرشاد نیز به خوبی پاسخ این اعتماد را داد.
احمدزاده در ۴۵ دقیقهای که در زمین حضور داشت بهترین نمایش خود را در این فصل ارائه داد. او که در بازی با ذوب آهن نیز با بدشانسی محض ضربه تمام کننده اش به تیر دروازه برخورد کرد، در نیمه دوم بازی با تراکتور به اندازه دو نفر دوید و با تلاش زیاد هم روی پای بازیکنان پا به توپ حریف میرفت و هم با استفاده از تجربه بالا، تکنیک ذاتی و سرعتی که داشت بارها و بارها به خط دفاعی حریف زد و سعی کرد بازیکنان حریف را وادار کند تا با خطا او را متوقف کنند.
در یکی از همین صحنهها احمدزاده به همان بازیکن موردانتظار هواداران پرسپولیس تبدیل شد و با سرعتی بالا راهی دروازه تراکتور شد. به گونهای که اگر محمد نادری روی او خطا نمیکرد بی شک گل سوم پرسپولیس نیز زده میشد، اما مدافع چپ تراکتور روی او خطا کرد تا هواداران به وجد آمده پرسپولیس پس از مدتها با رضایت از عملکرد هافبک ریزنقش شان، یکصدا او را تشویق کنند.
در مجموع ۴۵ دقیقه دوم بازی با تراکتور، بازگشت درخشانی برای احمدزاده بود و او با نمایش ورژن دیگری از خود نشان داد اگر به او وظایف هجومی داده شود و خلاقیت او را در کارهای دفاعی هدر ندهند میتواند همان بازیکنی باشد که یک تنه پرسپولیس را به موفقیت برساند.
باید منتظر بود و دید کارتال باتجربه با رصد کردن تواناییهای بازیکنان در تمرین تا چه اندازه میتواند از «پسر برانکو» بازی بگیرد و فرشاد میتواند اعتماد مرد ترک تبار پرسپولیس را جلب کند یا نه.