توانایی احمدی نژاد برای متعجب کردن جهانیان
آفتاب‌‌نیوز : 
گاردين می نويسد که شهردار سابق تهران که در انتخابات رياست جمهوری در ماه ژوئن به پيروزی خلاف انتظاری نايل شد، روز يکشنبه با معرفی کابينه خود به مجلس، برای اولين بار سياستی را که دنبال خواهد کرد به نمايش گذارد.
اگر جنبش سرخورده اصلاحات اميدوار بود که احمدی نژاد دست کمک به سوی اين جنبش دراز کند اشتباه کرده بود زيرا وی جمعی از محافظه کاران مذهبی چندان شناخته نشده را به عنوان اعضای کابينه خود برگزيده است.
رابرت تيت معتقد است که اين کار ضربه ديگری به اصلاح طلبان، که پس از شکست در انتخابات به تقويت روحيه احتياج داشتند، وارد می کند.
دولت محمد خاتمی با گرايش های ليبرالی، در تلاش برای ايجاد تغييرات چشمگير و ماندنی، همواره با مخالفت از جانب محافظه کاران روبرو می شد.
در ادامه مقاله آمده است که خصوصيات کسانی که برای چند پست کليدی در نظر گرفته شده اند موجب نگرانی اصلاح طلبان شده است و آنان معتقدند اشخاصی که برای تصدی وزارتخانه های اطلاعات، کشور و ارشاد درنظر گرفته شده اند، بعيد به نظر می رسد که قول احمدی نژاد مبنی بر تشکيل يک دولت ميانه رو را عملی کنند.
به نظر نويسنده گاردين، وضع موجود اميدوارکننده نيست زيرا برای اين سه پست مهم کسانی انتخاب شده اند که به محافظه کاری افراطی شهرت دارند و از سابقه آنان چنين بر می آيد که کمتر تمايلی به تحمل ناراضيان سياسی يا آزادی اجتماعی دارند.
رابرت تيت به انتخاب مصطفی پورمحمدی به عنوان وزير کشور اشاره می کند و می گويد که وزارت کشور در دوره خاتمی پايگاه اصلاح طلبان بود ولی تحت تصدی پورمحمدی اين وضعيت می تواند تغيير فاحشی يابد. بنظر اين نويسنده وزير جديد کشور، با داشتن سابقه انقلابی و دادستان نظامی بودن در سال های اوليه حکومت اسلامی، اينکه تمايلات اصلاح طلبانه داشته باشد بعيد به نظر می رسد.
گاردين می نويسد که انتخاب محمد حسين صفارهرندی، برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نيز برای اصلاح طلبان مايوس کننده است.
نويسنده گاردين به سابقه او اشاره می کند و اين که تا اين اواخر وی سردبير روزنامه کيهان بوده و در اين سمت، سياست محافظه کاری غير قابل انعطافی را دنبال می کرده است و همين شخص است که بايد درباره ميزان آزادی های هنری و مطبوعات در ايران تصميم بگيرد.
در مورد غلامحسين محسنی اژه ای وزير جديد اطلاعات، گاردين دوره ای را که در اوايل دهه ۱۹۹۰ وی نماينده قوه قضائيه در وزارت اطلاعات بوده به ياد می آورد و می نويسد که بسياری از ايرانيان از اين دوره به عنوان يک دوره سرکوب سياسی و کنترل شديد مذهبی ياد می کنند.
نظر نويسنده گاردين اين است که شخصيت های برجسته در ديگر طيف های سياسی، به دليل نگرانی از ظهور يک دوره تازه استبداد دست به کار می شوند و برای تشکيل يک جبهه منسجم مخالف، خاتمی مذاکره را با اکبر هاشمی رفسنجانی شروع کرده است.
اين دو رييس جمهور سابق، از اين که در کابينه جديد از افراد مجرب و شايسته استفاده نشده ابراز نگرانی کرده اند. البته نگرانی های مردم عادی را نيز نبايد فراموش کرد. مردم در يک جو آکنده از عدم اطمينان به سر می برند .
رابرت تيت خاطر نشان می سازد که ترکيب کابينه جديد پيام هايی در زمينه عدم انعطاف در مورد برنامه های هسته ای ايران برای کشورهای اروپايی و آمريکا به همراه دارد. منوچهر متکی وزير جديد خارجه و علی لاريجانی دبير جديد شورای عالی امنيت ملی هر دو از طرفداران سرسخت حقوق ايران در ارتباط با فعاليت های هسته ای هستند.
ولی نظر نويسنده گاردين اين است که با اين وجود، ممکن است بسياری از مسائل در اين ارتباط به حد کافی روشن نشده باشند. تصور قبلی اين بود که با کنار رفتن حسن روحانی که لاريجانی جانشين وی می شود مذاکره با سه کشور اتحاديه اروپا در زمينه مسائل هسته ای قطع خواهد شد ولی اکنون لاريجانی لحن منطقی تری را اختيار کرده است و گفته است که ادامه مذاکرات يک امر ضروری است و می شود به توافقی رسيد که به نفع هر دو طرف باشد.
رابرت تيت مقاله خود را با اين عبارت به پايان می برد که ممکن است اين اظهارات برای انداختن فاصله بين اروپا و آمريکا پس از هشدار اخير آمريکا به ايران باشد، ولی در عين حال می تواند نشانه اين باشد که رييس جمهور تازه ايران قادر است جهان را متعجب کند.
گاردين می نويسد که شهردار سابق تهران که در انتخابات رياست جمهوری در ماه ژوئن به پيروزی خلاف انتظاری نايل شد، روز يکشنبه با معرفی کابينه خود به مجلس، برای اولين بار سياستی را که دنبال خواهد کرد به نمايش گذارد. اگر جنبش سرخورده اصلاحات اميدوار بود که احمدی نژاد دست کمک به سوی اين جنبش دراز کند اشتباه کرده بود زيرا وی جمعی از محافظه کاران مذهبی چندان شناخته نشده را به عنوان اعضای کابينه خود برگزيده است.
رابرت تيت معتقد است که اين کار ضربه ديگری به اصلاح طلبان، که پس از شکست در انتخابات به تقويت روحيه احتياج داشتند، وارد می کند.
دولت محمد خاتمی با گرايش های ليبرالی، در تلاش برای ايجاد تغييرات چشمگير و ماندنی، همواره با مخالفت از جانب محافظه کاران روبرو می شد.
در ادامه مقاله آمده است که خصوصيات کسانی که برای چند پست کليدی در نظر گرفته شده اند موجب نگرانی اصلاح طلبان شده است و آنان معتقدند اشخاصی که برای تصدی وزارتخانه های اطلاعات، کشور و ارشاد درنظر گرفته شده اند، بعيد به نظر می رسد که قول احمدی نژاد مبنی بر تشکيل يک دولت ميانه رو را عملی کنند.
به نظر نويسنده گاردين، وضع موجود اميدوارکننده نيست زيرا برای اين سه پست مهم کسانی انتخاب شده اند که به محافظه کاری افراطی شهرت دارند و از سابقه آنان چنين بر می آيد که کمتر تمايلی به تحمل ناراضيان سياسی يا آزادی اجتماعی دارند.
رابرت تيت به انتخاب مصطفی پورمحمدی به عنوان وزير کشور اشاره می کند و می گويد که وزارت کشور در دوره خاتمی پايگاه اصلاح طلبان بود ولی تحت تصدی پورمحمدی اين وضعيت می تواند تغيير فاحشی يابد. بنظر اين نويسنده وزير جديد کشور، با داشتن سابقه انقلابی و دادستان نظامی بودن در سال های اوليه حکومت اسلامی، اينکه تمايلات اصلاح طلبانه داشته باشد بعيد به نظر می رسد.
گاردين می نويسد که انتخاب محمد حسين صفارهرندی، برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نيز برای اصلاح طلبان مايوس کننده است.
نويسنده گاردين به سابقه او اشاره می کند و اين که تا اين اواخر وی سردبير روزنامه کيهان بوده و در اين سمت، سياست محافظه کاری غير قابل انعطافی را دنبال می کرده است و همين شخص است که بايد درباره ميزان آزادی های هنری و مطبوعات در ايران تصميم بگيرد.
در مورد غلامحسين محسنی اژه ای وزير جديد اطلاعات، گاردين دوره ای را که در اوايل دهه ۱۹۹۰ وی نماينده قوه قضائيه در وزارت اطلاعات بوده به ياد می آورد و می نويسد که بسياری از ايرانيان از اين دوره به عنوان يک دوره سرکوب سياسی و کنترل شديد مذهبی ياد می کنند.
نظر نويسنده گاردين اين است که شخصيت های برجسته در ديگر طيف های سياسی، به دليل نگرانی از ظهور يک دوره تازه استبداد دست به کار می شوند و برای تشکيل يک جبهه منسجم مخالف، خاتمی مذاکره را با اکبر هاشمی رفسنجانی شروع کرده است.
اين دو رييس جمهور سابق، از اين که در کابينه جديد از افراد مجرب و شايسته استفاده نشده ابراز نگرانی کرده اند. البته نگرانی های مردم عادی را نيز نبايد فراموش کرد. مردم در يک جو آکنده از عدم اطمينان به سر می برند .
رابرت تيت خاطر نشان می سازد که ترکيب کابينه جديد پيام هايی در زمينه عدم انعطاف در مورد برنامه های هسته ای ايران برای کشورهای اروپايی و آمريکا به همراه دارد. منوچهر متکی وزير جديد خارجه و علی لاريجانی دبير جديد شورای عالی امنيت ملی هر دو از طرفداران سرسخت حقوق ايران در ارتباط با فعاليت های هسته ای هستند.
ولی نظر نويسنده گاردين اين است که با اين وجود، ممکن است بسياری از مسائل در اين ارتباط به حد کافی روشن نشده باشند. تصور قبلی اين بود که با کنار رفتن حسن روحانی که لاريجانی جانشين وی می شود مذاکره با سه کشور اتحاديه اروپا در زمينه مسائل هسته ای قطع خواهد شد ولی اکنون لاريجانی لحن منطقی تری را اختيار کرده است و گفته است که ادامه مذاکرات يک امر ضروری است و می شود به توافقی رسيد که به نفع هر دو طرف باشد.
رابرت تيت مقاله خود را با اين عبارت به پايان می برد که ممکن است اين اظهارات برای انداختن فاصله بين اروپا و آمريکا پس از هشدار اخير آمريکا به ايران باشد، ولی در عين حال می تواند نشانه اين باشد که رييس جمهور تازه ايران قادر است جهان را متعجب کند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید