تیم ملی فوتبال ایران در شرایطی روز گذشته مقابل ازبکستان به تساوی رسید و برای چهارمین دوره متوالی موفق به صعود به جام جهانی شد که از نظر دریافت گل و باز شدن دروازه اش نسبت به سالهای گذشته عملکرد ضعیف تری داشته است. جالب اینجاست که تعداد زیادی از بازیکنان تیم ملی در صعودهای اخیر مشترک بودهاند، اما خط دفاعی و دروازه بان تیم ملی این دوره بیش از هر دورهای ضعف نشان داده و با وجه به اشتباهات فردی و ساختار دفاعی تیم ملی گلهای بیشتری دریافت کردهاند.
مرور دورههای قبلی نیز این موضوع را ثابت میکند و تیم ملی فعلی به مراتب عملکرد بدتری در خط دفاعی نسبت به دورههای اخیر داشته است.
تیم ملی در حالی که همچنان ۲ بازی از این مرحله از انتخابی باقیمانده ۷ گل دریافت کرده است. این در شرایطی است که دوره قبل این مرحله را با ۴ گل خورده تمام کرد. شاید بهترین عملکرد خط دفاعی ایران به جام جهانی ۲۰۱۸ باز میگردد که تیم ملی فوتبال ایران تا بازی آخر که جنبه تشریفاتی داشت، گل نخورد و در آن مسابقه ۲ بار دروازهاش باز شد. تیم ملی در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ نیز در ۸ بازی فقط ۲ گل دریافت کرده بود. آماری که نشان میدهد ضعفهای فردی و تیمی خط دفاعی و دروازه بان تیم ملی به گونهای بوده که آنها در ۲۶ بازی قبلی برابر تیمهای آسیایی تنها ۱۱ کلین شیت داشتهاند که بی شک آمار ضعیفی است.
گفتنی است آخرین بار تیم ملی در سال ۲۰۰۹ در ۵ بازی دوستانه متوالی برابر تیمهای آسیایی حداقل ۷ گل دریافت کرد. ایران در آن سال برابر ازبکستان و اردن گل نخورد ولی قطر، بحرین و اردن در مجموع ۸ بار دروازه ایران را باز کردند و حالا تیم ملی پس از ۱۵ سال دوباره چنین آمار از خود به جای گذاشته است.