آفتابنیوز : 
در مقابل، ایران می خواهد با ایجاد مصالحه آرام با اروپا و پرهیز از رویارویی با امریکا، شرایط خود را ثابت نگاه دارد. گاهی اوقات ایران به این نتیجه می رسد که اروپا بیشتر به سیاست های ترغیبی توجه دارد تا سیاستهای تنبیهی و به همین جهت، تهدیدهای اروپا را چندان جدی تلقی نمی کند. اما واقعیت آن است که اروپا نمی خواهد به هیچ وجه از خواسته خود برای تعلیق فعالیتهای غنی سازی در ایران دست بر دارد. اما نقش حمایت امریکا از تلاشهای اروپا را هم باید در این راستا جدی تلقی کرد.
در عین حال، اروپا در جریان نشست اخیر شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی، از حمایت غیر منتظره کشورهایی مانند چین و روسیه هم برخوردار شد و حمایت امریکا را هم به دنبال داشت.
در واقع اکنون پنج عضو ثابت شورای امنیت سازمان ملل متحد در تلاش هستند واکنشی واحد به شرایط فعلی نشان دهند. آنها می گویند در پایان فرصت سه هفته ای پس از جلسه شورای حکام، این شورا حق ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد را خواهد داشت.
جورج بوش هم پیشتر از تهدید حمله احتمالی به ایران سخن به میان آورده بود اما گرهارد شرودر صدر اعظم آلمان برای متعادل کردن این موضع تلاش کرد احتمال وقوع حمله نظامی را رد کند.
آنچه اروپا را به شدت آزرده کرده است، این است که ایران در عین تعلیق بخشی از فعالیتهای غنی سازی اورانیوم، به فعالیتهای خود در تاسیسات آب سنگین ادامه داده است. اما اروپا هنوز مطمئن نیست که ایران تا ضرب الاجل سوم سپتامبر، تکلیف خود را مشخص کند. در آن صورت خطر اعمال تحریم بر ایران هم زیاد خواهد بود.
اما آیا بازی ایران و اروپا دوباره آغاز خواهد شد یا ایران هم گرفتار بازی تاخیر شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد شد؟ باید منتظر ماند.