مسکو و پکن قابل اعتماد نیستند
آفتاب‌‌نیوز : 
فعالیت های هسته ای ایران دارای حامیان و مخالفینی است بطوری که طرفداران این فعالیت ها معتقدند از آنجا که ایران دارای اهداف صلح آمیز از فعالیت های هسته ای خود است و آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز بر این فعالیت ها نظارت دارد لذا ادامه آن بلامانع است.
ولی جناح مخالف که در راس آنها امریکا قرار دارد علاوه بر این که تمایلی به ادامه این فعالیت ها از سوی ایران ندارد؛ بلکه در صدد است به هر طریق ممکن بر سر راه تهران مانع ایجا کرده و جلوی آن را بگیرد. در این ارتباط مخالفین مدعی هستند که هدف از فعالیت های هسته ای ایران دستیابی به سلاح های هسته ای است و یک ایران هسته ای نیز به هیچ وجه قابل پذیرش در این منطقه حساس و استراتژیک نیست.
از سرگیری فعالیت مجتمع هسته ای اصفهان بر این واقعیت صحه گذارد که تهران مایل به تعلیق همیشگی این فعالیت ها نیست در همین ارتباط امریکا و سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان که به نمایندگی از سوی آژانس مامور مذاکره با ایران و پی گیری مسایل هسته ای این کشور شده اند به تهدیدات جدیدی متوسل شده و خواستار ادامه این تعلیق ها شده اند.
آنها مدعی شده اندکه در صورت استمرار این فعالیت ها، پرونده ایران را به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع کرده و این کشور را تحت فشارها و تحریم های بین المللی قرار خواهند دارد. در راستای این تهدیدات و برنامه ها، اجلاس اروپایی ها در ولز دیدگاه و نظریات اروپایی ها را بیش از پیش آشکار ساخت بطوری که علی لاریجانی که ریاست هیات مذاکره کننده ایرانی را بر عهده گرفته صراحتا بر این مساله تاکید کرده که باید به دولت جدید ایران فرصت داد از ظرفیت های خود برای حل موضوع هسته ای استفاده کند اما خاویر سولانا مسئول سیاسی خارجی اتحادیه اروپا، ایران را تهدید به ارجاع پرونده به شورای امنیت سازمان ملل کرده و جک استراو وزیر خارجه انگلیس هم اعلام می دارد که اتحادیه اروپا قبل از ارجاع برنامه هسته ای ایران به شورای امنیت، گام به گام به پیش خواهد رفت.
وی از ایران می خواهد در خصوص تصمیمش برای از سرگیری فعالیت های غنی سازی اورانیوم تجدید نظر کند. وزیر خارجه انگلیس که ریاست اجلاس وزرا را بر عهده داشت خاطر نشان کرد که تمامی اعضای اتحادیه اروپا نسبت به از سرگیری فرآوری اورانیوم در ایران که نقض قطعنامه های پی در پی آژانس بین المللی انرژی اتمی است ابراز نگرانی شدیدی کرده اند.
مواضع طرفداران و مخالفین ایران درباره فعالیت های هسته ای تهران، شفاف و مشخص است ولی در این میان آنچه تعجب برانگیز است مواضع مسکو و پکن است که دستی در این فعالیت ها و برنامه ها داشته و از این برنامه ها منتفع شده اند.
روسیه و چین در بسیاری مواقع خود را با امریکا و اتحادیه اروپا همراه کرده و از مواضع آنها علیه ایران پشتیبانی کرده اند. در حالی که اگر این دو کشور خود را هم جهت با ایران دانسته و نقش بسزایی در پروژه های هسته ای ایران دارند نباید موضع خنثی و یا جهت دار گرفته و از مخالفین حمایت کنند زیرا اگر این پروژه ها به تعطیلی کشیده شوند آنها نیز متضرر شده و بخشی از منافع خود را در ایران از دست خواهند داد. در چنین شرایطی می توان با قاطعیت اعلام کرد که اگر پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع شود هیچ امیدی به پکن و مسکو نبوده و آنها در مقابل فشارها و اقدامات امریکا و متحدانش، سکوت اختیار خواهند کرد. در صورتی که این باور برای عده ای در ایران به وجود آمده که آنها دارای حق وتو در شورای امنیت هستند برای عقیم گذاردن طرح های امریکا و انگلیس، اقدام به وتو کردن طرح های ضد ایرانی خواهند کرد.
ولی بارها مقامات روسیه و چین اعلام کرده اند که به هیچ وجه چنین طرحی را وتو نخواهند کرد. لذا در چنین شرایطی رفتن به چاه با طناب این دو کشور اقدامی عبث و خطرناک خواهد بود.
روسیه و چین از دیرباز نشان داده اند که کشورهای قابل اتکایی نبوده و نمی توان در مقاطع و شرایط حساس به آنها متکی بود. این دو کشور خصوصا در ارتباط با ایران همواره بر منافع آنی و زودگذر خود متکی بوده و هرگاه زمان واکنش و بهره دهی فرا رسیده به تعهداتشان پشت کرده اند.
روسیه در ماجرای خزر و چین هم در زمینه های مختلف صراحتا علیه ایران موضع گرفته و صرفا به فکر بهره کشی از تهران وکسب منافع خود بوده اند. به همین دلیل کسانی که تصور می کنند می توانند با اتکا به مسکو و پکن از مخمصه شورای امنیت به سلامت بگریزند اشتباه کرده و باید به صورتی واقع بینانه به بررسی دوستان و دشمنان بپردازند.
محاسبه اشتباه در چنین مقوله ای به هیچ وجه قابل پذیرش نبوده و می تواند لطمه ای اساسی به ایران وارد آورده و در صورت ارجاع پرونده هسته ای به شورای امنیت، تهران را با مشکلات بسیاری مواجه سازد.
فعالیت های هسته ای ایران دارای حامیان و مخالفینی است بطوری که طرفداران این فعالیت ها معتقدند از آنجا که ایران دارای اهداف صلح آمیز از فعالیت های هسته ای خود است و آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز بر این فعالیت ها نظارت دارد لذا ادامه آن بلامانع است. ولی جناح مخالف که در راس آنها امریکا قرار دارد علاوه بر این که تمایلی به ادامه این فعالیت ها از سوی ایران ندارد؛ بلکه در صدد است به هر طریق ممکن بر سر راه تهران مانع ایجا کرده و جلوی آن را بگیرد. در این ارتباط مخالفین مدعی هستند که هدف از فعالیت های هسته ای ایران دستیابی به سلاح های هسته ای است و یک ایران هسته ای نیز به هیچ وجه قابل پذیرش در این منطقه حساس و استراتژیک نیست.
از سرگیری فعالیت مجتمع هسته ای اصفهان بر این واقعیت صحه گذارد که تهران مایل به تعلیق همیشگی این فعالیت ها نیست در همین ارتباط امریکا و سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان که به نمایندگی از سوی آژانس مامور مذاکره با ایران و پی گیری مسایل هسته ای این کشور شده اند به تهدیدات جدیدی متوسل شده و خواستار ادامه این تعلیق ها شده اند.
آنها مدعی شده اندکه در صورت استمرار این فعالیت ها، پرونده ایران را به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع کرده و این کشور را تحت فشارها و تحریم های بین المللی قرار خواهند دارد. در راستای این تهدیدات و برنامه ها، اجلاس اروپایی ها در ولز دیدگاه و نظریات اروپایی ها را بیش از پیش آشکار ساخت بطوری که علی لاریجانی که ریاست هیات مذاکره کننده ایرانی را بر عهده گرفته صراحتا بر این مساله تاکید کرده که باید به دولت جدید ایران فرصت داد از ظرفیت های خود برای حل موضوع هسته ای استفاده کند اما خاویر سولانا مسئول سیاسی خارجی اتحادیه اروپا، ایران را تهدید به ارجاع پرونده به شورای امنیت سازمان ملل کرده و جک استراو وزیر خارجه انگلیس هم اعلام می دارد که اتحادیه اروپا قبل از ارجاع برنامه هسته ای ایران به شورای امنیت، گام به گام به پیش خواهد رفت.
وی از ایران می خواهد در خصوص تصمیمش برای از سرگیری فعالیت های غنی سازی اورانیوم تجدید نظر کند. وزیر خارجه انگلیس که ریاست اجلاس وزرا را بر عهده داشت خاطر نشان کرد که تمامی اعضای اتحادیه اروپا نسبت به از سرگیری فرآوری اورانیوم در ایران که نقض قطعنامه های پی در پی آژانس بین المللی انرژی اتمی است ابراز نگرانی شدیدی کرده اند.
مواضع طرفداران و مخالفین ایران درباره فعالیت های هسته ای تهران، شفاف و مشخص است ولی در این میان آنچه تعجب برانگیز است مواضع مسکو و پکن است که دستی در این فعالیت ها و برنامه ها داشته و از این برنامه ها منتفع شده اند.
روسیه و چین در بسیاری مواقع خود را با امریکا و اتحادیه اروپا همراه کرده و از مواضع آنها علیه ایران پشتیبانی کرده اند. در حالی که اگر این دو کشور خود را هم جهت با ایران دانسته و نقش بسزایی در پروژه های هسته ای ایران دارند نباید موضع خنثی و یا جهت دار گرفته و از مخالفین حمایت کنند زیرا اگر این پروژه ها به تعطیلی کشیده شوند آنها نیز متضرر شده و بخشی از منافع خود را در ایران از دست خواهند داد. در چنین شرایطی می توان با قاطعیت اعلام کرد که اگر پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع شود هیچ امیدی به پکن و مسکو نبوده و آنها در مقابل فشارها و اقدامات امریکا و متحدانش، سکوت اختیار خواهند کرد. در صورتی که این باور برای عده ای در ایران به وجود آمده که آنها دارای حق وتو در شورای امنیت هستند برای عقیم گذاردن طرح های امریکا و انگلیس، اقدام به وتو کردن طرح های ضد ایرانی خواهند کرد.
ولی بارها مقامات روسیه و چین اعلام کرده اند که به هیچ وجه چنین طرحی را وتو نخواهند کرد. لذا در چنین شرایطی رفتن به چاه با طناب این دو کشور اقدامی عبث و خطرناک خواهد بود.
روسیه و چین از دیرباز نشان داده اند که کشورهای قابل اتکایی نبوده و نمی توان در مقاطع و شرایط حساس به آنها متکی بود. این دو کشور خصوصا در ارتباط با ایران همواره بر منافع آنی و زودگذر خود متکی بوده و هرگاه زمان واکنش و بهره دهی فرا رسیده به تعهداتشان پشت کرده اند.
روسیه در ماجرای خزر و چین هم در زمینه های مختلف صراحتا علیه ایران موضع گرفته و صرفا به فکر بهره کشی از تهران وکسب منافع خود بوده اند. به همین دلیل کسانی که تصور می کنند می توانند با اتکا به مسکو و پکن از مخمصه شورای امنیت به سلامت بگریزند اشتباه کرده و باید به صورتی واقع بینانه به بررسی دوستان و دشمنان بپردازند.
محاسبه اشتباه در چنین مقوله ای به هیچ وجه قابل پذیرش نبوده و می تواند لطمه ای اساسی به ایران وارد آورده و در صورت ارجاع پرونده هسته ای به شورای امنیت، تهران را با مشکلات بسیاری مواجه سازد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید