آرمیتاژ یکی از اولین سیاستمداران آمریکایی بود که بعد از آغاز درگیریها میان حزبالله و اسرائیل خواستار گفتوگوی واشنگتن با تهران و دمشق برای حل بحران شد. او در عین حال در اظهارات خود مدعی شده که ایران حامی و پشتیبان اصلی حزبالله و سوریه است و واسطهای است که ارتباط این دو را تسهیل میکند.
آرمیتاژ با اشاره به اینکه بحران خاورمیانه بدون استفاده از نفوذ ایران و سوریه در منطقه حل نمیشود، از سیاستهای آمریکا در خصوص خودداری کاخ سفید برای گفتوگو با تهران و دمشق به شدت انتقاد کرده و گفته است: برخلاف تصور دولت فعلی آمریکا که گفتوگو با این کشورها را نشانه نقطه ضعف میداند دیپلماسی هنر نشستن بر سر میز مذاکره و رسیدن به توافق با دیگران است.
وی در بخش دیگری از اظهارات خود در پاسخ به این سؤال که آیا ناتوانی اسرائیل در لبنان مانع از حمله آمریکا به ایران شده ابراز بیاطلاعی کرده و گفته «فکر میکند که بوش گزینه دیپلماسی را ترجیح میدهد».
وی با اشاره به پاسخ اخیر ایران به بسته کشورهای 1+5 گفته است که اگر ما بتوانیم مذاکرات جدی با ایرانیها در خصوص فعالیتهای هستهای این کشور داشته باشیم نیاز به اقدام نظامی از بین میرود.
ریچارد آرمیتاژ که یکی از حامیان تغییر رژیم در عراق بوده؛ در انتهای گفتوگوی خود با الجزیره گفته با همه فجایعی که بعد از سقوط صدام حسین در عراق به وقوع پیوسته از تغییر رژیم عراق احساس پشیمانی نمیکند.
او در توجیه این مسأله میگوید: اگر من در ایران زندگی میکردم، اگر در کویت زندگی میکردم، اگر من یک کرد بودم، اگر من یک شیعه بودم پشیمان نمیشدم ولی پشیمانی من در رابطه با چگونگی اقدامات ما در عراق است. ما به اندازه کافی باهوش نبودیم تا صلح را مدیریت کنیم و من به این خاطر خیلی پشیمان هستم.