تحلیل جمعیت تولیدگرایان از وضعیت سرمایهگذاری خارجی
بنتون چرا فرار کرد؟
آفتابنیوز :
آفتاب: به دنبال واکنشهای گسترده به حضور «لوسیانو بنتون» سرمایهدار ایتالیایی و مدیر فروشگاههای لباس «بنتون» که با شکلگیری اختلافات تازه میان دولت و شهرداری تهران همراه بود، این سرمایهدار ایتالیایی اعلام کرد که دیگر تمایلی به تداوم سرمایهگذاری در ایران ندارد و از این امر منصرف شده است.
علی ظفرزاده دبیرکل جمعیت تولیدگرایان ایران در این باره به خبرنگار آفتاب گفت: «بنتون» یکی از هزاران نمونهای است که در کشور ما با آنها برخورد میشود مانند برخوردی که پیش از این، با شرکتهای تاو، ترک سل و ... صورت گرفت.
وی افزود: فضای عمومی کشور و فضای تنشآلودی که امروزه وجود دارد سرمایهگذاری خارجی را برنمیتابد و اگر کسی حاضر باشد با بخشهای غیردولتی مانند شهرداری وارد مذاکره شود،متاسفانه این قبیل برخوردها باعث فراری دادن او میشود.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: برخوردهای این چنینی بازتاب منفی بسیار گستردهای در سطح جهان دارد و کشور ما را به عنوان یک کشور ناامن و غیرقابل سرمایهگذاری در جهان معرفی میکند در حالی که ما در شرایط کنونی نیاز به وضعیت مناسبی داریم.
وی بر این اساس افزود: در حال حاضر بسیاری از بانکهای ما مورد تحریم رسمی و غیررسمی واقع شدهاند و مبادلات یا انجام نمیشود و یا به سختی و با واسطه انجام میشو د و مشکلات فراوانی هم برای سرمایهگذاری داخلی ایجاد شده است.
ظفرزاده در ادامه با بیان این که «یکی از عوامل عقبماندگی صنعتی و توسعه نیافتگی درایران عدم جذب سرمایهگذاری خارجی است»، اظهار داشت: این مساله به چند مقوله برميگردد؛ اول آن که به طور عام دولتمردان ایران نسبت به خارجیها نگاه مثبتی ندارند و بیشتر نگاهها همان توهم توطئه است و این نگرش مربوط به دهههای 50،60،70 است.
وی اضافه کرد: عوامل دوم جذب سرمایهگذاری خارجی در ایران ناشی از عدم اطلاع مسئولان و دولتمردان به فواید سرمایهگذاری خارجی است و به همین دلیل ما در این زمینه توفیقات چندانی نداریم و بیشتر سرمایهگذاریهای خارجی که امروز در ایران انجام میشود در زمینه نفت، پتروشیمی، گاز و میعانات گازی است.
دبیرکل جمعیت تولیدگرایان ایران در توضیح عامل سوم گفت: فضای نامنی که برای سرمایهگذاری در کشور وجود دارد باعث شده نه تنها خارجیها در ایران سرمایهگذاری نداشته باشند بلکه سرمایههای فراوان کشور به طور فزاینده از ایران خارج میشوند و این مساله بر هیچ یک از دولتمردان پوشیده نیست.
وی بر این اساس خاطرنشان کرد: شش ماهه اول در سال جاری، دولت به برکت درآمدهای باد آورده نفتی 4/21 میلیارد دلار کالا وارد کشور کرده که میشد با جذب سرمایهگذاری خارجی و تولید کالاهای مورد نیاز از خروج ارز کشور جلوگیری کرد.
وی افزود: در سال گذشته نیز حدود 50 میلیارد دلار واردات انجام گرفته و اگر اضافه کنیم چندین میلیارد دلار کالاهای قاچاق را به این ارقام رسمی، خبر از فاجعه میدهد. فاجعه خروج سرمایه و زیانی که به دلیل از بین رفتن اشتغال و به وجود نیامدن اشتغال جدید حاصل شده است.
ظفرزاده در پایان خاطرنشان کرد: در حال حاضر اگر آمار و ارقامی در زمینه سرمایهگذاری منتشر میشود بیشتر طرحهایی است که مردم برای گرفتن وام از دولت و استفاده از آن در بخشهای دیگر از قبیل سرمایهگذاری در زمین و مسکن انجام میدهند.
آفتاب: به دنبال واکنشهای گسترده به حضور «لوسیانو بنتون» سرمایهدار ایتالیایی و مدیر فروشگاههای لباس «بنتون» که با شکلگیری اختلافات تازه میان دولت و شهرداری تهران همراه بود، این سرمایهدار ایتالیایی اعلام کرد که دیگر تمایلی به تداوم سرمایهگذاری در ایران ندارد و از این امر منصرف شده است. علی ظفرزاده دبیرکل جمعیت تولیدگرایان ایران در این باره به خبرنگار آفتاب گفت: «بنتون» یکی از هزاران نمونهای است که در کشور ما با آنها برخورد میشود مانند برخوردی که پیش از این، با شرکتهای تاو، ترک سل و ... صورت گرفت.
وی افزود: فضای عمومی کشور و فضای تنشآلودی که امروزه وجود دارد سرمایهگذاری خارجی را برنمیتابد و اگر کسی حاضر باشد با بخشهای غیردولتی مانند شهرداری وارد مذاکره شود،متاسفانه این قبیل برخوردها باعث فراری دادن او میشود.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: برخوردهای این چنینی بازتاب منفی بسیار گستردهای در سطح جهان دارد و کشور ما را به عنوان یک کشور ناامن و غیرقابل سرمایهگذاری در جهان معرفی میکند در حالی که ما در شرایط کنونی نیاز به وضعیت مناسبی داریم.
وی بر این اساس افزود: در حال حاضر بسیاری از بانکهای ما مورد تحریم رسمی و غیررسمی واقع شدهاند و مبادلات یا انجام نمیشود و یا به سختی و با واسطه انجام میشو د و مشکلات فراوانی هم برای سرمایهگذاری داخلی ایجاد شده است.
ظفرزاده در ادامه با بیان این که «یکی از عوامل عقبماندگی صنعتی و توسعه نیافتگی درایران عدم جذب سرمایهگذاری خارجی است»، اظهار داشت: این مساله به چند مقوله برميگردد؛ اول آن که به طور عام دولتمردان ایران نسبت به خارجیها نگاه مثبتی ندارند و بیشتر نگاهها همان توهم توطئه است و این نگرش مربوط به دهههای 50،60،70 است.
وی اضافه کرد: عوامل دوم جذب سرمایهگذاری خارجی در ایران ناشی از عدم اطلاع مسئولان و دولتمردان به فواید سرمایهگذاری خارجی است و به همین دلیل ما در این زمینه توفیقات چندانی نداریم و بیشتر سرمایهگذاریهای خارجی که امروز در ایران انجام میشود در زمینه نفت، پتروشیمی، گاز و میعانات گازی است.
دبیرکل جمعیت تولیدگرایان ایران در توضیح عامل سوم گفت: فضای نامنی که برای سرمایهگذاری در کشور وجود دارد باعث شده نه تنها خارجیها در ایران سرمایهگذاری نداشته باشند بلکه سرمایههای فراوان کشور به طور فزاینده از ایران خارج میشوند و این مساله بر هیچ یک از دولتمردان پوشیده نیست.
وی بر این اساس خاطرنشان کرد: شش ماهه اول در سال جاری، دولت به برکت درآمدهای باد آورده نفتی 4/21 میلیارد دلار کالا وارد کشور کرده که میشد با جذب سرمایهگذاری خارجی و تولید کالاهای مورد نیاز از خروج ارز کشور جلوگیری کرد.
وی افزود: در سال گذشته نیز حدود 50 میلیارد دلار واردات انجام گرفته و اگر اضافه کنیم چندین میلیارد دلار کالاهای قاچاق را به این ارقام رسمی، خبر از فاجعه میدهد. فاجعه خروج سرمایه و زیانی که به دلیل از بین رفتن اشتغال و به وجود نیامدن اشتغال جدید حاصل شده است.
ظفرزاده در پایان خاطرنشان کرد: در حال حاضر اگر آمار و ارقامی در زمینه سرمایهگذاری منتشر میشود بیشتر طرحهایی است که مردم برای گرفتن وام از دولت و استفاده از آن در بخشهای دیگر از قبیل سرمایهگذاری در زمین و مسکن انجام میدهند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه انتشار یافته: ۰
تا هوچي گري و عوام فريبي در كشورما حرف اول را مي زند هيچ سرمايه گذار خارجي حاضر نيست بيايد توي لانه زنبور سرمايه گذاري كند مگر خل شده باشد يا پولش را از توي جوي آب پيدا كرده باشد.
