آفتابنیوز :
آفتاب: کیهان در سرمقاله خود اصلاحطلبان را به افرادی تشبیه کرده که "بارها موج سواری کردند و تغییر قیافه دادند و با ظاهر آراسته و گریم تازه یا جراحی پلاستیک! بازگشتند".
به گزارش گروه سیاسی آفتاب، کیهان در شماره روز شنبه خود ضمن اشاره به شکستهای اصلاحطلبان در انتخابهای پیشین آورده است: «اخبار و اطلاعات کاملاً موثق که اکنون به طور آشکار نیز در رسانهها منتشر میشود حکایت از آن دارد که فراموشخانهها و حلقههای اصلی رادیکالیسم در کشور با فهم تنگ دستی موجود در میان برخی احزاب و رجال سیاسی، آنها را با واسطه و لطایف الحیل، به تندروی و ساختارشکنی بیشتر «وسوسه» میکنند».
کیهان ادامه داده است: «بی دلیل هم نیست که شماری از این عناصر گروهکی را در این ستاد و برخی دیگر را در ستاد مقابل پیدا میکنیم. شما را به خدا عبدی و قوچانی و باقی و سروش با شیخ مهدی کروبی و باور او به انقلاب قابل جمعند؟! یا گروه خونی بهزاد نبوی و رضا خاتمی و محمود دولت آبادی با میرحسین موسوی یکی است؟! و میشود گروهک بدنام و پیشانی سیاه نهضت آزادی، هم با کرباسچی و عبدی در ستاد کروبی ائتلاف کرده باشد و هم با دیگران در ستاد موسوی؟! نام این اتفاقات اگر نفاق نیست پس چیست؟ ماجرای شیطان و آن عابد معروف را که شنیدهاید. حتی آنجا هم که طناب مرگ بر گردن این عابد اهل کرامت انداخت، او را به حال خود وانگذاشت و گفت اگر میخواهی نجاتت دهم، از ایمان خویش برگرد و خداوند را منکر شو! و چنان هم شد. آیا از دشمن قسم خورده نسل آدم که مدام در حال تکثیر سپاه خود است میتوان غافل بود؟ رجال سیاسی درون اردوگاه انقلاب سرمایههای ما هستند. آنها برای این انقلاب زحمت و سختی کشیدهاند. آیا نباید نگران طمع اهل نفاق و خیانت بود؟ و آیا تلخی این تذکر و نقد صادقانه، بر شیرینی برخورد تملق آمیز و فریبکارانه ترجیح ندارد»؟
سرمقاله نویس کیهان در بخشی از یادداشت خود آورده است: «انتخابات جشنواره عرضه توانمندیهاست. در این جشنواره، صرف فریاد کشیدن و سیاه نمایاندن خدمات دولت، شرط انصاف و تدبیر و مصلحت نیست. تنگ نظری و سیاه نشان دادن نقاط قوت دولت اصولگرا، گویندگان آن را بیش از گذشته از چشم مردم میاندازد، و بدتر از آن این است که برای جمع کردن چند رای بیشتر، ساختارها و بنیانهای قوام و اقتدار ملی- اسلامی مورد حرمت شکنی قرار گیرد. هر کس وارد این «ضدبازی» شود بخواهد یا نخواهد، بداند یا نداند، در زمینی بازی کرده که سرویسهای اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل و انگلیس آن را چیدهاند».
کیهان افزوده است: «کاش احمدینژاد 10 تا رقیب جدی مثل خودش داشت که قوتها و موفقیتهای او را از سرفتوت و حریت میگفتند و در عین حال نقدهای خویش را عرضه میکردند تا دولت دهم- فارغ از اینکه چه کسی روی کار میآید- با استانداردهای بالاتر و بر مبنای توفیقات دولت نهم تشکیل شود. اگر چنین میشد حتماً امروز نیاز نبود برخی احزاب نامدار، بنالند که فضای انتخاباتی سرد و کم رونق است و از هیجان و شوری که باید در افکار عمومی بر سر انتخاب از میان نامزدها باشد، خبر چندانی نیست. این احزاب حتی بر نامزدهای مورد حمایت هم جفا میکنند چرا که با نوع حضور و مانور خود، چهره انسانی تندمزاج، تنگ نظر، غوغاگر و بی انصاف از نامزدهای محترم میسازند. چه کسی گفته که ایجاد فضایی انباشته از غوغا و فریاد، باعث ایجاد موج اجتماعی میشود و مردم را با احزاب آشتی میدهد»؟!
والله اعلم