از حمله به روحانی تا سکوت در برابر علم الهدی؛ یک و بام و دو هوای جدید دلواپسان
این دوگانگی پیشتر نیز بارها و بارها در اقدامات و موضع گیری های اصولگرایان و خصوصا طیف های تندروی این جریان مشهود شده بود. مساله اساسی این نیست که آنها باید همان برخوردی را با افراد منسوب به خود داشته باشند که با اصلاح طلبان و اعتدالیون دارند. اتفاقا موضوع برعکس است؛ اینکه چرا همانطور که این طیف ها با تسماح و تساهلی آشکار با منسوبین خود مواجه می شوند، با اصلاح طلبان و اعتدالیون برخورد نمی کنند؟
آفتاب‌‌نیوز :
کمتر از یک هفته بعد از آنکه سخنان رئیس جمهوری درباره وظیفه پلیس موج جدید از حملات علیه او را به راه انداخت، سخنان آیت الله علم الهدی درباره «لزوم استفاده از کالاهای با کیفیت خارجی» از سوی طیف های منتقد دولت نادیده گرفته شده است. سخنانی که اگر توسط فردی از جناح رقیب مطرح شده بود، قطعا در فضای سیاسی یک زلزله تمام عیار به دنبال داشت. خصوصا بعد از تاکید اخیر مقام معظم رهبری بر استفاده از کالاهای داخلی.
به گزارش خرداد؛ روز 9 اردیبهشت ماه بود که مقام معظم رهبری در دیدار با جمعی از کارگران ضمن تاکید جدی بر لزوم تقویت تولید داخل با اشاره به گستردگی دستگاههای دولتی، دولت را بزرگترین مصرف کننده کالا خواندند و به وزیر کار تأکید کردند: «در دولت اصرار و پافشاری کنید که مصارف دستگاه های دولتی، مطلقاً داخلی باشد و دولت هرگونه مصرف کالاهای ریز و درشت خارجی را در صورت وجود مشابه داخلی، بر خود حرام بداند.» ایشان سه روز پیش از آن تاریخ هم در دیدار با فرماندهان نیروی انتظامی جولان دادن برخی جوانهای سرمستِ غرورِ ثروت با خودروهای گران قیمت در خیابانها را یکی دیگر از مظاهر ایجاد ناامنی روانی در جامعه برشمرده بودند.
تنها یک هفته بعد از این سخنان آیت الله علم الهدی نظر خود را اینگونه بیان می کند: «مردم برای زندگی خود حق استفاده از بهترین‌ها را دارند، مردم این کشور قدرت تشخیص دارند و می‌خواهند بهترین کالاها، زیباترین و لذیذترین زندگی را داشته باشند که حق مردم است، چرا ما به مردم بگوییم شما حق استفاده از اتومبیل خوب را نداری و باید با ماشین داخلی تردد کنی که وسط بزرگراه منفجر شود و خود و خانواده‌ات در آن از بین بروی؟ وقتی برخی معنای مصرف نکردن جنس خارجی را به معنای محروم کردن استفاده از کالاهای پیشرفته دنیا در زندگی استفاده می‌کنند، حرف زور است، این منطق اسلام نیست، اسلام منطق و عدالت دارد.»
درباره این سخنان آیت الله علم الهدی میتوان به چند نکته اشاره کرد:
1- اول اینکه معلوم نیست چرا دایره تفسیر و تحلیل طیف های تندرو از موضع گیری ها و اظهارنظرهای مختلف شامل افرادی چون آیت الله علم الهدی نمی شود. در طول همین یک هفته گذشته تفاسیر مختلف از سخنان رئیس جمهوری، وی را آماج حملاتی سخت از سوی گروه های مختلف کرده بود و این در حالی است که هم خود وی و هم دیگر دولتمردان او در چند مورد توضیحات مفصلی درباره این سخنان ارائه کردند. با این حال عموما گروه های مخالف دولت همچنان بر برداشت خود از سخنان حسن روحانی تاکید دارند و هنوز توضیحات وی را نپذیرفته اند. در مقابل اما افراد نزدیک به این طیف ها می توانند به راحتی دست به اظهارنظر و موضع گیری بزنند، بی آنکه نگران چنین برداشت هایی باشند. تصور اینکه بعد از سخنان رهبری اگر یکی از دولتی ها سخنی مشابه سخنان آیت الله علم الهدی مطرح کرده بود، با چه واکنش هایی مواجه می شد کار سختی نیست.
2- همین سخنان آیت الله علم الهدی چندی پیش توسط برخی دولتی ها و از جمله اکبر ترکان به شکلی دیگر مطرح شده بود. او گفته بود که ما جز در آبگوشت و قرمه سبزی تبحر خاص دیگری در عرصه تولید نداریم. حال همین سخن را آیت الله علم الهدی به این شکل مطرح کرده است: «چرا ما نمی‌توانیم یک یخچال و ماشین سالم بسازیم؟ آن سخنی که می‌گوید جلوی واردات اجناس خراجی گرفته شود تا کالای ایرانی رونق بگیرد، می‌گوید دست مردم به هیچ کالای خوب و باکیفیتی نرسد تا مردم مجبور باشند جنس «بی‌کیفیت و بنجل» تو را بخرند.» با این حال یاددآوری حملاتی که به چهره های دولتی به خاطر آن سخنان انجام شد اصلا سخت نیست. رسانه های مخالف دولت چندین روز به اکبر ترکان تاختند که چرا وضعیت تولید داخلی و توان کشور را اینگونه زیر سوال برده است. اما آیا سخنان آیت الله علم الهدی که تنها در لحن آن با اظهارات ترکان متفاوت بود، زیر سوال بردن موضوع تولید داخلی نیست؟
3- اما مهمترین نکته درباره اظهارنظر اخیر آیت الله علم الهدی این است که او این مواضع را بعد از سخنان صریح رهبری اتخاذ کرده است. با این حال طیف های تندرو علی رغم تفاوت فاحشی که در موضعگی ریهای مقام معظم رهبری با سخنان امام جمعه مشهد وجود دارد، هیچ شبه های به ولایتمداری او وارد نمی کنند و او را به عدم درک ولایت و مواضع رهبری و اطاعت از آن متهم نمی گردانند. حال آنکه بدون آنکه نیازی به گفتن باشد، وضعیت در همین مورد برای دولتی ها و اصلاح طلبان بسیار متفاوت است.
این دوگانگی پیشتر نیز بارها و بارها در اقدامات و موضع گیری های اصولگرایان و خصوصا طیف های تندروی این جریان مشهود شده بود. مساله اساسی این نیست که آنها باید همان برخوردی را با افراد منسوب به خود داشته باشند که با اصلاح طلبان و اعتدالیون دارند. اتفاقا موضوع برعکس است؛ اینکه چرا همانطور که این طیف ها با تسامح و تساهلی آشکار با منسوبین خود مواجه می شوند، با اصلاح طلبان و اعتدالیون برخورد نمی کنند؟
به عبارتی آیا اشکالی دارد همان تاملی که در قبال سخنان آیت الله علم الهدی انجام می شود، در قبال رئیس جمهوری و دیگر چهره های اصلاح طلب و اعتدالی هم مد نظر قرار بگیرد؟
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
انتشار یافته: ۶
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
کمی انصاف!!!
...وی به توجیه مجریان اقتصادی برای بی‌رونق بودن بازار کالای داخلی اشاره کرد و ادامه داد: وقتی با مجریان کار و اقتصاد در کشور صحبت می‌کنیم، جواب‌هایی برای توجیه بیان می‌کنند که غیرقابل‌قبول است؛ تا می‌گویی چرا اینگونه است، می‌گویند مسئله ورود جنس خارجی را به کشور حل کنند تا تولید رونق پیدا کند، فکر می‌کنند بهترین جواب است درحالی‌که بدترین جواب را می‌دهند.
چرا مردم از خودروی بی‌کیفیت داخلی که در بزرگراه منفجر می‌شود استفاده کنند؟