عقربههای ساعت ورزشگاه دقیقه ۶۷ بازی پرسپولیس و سپاهان را نشان میداد که اسماعیل کارتال آخرین برگ هجومی خود را نیز رو کرد و در شرایطی که با نتیجه ۲ بر صفر از حریف خود عقب بود عیسی آل کثیر را به جای سردار دورسون راهی میدان کرد.
تعویضی که در همان لحظه نه کارتال و نه هیچکدام از هواداران پرسپولیس گمان نمیبردند این همه کم اثر باشد. آل کثیر که در بازیهای این فصل و با حضور علیپور و دورسون به یک نیمکت نشین تبدیل شد در بازی دیروز نه تنها نتوانست هیچ موقعیت گلزنی برای خود ایجاد کند بلکه یکی از بهترین موقعیتهای گل تیمش را نیز در دقیقه ۶+۹۰ از دست داد تا مشخص شود تا چه اندازه از دوران اوج خود فاصله گرفته است.
بازیکنی که بار دیگر ثابت کرد فقط در شرایط ثابت و حضور فیکس در ترکیب میتواند خودش را آماده نگه دارد و به محض نیمکت نشینی به حدی روحیه اش افت میکند که حای بازی ساده فوتبال را نیز فراموش میکند.
کافی است دقیقه ۶+۹۰ بازی را یک بار دیگر مرور کنید. همان جایی که فرشاد احمدزاده طی حرکت در عرض چند بازیکن سپاهان را دریبل میکند و درنهایت از گوشه محوطه ۱۸قدم حریف سانتر زیبایی را روی دروازه میفرستد و عیسی نیز برای زدن ضربه سر به سمت تیم یورش میرود. ورزشگاه به هوای یک ضربه سر جانانه از سوی عیسی نیم خیز میشود، اما عیسی در حرکتی عجیب فقط سایه توپ را میزند تا بر پیکره هزاران تماشاگر حاضر در استادیوم و میلیونها بیننده تلویزیونی آب سرد ریخته شود.
به هر روی آن طور که از شواهد بر میآید آل کثیر به روزهای آخر حضورش در پرسپولیس نزدیک شده و از آن جایی که نشان داده در صورت نیمکت نشینی از نظر روحی نمیتواند خودش را در شرایط صد در صد نگه دارد، ظاهرا باید چشم انتظار فصل نقل و انتقالات باقی بماند و باید دید در آن مقطع چه سرنوشتی پیدا کرده و کارتال تمایلی برای ادامه همکاری با این مهاجم را خواهد داشت یا نه.