در این بیانیه آمده است: «این حملات ناقض اساسیترین اصول نظم جهانی از سال ۱۹۴۵ تاکنون، از جمله ممنوعیت استفاده تهاجمی از زور نظامی، لزوم احترام به حاکمیت کشورها و خودداری از مداخله اجباری در امور داخلی کشور دیگر هستند. رهبران سیاسی و نظامی مسئول در ایالات متحده ممکن است بابت ارتکاب جنایت بینالمللی تجاوز نیز پاسخگو باشند.»
در این بیانیه تأکید شده که حملات ایالات متحده تهدیدی جدی علیه حقوق بشر، از جمله حق حیات، امنیت فردی، سلامت، محیطزیست سالم و حق تعیین سرنوشت مردم ایران بهشمار میروند.
بیانیه میافزاید که در این حمله، آمریکا با استفاده از ۷۵ قبضه مهمات از طریق هوا و دریا، به تأسیسات هستهای فردو، نطنز و اصفهان حمله کرد که منجر به خسارات گسترده شد. در پاسخ، ایران به یک پایگاه آمریکایی در قطر حمله کرد که بهگزارش منابع رسمی تلفاتی در پی نداشت. این گزارش همچنین اشاره دارد که هماکنون آتشبسی شکننده میان دو طرف برقرار شده است.
گزارشگران ویژه با استناد به بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد تصریح کردند: «استفاده از زور یا تهدید علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشوری، حتی در صورت ادعای دفاع پیشدستانه در برابر تهدیدات احتمالی، ممنوع است.»
در ادامه این بیانیه آمده است: «ایران نه به ایالات متحده و نه به اسرائیل با سلاح هستهای حمله نکرده است. هیچ مدرکی نیز وجود ندارد که ایران قصد داشته باشد به زودی با سلاح هستهای به آمریکا یا اسرائیل حمله کند.»
گزارشگران سازمان ملل هشدار دادهاند که پذیرش مفهوم دفاع پیشدستانه، زمینهساز دوران خطرناکی از «حق با قدرت است» خواهد شد؛ جایی که کشورهای قدرتمند با توسل به زور، برای تأمین امنیت یا منافع خود، کشورهای دیگر را بمباران میکنند. این روند به بیاعتمادی، رقابت تسلیحاتی، شکلگیری ائتلافهای شکننده و در نهایت افزایش بیثباتی در منطقه خاورمیانه و نقض حقوق بشر در سطح جهانی منجر خواهد شد.
در این بیانیه همچنین با اشاره به هشدارهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی (IAEA) نسبت به خطر حمله به تأسیسات هستهای تأکید شده است: «چنین حملاتی میتواند موجب انتشار مواد رادیواکتیو با پیامدهای فاجعهبار برای محیطزیست و حقوق بشر شود. حقوق بشردوستانه بینالمللی نیز بهطور کلی حمله به این نوع تأسیسات را ممنوع میداند.»
بیانیه در ادامه هشدار میدهد که این حملات از سوی ایالات متحده – که عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل و مسئول حفظ صلح و امنیت بینالمللی است – موجب عادیسازی تجاوز خشونتآمیز و تخریب دیپلماسی بهعنوان ابزار حکمرانی شده و حاکمیت قانون بینالمللی را بهشدت تضعیف میکند.
در پایان این بیانیه آمده است: «در شرایط بحرانی کنونی برای چندجانبهگرایی، همه کشورها باید با چنین بیقانونی مخالفت کرده و ایالات متحده و اسرائیل را تحت فشار قرار دهند تا به قوانین جهانی بشریت احترام بگذارند.»