ایستگاه فضایی هند تا سال ۲۰۳۵ عملیاتی خواهد شد
قرار است اولین ماژول فضایی هند در سال ۲۰۲۸ پرتاب شود و انتظار می‌رود کل ایستگاه فضایی آن تا سال ۲۰۳۵ عملیاتی شود و هند را در کنار آمریکا، روسیه و چین به عنوان کشورهایی که به طور مستقل ایستگاه‌های فضایی را اداره می‌کنند، قرار دهد.
به نقل از ویون، ورود هند به عرصه راه‌اندازی ایستگاه‌های فضایی مستقل با آماده‌سازی برای پیوستن به گروه منتخبی از کشورهای دارای آزمایشگاه مداری مستقل همراه است. هند برای راه‌اندازی «ایستگاه بهاراتیا آنتاریکشا» (Bharatiya Antariksha Station) آماده می‌شود. در اوت ۲۰۲۵ در جریان جشن‌های روز ملی فضا در مرکز گردهمایی بهارات مانداپام واقع در دهلی نو، «سازمان تحقیقات فضایی هند»(ISRO) از یک مدل ۳.۸ در هشت متری ماژول «BAS-01» رونمایی کرد که نشان‌دهنده جاه‌طلبی‌های این کشور در مدار پایین زمین است.
طراحی و پیکربندی ماژولار ایستگاه بهاراتیا آنتاریکشا از پنج ماژول به‌هم‌پیوسته تشکیل شده است که هر کدام وظایف خاصی را مانند اسکان خدمه، تحقیقات علمی و عملیات اتصال انجام می‌دهند. انتظار می‌رود اولین ماژول حدود ۱۰ تن وزن داشته باشد و در مدار پایین زمین در ارتفاع ۴۵۰ کیلومتری قرار بگیرد. پرتاب ماژول که برای سال ۲۰۲۸ برنامه‌ریزی شده است، پیش از بازنشستگی برنامه‌ریزی‌شده ایستگاه فضایی بین‌المللی در حدود سال ۲۰۳۰ انجام خواهد شد. با وجود این، انتظار می‌رود کل ایستگاه مجهز به پنج ماژول تا سال ۲۰۳۵ عملیاتی شود.
نوآوری‌های صورت‌گرفته در فناوری‌های بومی مهندسی هند در قلب ایستگاه بهاراتیا آنتاریکشا قرار دارد. سیستم‌های کلیدی شامل سیستم کنترل محیطی و پشتیبانی از حیات، سیستم اتصال بهارات، مکانیسم اتصال بهارات و یک دریچه خودکار است. همچنین، این ایستگاه دارای سیستم‌های الکترونیکی یکپارچه، محافظ تشعشعات، سیستم محافظت در برابر ریزشهاب‌سنگ‌ها و امکاناتی برای پیاده‌روی‌های فضایی و پر کردن مجدد پیشرانه و مایعات پشتیبانی از حیات خواهد بود.
ایستگاه بهاراتیا آنتاریکشا به عنوان یک پلتفرم تحقیقاتی همه‌کاره عمل خواهد کرد. این ایستگاه امکان بررسی اثرات ریزگرانش بر سلامت انسان، نمایش فناوری برای پروازهای فضایی سرنشین‌دار بلندمدت و تحقیقات اکتشافی میان‌سیاره‌ای را فراهم می‌کند. همچنین، این ایستگاه برای پشتیبانی از گردشگری فضایی طراحی شده است و جایگاهی را برای هند در بخش نوظهور فضای تجاری فراهم می‌کند. علاوه بر این، ایستگاه بهاراتیا آنتاریکشا راه‌هایی را برای همکاری بین‌المللی ارائه می‌دهد و به ابتکارات پژوهش فضایی جهان کمک می‌کند.
جدول زمانی و برنامه‌های پرتاب سازمان تحقیقات فضایی هند نشان می‌دهند که این کشور قصد دارد تا سال ۲۰۲۸، ماژول BAS-01 را پرتاب کند و اولین حضور مستقل هند را در مدار زمین رقم بزند. انتظار می‌رود تا سال ۲۰۳۵، هر پنج ماژول در جای خود قرار بگیرند. این جدول زمانی، ایستگاه بهاراتیا آنتاریکشا را در موقعیتی قرار می‌دهد که اندکی پس از بازنشستگی پیش‌بینی‌شده ایستگاه فضایی بین‌المللی، عملیات خود را آغاز کند و تداوم آزمایشگاه‌های مداری محل حضور انسان را تضمین کند.
در حال حاضر تنها دو ایستگاه فضایی عملیاتی در مدار زمین در حال گردش هستند؛ ایستگاه فضایی بین‌المللی که به طور مشترک توسط ناسا، آژانس فضایی روسیه، آژانس فضایی اروپا، آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن و آژانس فضایی کانادا اداره می‌شود و ایستگاه فضایی «تیانگونگ»(Tiangong) چین. با توجه به این که انتظار می‌رود ایستگاه فضایی بین‌المللی حدود سال ۲۰۳۰ از رده خارج شود، ایستگاه بهاراتیا آنتاریکشا نمایانگر سهم هند در حفظ حضور انسان در مدار پایین زمین خواهد بود.
ایستگاه بهاراتیا آنتاریکشا پلتفرمی برای آینده فراتر از پژوهش خواهد بود و قرار است الهام‌بخش نسل بعدی دانشمندان و مهندسان باشد. قابلیت‌های این ایستگاه فضایی در آزمایش‌های ریزگرانش، آزمایش فناوری و همکاری‌های بین‌المللی، آن را به یک دارایی حیاتی برای جاه‌طلبی‌های فضایی بلندمدت هند تبدیل می‌کند. این ایستگاه نوید می‌دهد که جایگاه هند را به عنوان یک بازیگر کلیدی در علوم مداری و ابتکارات تجاری فضایی تثبیت کند. ایستگاه بهاراتیا آنتاریکشا منعکس‌کننده دیدگاه راهبردی هند در اکتشافات فضایی است. این ایستگاه فضایی، میزان تحقیقات علمی را افزایش می‌دهد، توسعه فناوری را ممکن می‌سازد و فرصت‌های تجاری را در مدار فراهم می‌کند.
