وبگاه آرتی عربی نوشت: «به گفته او، ممکن است آژانس ناسا زیر پوشش برنامه آرتمیس از پایگاه آیندهنگر فضانوردان در دهانه شاکلتون بهعنوان بهانهای برای نظامیسازی فضا استفاده کند. وی میگوید: این پایگاه قابل سکونت است و بخشی از برنامه آرتمیس است که هدفش توسعه فناوریهای اکتشاف فضایی، آمادهسازی برای مأموریتهای طولانیتر و آموزش فضانوردان است. موقعیت پایگاه در دهانه شاکلتون در قطب جنوبی ماه واقع شده و قرار است از انرژی هستهای برای تولید برق استفاده شود. شاید همین نکته آخر از همه مهمتر باشد، زیرا گامی است بهسوی وارد کردن فناوریهای هستهای نه تنها به مدار، بلکه به فضای نزدیک نیز؛ و در پوشش این توسعهها، احتمال زیادی وجود دارد که سلاحهای هستهای در فضای نزدیک زمین و ماه مستقر شوند.»
استیپانوف اضافه میکند که آمریکا بر گسترش ظرفیتهای پرتاب و آمادهسازی شرایط برای استقرار احتمالی سلاحهای هجومی در مدار تمرکز دارد، سلاحهایی که میتوانند به کلاهکهای ویژه، از جمله سلاحهای هستهای، مجهز شوند. او بهعنوان مثال میگوید که «بوئینگ X-۳۷» قادر است تا شش کلاهک هستهای را حمل کند.
او همچنین ادعا میکند که آمریکا پیشتر آزمایشهایی برای انفجار سلاحهای هستهای بهمنظور تحلیل تأثیرات آن بر فضای بیرونی انجام داده است. «آمریکا در سالهای ۱۹۶۲ و ۱۹۶۳ برنامه «دومینیک» را اجرا کرد که شامل مجموعهای از آزمایشهای هستهای بود. در چارچوب این آزمایشها، پروژه «استارفیش پرایم» اجرا شد تا تأثیر انفجار هستهای بر اشیاء در فضا مورد مطالعه قرار گیرد. در این پروژه از یک موشک میانبرد نوع PGM-۱۷ ثور برای پرتاب یک سلاح هستهای گرمایی به مدار نزدیک زمین استفاده شد».