۱۰ فیلم شکست‌خورده و پرخرج تاریخ سینما در گیشه

هر از گاهی، یک استودیو روی فیلمی سرمایه‌گذاری عظیم می‌کند که قرار است بلاک‌باستر بعدی باشد، اما تنها نظاره‌گر فروپاشی آن زیر بار غرور، مدیریت ضعیف یا صرفاً بدشانسی می‌شود.

این فیلم‌ها موضوع فهرست زیر هستند؛ نه الزاماً از نظر مالی بزرگ‌ترین شکست‌های تاریخ گیشه، بلکه آنهایی که از نظر هنری گمراه‌کننده‌ترین، بی‌مایه‌ترین، یا حیرت‌آورترین در نحوه هدر دادن پتانسیل خود بودند. برخی از آنها به دوران حرفه‌ای آدم‌ها پایان دادند، تعدادی نزدیک بود استودیو‌های بزرگ را نابود کنند، و بعضی صرفاً تماشاگران را گیج کردند. این شما و این ۱۰ تا از رقت‌بارترین شکست‌های گیشه در تاریخ سینما:

۱۰. پن (Pan, ۲۰۱۵)

هزینه تولید بیش از ۱۵۰ میلیون دلار بود، اما فیلم تنها حدود ۱۲۸ میلیون دلار در سراسر جهان فروش داشت، و برای وارنر برادرز ضرری عظیم رقم زد. آنچه «پن» را تا این حد رقت‌بار می‌سازد نه فقط شکست مالی آن، بلکه غرور پشت پروژه است: این فرض پوچ که تماشاگران مشتاق دیدن داستان آغازین شخصیتی بودند که هیچ‌کس درخواستی برایش نداشت. این فیلم نمونه‌ی درسی از «زیاده‌خواهی بلاک‌باستری» است؛ اثبات اینکه نمی‌توان با جلوه‌های ویژه و جاه‌طلبیِ غلط، جادو خلق کرد.

۹. رنجر تنها (The Lone Ranger, ۲۰۱۳)

دیزنی حدود ۲۵۰ میلیون دلار در «تنها رنجر» سرمایه‌گذاری کرد، با این باور که همکاری دوباره‌ی گور وربینسکی و جانی دپ همان جادوی «دزدان دریایی کارائیب» را تکرار خواهد کرد. اما نتیجه، وسترنی بود متورم و از نظر لحن کاملاً آشفته. بازی بی‌رمق آرمی همر در نقش قهرمان اصلی زیر سایه اجرای عجیب (و از دید برخی، مسئله‌دار) دپ مدفون شد، و فیلم هرگز نتوانست تصمیم بگیرد که می‌خواهد وسترنی جدی و بازنگرانه باشد یا ماجرایی فانتزی و شوخ‌طبع.

۸. آوردگاه زمین (Battlefield Earth, ۲۰۰۰)

منتقدان این فیلم را تکه‌تکه کردند، تماشاگران نادیده‌اش گرفتند، و در نهایت تنها ۲۹ میلیون دلار فروش داشت در برابر بودجه ۷۳ میلیون دلاری. فراتر از شکست مالی، «آوردگاه زمین» به جوکی فرهنگی بدل شد، یکی از بدترین فیلم‌های تاریخ سینما. فیلم «داستان عامه‌پسند» حرفه‌ی تراولتا را احیا کرده بود؛ «آوردگاه زمین» دوباره آن را برای چند سال نابود کرد.

۷. ایشتار (Ishtar, ۱۹۸۷)

فیلم «ایشتار» ساخته الین می، در سال‌های اخیر تا حدی بازنگری شده، اما در ۱۹۸۷ مترادف با فاجعه بود. بودجه تولید از ۵۰ میلیون دلار گذشت (که آن زمان رقم هنگفتی بود) و پروژه دچار اختلاف‌های داخلی، مشکلات لوکیشن، و هرج‌ومرج بود. داستین هافمن و وارن بیتی در نقش دو خواننده بخت‌برگشته که درگیر ماجرا‌های جاسوسی خاورمیانه می‌شوند، ظاهر شدند؛ فیلم قصد داشت کمدی دیوانه‌وار باشد، اما به آشفتگی محض بدل شد. حتی حضور دو ابرستاره هم نتوانست تماشاگران را به سالن‌ها بکشاند.

۶. مریخ به مادر‌ها نیاز دارد (Mars Needs Moms, ۲۰۱۱)

در سال ۲۰۱۱ انیمیشن موشن‌کپچر از نفس افتاده بود، و این فیلم میخ آخر تابوت آن شد. محصول استودیوی ImageMovers Digital متعلق به رابرت زِمِکیس، با بودجه‌ی نزدیک به ۱۵۰ میلیون دلار ساخته شد و تنها ۳۹ میلیون دلار فروخت، یکی از بزرگ‌ترین شکست‌های انیمیشن دیزنی. تصاویر حاصل از تکنیک موشن‌کپچر، به جای جذب تماشاگر، با جلوه‌ای «غیرطبیعی و ترسناک» آنها را پس زد، و داستانِ پسرکی که باید مادر ربوده‌شده‌اش را از مریخی‌ها نجات دهد، هیچ پیوند عاطفی‌ای برنینگیخت.

۵. سیزدهمین سلحشور (The ۱۳th Warrior, ۱۹۹۹)

فیلم جان مک‌تیرنان، اقتباسی آزاد از رمان «خورندگان مرده» اثر مایکل کرایتن، قرار بود حماسه‌ای تاریخی و پرابهت باشد، اما به یکی از بدنام‌ترین شکست‌های دهه‌ی نود بدل شد. بودجه پس از فیلم‌برداری‌های مجدد و تأخیر‌ها به بیش از ۱۶۰ میلیون دلار رسید، در حالی‌که کل فروش جهانی فقط ۶۱ میلیون دلار بود. آنتونیو باندراس در نقش سفیر عرب تبعیدشده که با گروهی از جنگجویان شمالی همراه می‌شود، بازی قابل قبولی ارائه داد، اما روایت آشفته، شخصیت‌های فرعی بی‌جان، و نبودِ کششِ دراماتیک فیلم را غرق کرد.

۴. ماجرا‌های پلوتو نَش (The Adventures of Pluto Nash, ۲۰۰۲)

حتی در میان افسانه‌های شکست، «پلوتو نش» جایگاه ویژه‌ای دارد. ادی مورفی در اوج دوران افولش در این کمدی علمی‌تخیلی با بودجه حدود ۱۰۰ میلیون دلار بازی کرد و فیلم تنها ۷ میلیون دلار در سراسر جهان فروخت. داستانِ صاحب یک کلوب شبانه در ماه که با مافیای فضایی می‌جنگد، به اندازه توصیفش عجیب بود؛ نه به عنوان اکشن جواب داد، نه به عنوان کمدی.

۳. جان کارتر (John Carter, ۲۰۱۲)

دیزنی در رؤیای خلق فرنچایزی عظیم بر اساس رمان‌های علمی‌تخیلی ادگار رایس باروز بود. با بودجه‌ای بیش از ۲۵۰ میلیون دلار، فیلم باید به رویدادی فرهنگی بدل می‌شد تا به سود برسد؛ اما به یکی از گران‌ترین شکست‌های تاریخ تبدیل شد. با وجود جاه‌طلبی اندرو استنتون و جلوه‌های بصری چشمگیر، روایت پیچیده، بازی بی‌رمق تیلور کیچ، و تبلیغات گنگ، از همان آغاز محکوم به شکستش کردند.

۲. جزیره دزدان دریایی (Cutthroat Island, ۱۹۹۵)

قبل از آنکه «دزدان دریایی کارائیب» نشان دهد که فیلم‌های دزدان دریایی می‌توانند موفق شوند، «جزیره دزدان دریایی» تقریباً کل ژانر را به نابودی کشاند. به کارگردانی رنی هارلین و با بازی جینا دیویس، فیلم گرفتار مجموعه‌ای از فاجعه‌ها شد: بودجه‌های منفجرشده، بازنویسی‌های پیاپی، و تأخیر‌های مداوم. با هزینه ۹۸ میلیون دلار، تنها حدود ۱۰ میلیون دلار فروش داشت و به یکی از بزرگ‌ترین شکست‌های دهه بدل شد. استودیوی کارولکو، سازنده فیلم، به فاصله‌ی کوتاهی ورشکسته شد و بسیاری، «جزیره‌ی دزدان دریایی» را مقصر اصلی دانستند.

۱. دروازه‌های بهشت (Heaven’s Gate, ۱۹۸۰)

کمتر شکستی به اندازه «دروازه‌های بهشت» در حافظه‌ی هالیوود باقی مانده است. پس از پیروزی اسکاری مایکل چیمینو با «شکارچی گوزن»، «استودیوی یونایتد آرتیستز» آزادی کامل و بودجه‌ای عظیم به او داد، در اوج دوران مؤلف‌محوری کارگردانان در سینما. اما نتیجه، وسترنی طول و دراز و نزدیک به چهار ساعت بود که طی تولید به هرج‌ومرج کشیده شد: برداشت‌های بی‌پایان، هزینه‌های سرسام‌آور، و گزارش‌هایی از بدرفتاری با حیوانات. در نهایت، «دروازه‌های بهشت» کمتر از ۴ میلیون دلار فروخت در حالی که بودجه‌اش به بیش از ۴۰ میلیون دلار رسیده بود.