ماجرای پشیمانی روحانی از انتصاب شمخانی به دبیری شورای عالی امنیت ملی چه بود؟
طبق گزارشی که خبرآنلاین در ۳۰ آذر ۱۳۹۹ منتشر کرد، حسن روحانی بدلیل مواضعش علیه برجام برای ماندن او در دولت به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی مشکل داشت؛ به عبارت دیگر از تصمیم سال ۹۲ خود پشیمان شده بود، اما راه دیگری نداشت؛ این را خود حسن روحانی می‌گوید: «سال ۹۲ آقای علی شمخانی را پیشنهاد کردم که البته در ابتدا رهبری قبول نمی‌کردند، اما با اصرار من – که فکر می‌کنم نادرست بود – در نهایت پذیرفتند هرچند که پشیمان هم شدم، اما دیگر راه بازگشت مناسبی وجود نداشت.»
این روایت همانی است محمود واعظی هم آن را قبل از روحانی گفته بود. نکته مهمتر اینکه روحانی در دوره دوم ریاست جمهوری خود برای علی شمخانی به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی حکمی صادر نکرد و به عبارت دیگر شمخانی تنها برای چهار سال اول، به طور رسمی دبیر بود.
اکبری هم نقشی داشته؟
البته که مورد علیرضا اکبری نیز شاید در مواضع شمخانی در نیمه دوم از دوره دوم دولت حسن روحانی و ماجرا‌های برجام بی تاثیر نباشد. علیرضا اکبری یکی از چهره‌های نزدیک به شمخانی بود که سال ۱۳۹۸ به اتهام جاسوسی بازداشت شد؛ او فقط نزدیک به شمخانی نبود؛ بلکه در زمان وزارت دفاع شمخانی، معاون او بوده و بعد‌ها نیز گویا در برهه‌هایی در کنار شمخانی بوده است.
علیرضا اکبری زمستان ۱۴۰۱ به اتهام افساد فی الارض از طریق جاسوسی برای بریتانیا اعدام شد و شمخانی نیز زیر فشار قرار گرفت.
